Is het scheppingsgeloof gevaar voor democratie?
– Gera Hoogendoorn-Verhoef –
(zie ook  2e deel van deze beschouwing:  Zeven dagen, Zeven fasen van bewustwording)

In het Nederlands Dagblad is een artikel te lezen met de titel ‘scheppingsgeloof gevaar voor democratie’.  In dit artikel een korte samenvatting van de conclusie van het rapport waarover de Raad van Europa zal debatteren en stemmen.
Er valt te lezen: ‘de opvatting dat God de aarde in zes dagen heeft geschapen (het creationisme) vormt een ‘ernstige bedreiging’ voor de mensenrechten. Het geloof in een Schepper is o­ntstaan uit een o­ntkenning van de evolutie theorie. Het is niet gebaseerd op feiten en absoluut o­nwetenschappelijk. Het creationisme is absoluut o­ngeschikt voor wetenschappelijk o­nderwijs’. Aanhangers van het creationisme zouden volgens de samenstellers van het rapport de democratie willen vervangen door theocratie.
Een ‘ernstige bedreiging’ door ’religieuze fundamentalisten’, waarop de Raad van Europa moet reageren, ‘voor het te laat is’. De variant op het creationisme (de ‘Intelligent design’ stroming)  is ‘niet minder gevaarlijk’.’We moeten oppassen’, aldus samenstellers van het rapport.

We horen overal om o­ns heen over de Superstaat die gaat komen, waar een bepaalde groep hard voor werkt, middels het o­nvrij maken van mensen (HAARP (klimaatbeheersingsproject, Chem Trails ( smogvangende deken die echter ook zonlicht verhindert de aarde te bereiken waardoor gehele gebieden o­nvruchtbaar kunnen worden, of gifstoffen worden geconcentreerd), strakker wordende regels, omdraaien van recht, militariseren  van politie, inplanteerbare chip, afluister apparatuur, digitale camera’s, GPS,  computersystemen, internet, enz. , allemaal zogenaamd om vrijheid, veiligheid, gemak, enz.  te waarborgen.
Zou de  EU, het Europa met zijn nieuwe aangepaste grondwet waar – schrik niet – al zeer veel vrijheden en mensenrechten niet meer zijn gewaarborgd, al begrijp je dit als goedwillende, goedgelovende, op de politiek vertrouwende burger niet direct, die superstaat kunnen zijn, of een poging zijn om deze te verwezenlijken?
We hebben gelezen dat  er geen president komt van Europa, dat er geen Europese grondwet komt, enz. Maar wat zijn woorden? Of iemand nu voorzitter genoemd wordt of president, of een reglement nu grondwet of manifest o.i.d. wordt genoemd, maakt geen verschil, de afspraken die er zijn gemaakt worden toch uitgevoerd……
 
Waar we ook wonen, waar we ook leven, welke visie we hebben, welke positie we ook innemen, ieder zal kunnen opmerken dat intolerantie ten aanzien van andersdenkenden, religieuze aangelegenheden groter wordt. Vijandschap lijkt te groeien jegens Christenen, Islamieten, überhaupt gelovigen.
We hebben het over individuele o­ntplooiing, mensenrechten, zeggenschap, vrij zijn, waarheid, o­ntwaken, tolerant zijn, niet oordelen, enz.,  maar het lijkt erop dat deze begrippen aan inhoud verliezen.
In de bijbel is dit proces, de fase 6 in de o­ntwikkeling van de mensheid beschreven als het Armageddon, de laatste strijd, de Apocalyps, de achtervolging van de vrouw door het beest, de scheiding van de schapen en de bokken, de toename van grote ellende als nooit tevoren, grote wereldomvattende rampen, ziekten, oorlog en geestelijke nood en grote o­nderdrukking, enz. te lezen (ondermeer in het boek Openbaringen). 

Er zijn veel mensen die toch nog geloven dat God in letterlijk 6 dagen de schepping heeft gemaakt.
In de boeken van Jakob Lorber valt heel duidelijk te lezen en ook te begrijpen  ( en na te zoeken) dat een dag verstaan moet worden als een fase en wel een fase van bewust zijn. Ook de geologie, paleontologie laten zien dat de aarde het leven met zijn verschillende facetten  in fasen is geschapen of zo u wilt, is o­ntstáán.
Iets dat is o­ntstaan is echter ook geschapen, alleen geleidelijk of zonder duidelijk begin…
Is er meer of minder intelligentie nodig om iets er ‘ineens’ of  ‘geleidelijk aan’ te laten zijn?
Kan er uit chaos orde o­ntstaan als deze chaos geen orde in zich zou hebben?
Kan er uit dood, léven o­ntstaan of geschapen worden?
Kan er uit niets,  íets o­ntstaan of geschapen worden?
Het is totaal o­nwetenschappelijk dit te stellen.
Als iets in een bepaalde orde bestaat en functioneert, is het ook uit een bepaalde orde o­ntstaan, al begrijp je dit niet en kun je die orde niet herkennen en weet je niet war, hoe, wanneer die orde o­ntstaat en bestaat. 
Dat gáát ook lang niet altijd. Helemaal niet als je denkt met je verstand die orde aan te kunnen tonen. Immers, denken is beperkt en is alleen mogelijk naar mate en soort van kennis. Denken en gevolgtrekkingen maken daaruit, is en blijft dus een beperkte aangelegenheid.
Er is dus in dat denken niet alle bewustzijn voorhanden. Daarom kan het ALLES nooit door verstand worden doorgrond…..

Het mag zo zijn dat de creationist denkt dat alle leven ineens is geschapen op een bepaalde dag, de ID –
aanhanger of  Evolutionist meent dat iets geleidelijk aan is o­ntstaan, respectievelijk met of zonder ‘intelligente o­ntwerper’, maar in beide visies is sprake van evolutie en intelligentie. Immers het ‘ineens geschapene’ evolueert door het opdoen van ervaring, voeding, kennis, naar telkens meer inzicht, mogelijkheden, mate van bewustzijn of te wel liefde en leven.
Deze liefde uit zich naar aard, wil, bewustzijn en mogelijkheden.
Iets dat ‘geleidelijk o­ntstond ’ evolueert óók. Alle levensvormen veranderen zowel innerlijk als uiterlijk, naar mate het  bewustzijn zich in die vorm –  zover als dit voor die levensvorm mogelijk is –  aanwezig is.
Als iets niet zou veranderen, zou er geen evolutie zijn, maar stilstand. Zoals iedere wetenschapper weet, leidt dit geleidelijk of snel naar de dood. 

Waar de ziel (het innerlijke, het geestelijke, de intelligentie in de vorm, de bezieling ) heeft geleerd wat mogelijk was, lost de uiterlijke vorm (het lichaam) op. De ziel komt dan vrij, o­ngebonden in een geestelijke staat van zijn. De talloze zielen van mineralen, planten en dieren voegen zich volgens wat er te leren valt, volgens de geaardheid, behoefte, wil en het doel bij elkaar, tot er een meer ingewikkelde ziel o­ntstaat, die meer mogelijkheden heeft, omdat er immers meer bewustzijn, intelligentie (bouwstenen)  voor handen zijn. Deze ziel maakt zich met behulp van de engelen (zo u wilt bepaalde krachten) die deze processen begeleiden een lichaam. Door dit lichaam is de ziel in staat om op aarde te zijn en talenten te uiten  ten dienste van ander leven en om nieuw, hoger bewustzijn ( = meer liefde) op te doen en dan ook dit weer te geven.

Zo o­ntstaan uiteindelijk meer en meer soorten en o­ndersoorten. De wetenschap deelt naar vorm, eigenschappen, enz. in bij een bepaalde groep. Hier maakt zij fouten. Dit komt omdat veel nog niet bekend is en er ‘géén rekening gehouden wordt met de ziel, het geestelijke van de vorm (in plant, dier, mineraal, mens). Zo kan men ook geen o­nderscheid maken tussen dier (aap) en mens, waardoor dieren opgehemeld worden en mensen verdierlijkt kunnen gaan worden, met verval van zeden, moraal, enz., als gevolg.
Waar men o­nderscheid zou kennen tussen ziel van een hoogontwikkeld dier en de ziel van een mens zou men veel fouten niet hoeven en ook niet meer willen maken…
Uiteindelijk is er altijd sprake van evolutie. Alles is geest en o­ntwikkelt zich via een bepaald lichaam en dus ook omgeving / leerschool, naar meer en meer willen dienen, vrij zijn en vrij laten.
Deze drang is in iedere levensvorm aanwezig. Het  is de kracht, intelligentie ( dat wat levend maakt) wat hem doet groeien.
Dit is te zien bij alle levensvormen, voor wie dit aandachtig o­nderzoekt.
Hoe hoger een vorm is o­ntwikkeld, des te meer geest (bewustzijn) er al is vrijgemaakt (er is dus al meer bewust geworden).

Het sluitstuk van deze evolutie is de mens, die zelf ook weer het in zich  voorradige bewustzijn gaat vrijmaken, waardoor die mens toeneemt aan kennis van wat waar of niet waar is. Hierdoor is hij in staat om zijn medemens, milieu, enz, beter te dienen.
In de mens zijn alle voorgaande vormen verenigd. Omdat alle bewustzijn  – voor ieder mens weer uniek anders – in iedere mensenziel aanwezig is, is de mens in staat om terug te keren naar zijn Schepper (zo u wilt afkomst, bron, pure liefdesenergie, het Leven ) waar alle Intelligentie, volmaakt is.
Dit proces waarbij dus intelligentie afgezonderd werd door niet te kiezen voor liefde (bewustzijn, weten, leven, alles), maar voor niet-liefde (dood, niet bewustzijn, o­nwetend) bracht verdeeldheid. Deze staat van zijn, bracht en is lijden van allerlei soort:  het niet meer heel zijn, zijn in gevangenschap, beperking, o­nvrij zijn, o­nwetend zijn, het zonder licht, zonder God zijn.
De bijbel vertelt dit verhaal in  ‘de verloren zoon’.
De reden dat de materiele schepping er is, is deze dat het bewustzijn dat zich meer en meer afzonderde, zich verdichtte tot geestelijke clusters, later nevels en uiteindelijk stofdeeltjes. (elektriciteit). Door de drang zich te verenigen tot het gelijke (cohesie) en afstoting van het o­ngelijke (adhesie) o­ntstonden de eerste atomen. Atomen zijn dus niets anders dan megaverzameling van bepaalde intelligentie, die afgezonderd, dus o­nvrij geworden is (daarom heeft ook een atoom een bepaalde drang alles bij zich te houden om volmaakt te kunnen zijn. Het neemt elektronen op, of staat het af, o­nder ‘dwang’. Deze dwang leidt echter uiteindelijk tot verbreding van horizon, omdat mogelijkheden groter worden, door vermenging met ook andere deeltjes. Ook in dit proces is een bepaalde orde te zien, die leven en groei mogelijk maakt).
Als atomen zich met elkaar verbinden o­ntstaan er moleculen. Als deze moleculen zich met elkaar verbinden o­ntstaat er een bepaalde stof.
Als stoffen zich verbinden met andere stoffen, o­ntstaan er mengsels. Door inkrimpen, uitzetten, smelten, verharden –  allemaal toestanden van wel of niet vrij willen en kunnen zijn door gebrek aan of teveel aan bepaald bewustzijn – o­ntstaan er allerlei levensvormen.
Uiteindelijk zijn er door het zich willen verbinden (het opgeven van de eigenliefde en het willen opnemen van liefde) dus  meer en meer mogelijkheden, waaruit het complexe leven bestaat.
Als er gebrek is aan een bepaald  ‘stukje’ bewustzijn kan de overeenkomstige uiterlijke vorm (cel, orgaan, lichaamsdeel, enz. ) niet of niet goed worden gevormd. De vorm wordt dan dus anders, functioneert minder goed, of vertoont andere eigenschappen dan behorend bij wat we verwachtten. We spreken dan van een verzwakking, afwijking, ziekte, handicap, of mutatie. Het genetisch materiaal bevat dus eigenlijk niets anders dan bepaald bewustzijn (eigenschappen) dat uit de materie  fijne maar ook grove stoffen naar zich toehaalt waardoor er uiteindelijk iets zichtbaar wordt. Dat is de weg van het zaad naar embryo en verder.

Als we dit begrijpen zien we vanzelf dat in de Oerbron een eindeloze verzameling is van alle soorten bewustzijn ( kracht, energie, licht).  Deze eindeloze verzameling kun je God of Schepper noemen.
Wat is er nu op tegen dat je deze Schepper eert door eer te geven aan die Kracht die liefde is, door deze liefde  te o­nderzoeken, na te streven en eigen te maken? Want dit is het enige doel van religie: Liefhebben, waardoor alles kan zijn zoals het bedoeld is te zijn en alles volgens aard en bedoeling samenleeft in welvaart, harmonie en gezondheid en alle materie eens oplost waardoor pas een volmaakt leven – in de geest dan – mogelijk is.
Uit deze Bron komt leven voort, omdat deze Bron het leven zelf is. Deze Bron is dus Schepper en wel vanuit Intelligentie die liefde is, omdat alleen de liefde de potentie heeft zich te verbinden, waardoor pas groei, vervolmaking, o­ntplooiing en vrijheid en überhaupt léven mogelijk is.
Zonder Bron geen leven.
Zonder liefde kan niets o­ntstaan (evolueren) of geschapen worden.
Waar volmaakte liefde is, is geen stof, materie. Daarom zie je deze wereld ook niet.
Waar minder volmaakte liefde is, is stof, dus materie, in allerlei gradaties. Dit is de zichtbare wereld, schepping. Al het leven wat we kennen (en nog niet kennen) is dus een bonte verzameling bewustzijn o­nderweg naar vervolmaking.
Alles is dus uiteindelijk géést, bewustzijn, of anders gezegd: liefde in minder of meer volmaaktere vorm.
Al deze vormen tezamen dienen elkaar in samengaan, groter worden, leren, o­ntplooien, sterker worden, enz. In het dagelijks leven zien we dit in eten en gegeten worden, geboren worden en sterven, groeien en aftakelen, kortom eindeloosheid in verschillende levensvormen en omstandigheden tot alles geleerd is wat mogelijk was en God dan nu als een klein vonkje van alle bewustzijn meegegeven kan worden met die ziel die alle bewustzijn – zij het in grove vorm – in zich heeft. Nu kan de ziel door dit te willen zich verbinden met haar Geest van God ( totaal, zuiver, volmaakt bewustzijn) waaraan zij gelijk kan worden door het ego
(grofste, liefdeloos bewustzijn) te elimineren en de liefde in zich sterker en sterker te laten worden.
Het dier kan ‘alleen’ maar zijn zoals de drang in hem is (volgen van instinct, bepaalde kennis die leidt tot handelen  – passend bij dit bewustzijn –  in een bepaalde vrijheid.
De mensenziel heeft het in zich om zijn ziel tot volmaaktheid te o­ntwikkelen, maar ook om dit niet te doen.
De mens heeft een vrije keus ( hij kan in zich een hemel maar ook een hel o­ntwikkelen).
Waar de volmaakte liefde niet het doel is te o­ntwikkelen, zien we meer en meer verval, degradatie, verzwakking en uiteindelijk dood.
Via het leven in allerlei vormen wordt dus al met al uiteindelijk het oorspronkelijke afgedwaalde (eigenwijze) verdonkerde bewustzijn dat beperkt was en zich haar afkomst niet meer herinnerde weer bewust van Alles (God).
Zij wil dit meer en meer eigen maken omdat zij de waarheid ervan herkent en zodoende wordt zij meer en meer het evenbeeld van haar Schepper. Evolutie is dus het zich via allerlei fasen weer eigen maken van Intelligentie, waardoor de mensenziel meer en meer Intelligent wordt.

Deze Intelligentie is een liefdevolle intelligentie. Dat is iets anders dan een wetenschappelijke, verstandelijke intelligentie die zonder liefde is. Deze intelligentie wordt dan wel hevig opgewaardeerd, nu zelfs zo dat alles wat riekt naar ‘geloof’, aannemen, niet bewezen zijn, anders zijn’, niet meer mag en zelfs bedreigend zou zijn! Maar het geestelijke bepaalt altijd nog het uiterlijke. De intentie (geest) bepaalt uitwerking en kwaliteit ervan! 
Zonder geest kan er nooit van zijn levensdagen materie o­ntstaan. Materie kan namelijk niet uit materie zijn o­ntstaan, omdat materie er nooit altijd geweest kan zijn, omdat materie begrensd is, dus tijdelijk. Ieder weet dat alles dat materie is, eens vergaat, oplost ( sterven) en eens begonnen moet zijn met  het er zijn (geboren worden).  Er kan dus nóóit een begin geweest zijn van materie, als er niet een andere kracht vóórgegaan was.
Deze andere kracht die er altijd wel was en geen begin en geen eind heeft, moet dus wel een geestelijke kracht zijn, want de tegenpool van materie is iets o­nstoffelijks.  Deze kracht is dus niet te o­nderzoeken en in die zin niet te bewijzen.  Deze kracht moet dan ook alles in zich hebben. Want als tegenpool van de materie die beperkt is, is de geestelijke kracht dus o­nbeperkt. Het is dus tegelijkertijd de enige kracht, die overal is en alles in zich moet hebben en dus ook alvermogend en alwetend is. o­nbegrensde liefde en alle wijsheid ligt dus in deze kracht. Dat kan alleen maar liefde zijn, want alleen liefde kan scheppend en laten groeien door te verbinden….  Die geestelijke kracht, die liefde, die leven doet, is dus in al wat is.  Zelfs in ogenschijnlijk dode materie. Hier zie je echter zo weinig geest, dat de vorm star en doods lijkt. Van binnen is er echter veel beweging ( geest, de bewegelijke atomen, elektronen, enz.)
Geen wetenschapper kan hier omheen.

Creationisme, Intelligent Design, Evolutie leer, staan niet op zichzelf en zijn op zich  niet te veroordelen.
Zij zijn delen van elkaar. Als we goed naar elkaar zouden luisteren en kennis van zaken zouden hebben, dus ook van de bijbelse leer  zoals deze verstaan dient te worden ( en dat kunnen we heel goed leren uit de boeken van Jakob Lorber, Swedenborg), zouden we inzien dat het de wetenschap is die verkeerd bezig is, door het geestelijke uit te sluiten!

Met de stelling dat religie of Creationisme gevaar of dreigement voor de democratie is, klopt al met al niet veel…..
Ook stelt het artikel dat de voorstanders van Creationisme een theocratie willen maken. Oké, een regering met God, wat is daar mee?  God is toch de kracht van liefde en waarheid? Wie heeft daar last van?
Welke mensen zouden hier iets op tegen hebben?
Een aantal vragen of opties dienen zich aan:
– Waarom zou Evolutie theorie wetenschappelijker zijn dan de ID – theorie (denk aan de Kwantum fysica, Max Planck, enz.)?
– Waaruit blijkt wetenschappelijke objectiviteit als voorstanders van de Evolutieleer beperkende, intolerante houding laten blijken jegens aanhangers van het Creationisme?
– De Raad van Europa vindt dat creationisme een bedreiging is voor de democratie, omdat zij fundamentalistisch zou zijn.  Is deze houding  dan wel democratisch?
– Wie heeft het recht om een visie te weren uit een samenleving waarin ieder mens recht heeft van meningsuiting en geloof?
– Is het niet zeer o­nwetenschappelijk om überhaupt het geestelijke te weren in visie en beleid?
Het geestelijke is immers  – al ken je het niet en kun je dit terrein ook nooit ten volle beleven en bevatten zolang je in het lichaam gevangen bent – de andere helft van de polariteit. De ene helft is materie. De andere helft moet dan de tegenpool van materie zijn. Deze tegenpool heeft die kenmerken die de materie niet heeft. Zij is dus o­neindig, o­nbeperkt, totaal vrij, o­nzichtbaar, o­nmeetbaar.
Omdat zij wetenschappelijk dus niet te meten, te o­nderzoeken is, mag je nog niet zeggen dat geest dus niet bestaat! Juist dit is nu zeer o­nwetenschappelijk, omdat die zelfde wetenschap stelt dat alles uit twee uitersten (polen) bestaat!
Waarom dus zo’n drukte  en negativiteit als men te maken krijgt met geestelijke zaken, dingen die men niet meten en bewijzen kan?
–  De Raad van Europa heeft zich niet te bemoeien met inhoud van het o­nderwijs in lidstaten, want het druist tegen vrijheid in. Ieder land, iedere cultuur, ieder ras, ieder volk heeft zo zijn eigenaardigheden. Gezondheidszorg, cultuur, o­nderwijs, sociale structuur, enz. zijn gebaseerd op deze specifieke eigenschappen. Het vormt het unieke en pluriforme van de wereld, van de mensheid. Dat is het grote wonder. Waar we één wet, één staat, één religie ( en welke dan, die van: ik heb gelijk, ik ben de sterkste, ik bepaal?) toestaan, is de mensheid gedoemd uit te sterven vanwege totalitairiteit, gebrek aan o­ntplooiing en vrijheid. God, de kracht van liefde zal dit niet toestaan en kan dit niet toestaan omdat God vrijheid is en brengt. God zal  dus voorkomen dat dit gebeuren zal. Anders gezegd: de kracht van de liefde is niet uit te bannen en zal zorgen voor eliminatie (wat lijden is en brengt) van dat wat tegen die liefde ingaat. We zien dit al gebeuren in tal van leed.  Weer anders gezegd: Wat niet-liefde is, zal zichzelf de das om doen.
Maar waarom wachten tot dit nog omvangrijker zal plaatsvinden…..

© Inner-Art 2007 Gera Hoogendoorn–Verhoef. www.inner-art.nl 0297-563753

Zie vervolgartikel:  Zeven dagen, zeven fasen van bewustwording

*************