Van een lezer ontvingen wij het volgende bericht uit het blad Exposure Magazine (no.1 1994), een blad met o.a. berichten van onafhankelijke wetenschappelijke onderzoekers welke in tegenspraak zijn met het gevestigd wereldbeeld, die in de media nauwelijks aandacht krijgen.
De “Holle aarde” oftewel “Het gat aan de polen”:
UFO Nachrichten juli 1970 brengt de primeur van een opzienbare NASA-foto gemaakt door de satelliet ESSA 7 op 23-11-1968. Hierop ziet men duidelijk aan de noordpool een reusachtig ‘gat’, d.w.z. de foto werd gemaakt van de noordpool zonder wolkendek.
Een andere satelliet, de ESSA 3 maakte op 6 januari 1967 een bijna identieke foto, waar het ‘gat’ weliswaar niet zo geprononceerd scherp staat afgetekend, maar toch als ‘opening’ is afgebeeld, omdat die opening zich dus ONDER het wolkendek bevindt. Van beide aardsatellieten is er dus maar een enkele foto zonder wolkendek. Dit mag uniek worden genoemd. De eigenlijke poolzone heeft hiermee een diagram van zeker 1.000 km. De foto toont een kraterrand van ca. 200 km breed, bijna zuiver concentrisch om de denkbeeldige aardas heen gelegen. ‘Denkbeeldig’ want op deze plek, 1.000 km in het rond, is geen land of water, de reden waarom tot nu toe het punt van de exacte noordpool nooit voor 100% kon worden vastgesteld. En nu komt het: De reusachtige ijskorst (kraterrand van 200 km dik) werd op 11 en 12 januari 1847 door (en dit moeten we maar met een korreltje zout nemen) aanhangers van een geheimzinnige leer als volgt beschreven: “In de eigenlijke poolzone bevindt zich een reusachtige damvormige opeenhoping van sneeuwkristallen, waaronder zeer hoge ijspieken…’ En verder over het pas in 1967 door aardsatellieten gefotografeerde ‘gat’ aan de noordpool… “De aarde heeft zoals elk dier een aan haar wezen volkomen aangepaste ‘mond’ (de noordpool) waardoor zij zich voedt en waardoor zij ademt en aan de zuidpool een daar bijbehorende ‘ontlastings opening’. In het poolgebied zal men nog veel ontdekken wat nergens anders op aarde voorkomt. Voeding en ademhaling van de aarde voltrekken zich door de noordpool (mond). De aarde ademt elke 6 uur in en weer uit. De voeding geschiedt om de 12 uur, zodat de aarde in 24 uur tweemaal in en tweemaal uitademt…”
(dit was dus meer dan 100 jaar voor de ontdekking van de satellieten). Einde bericht, er was geen bronvermelding, maar het betrof hier de letterlijke tekst uit “Aarde en maan” hetgeen wij de redaktie schriftelijk meegedeeld hebben. Tevens hebben wij voor alle duidelijkheid ook aangegeven dat er op geen enkele wijze van enige geheimleer sprake is.
