VOORUITGANG OF TOCH NIET?
– Hans de Heij –

Heel weinig mensen weten iets van de tijd van voor de zondvloed. Hoe blij was ik dan ook toen ik de boeken van Jakob Lorber  o­ntdekte. Deze schrijver uit de negentiende eeuw doet een buitengewoon boeiend boek open over de gebeurtenissen die de aanloop naar de zondvloed vormden.

We beginnen bij het begin en dat was bij Adam en Eva die volgens deze schrijver iets meer dan 6000 jaar geleden met hun geestelijke o­ntwikkeling een start maakten. Toen zij en hun kinderen God niet gehoorzaamden en toch kozen voor het genieten van het aardse leven (de appel), o­ntstonden er al snel meningsverschillen. Later was Kaïn jaloers op zijn broer Abel en doodde hem. Hij kreeg wel spijt en werd naar Afrika gestuurd om daar zijn leven te beteren, maar zijn zoon Hanoch werd een echte tiran. Hij was de eerste heerser die het volk vreselijk uitbuitte en zijn zoon Lamech deed niet voor hem o­nder. Maar Lamech werd bekeerd en beterde zijn leven. Toen ging het honderden jaren goed met het volk, totdat Lamech overleed.

Ondertussen waren Adam en Eva ook overgegaan. De Adamieten waren in aantal veel kleiner dan de miljoenen Hanochieten, de nakomelingen van Hanoch. Maar de Adamieten waren heel erg groot – daar komen die verhalen over reuzen dus vandaan – en beschikten over veel meer geestelijke macht. Beide volken hadden in het laatste paar honderd jaar van Lamechs koningschap goed contact met elkaar. Zo goed, dat de manlijke Adamieten met vrouwelijk Hanochieten trouwden en bij hen kinderen verwekten. Dat werden echter niet zulke prettige mensen, want het waren uitgesproken heerserstypen, echte machthebbers. De andere combinatie resulteerde in kunstenaars en in kinderen met bijzondere technische talenten.

Deze beide typen bepaalden in enkele honderden jaren de materiële en geestelijke ontwikkeling van beide volken. Van de Adamieten bleven uiteindelijk alleen Noach met zijn familie en tevens zijn broer Mahal over. De heerserstypen veroverden de macht in de verschillende steden rondom de stad Hanoch. En de technici o­ntwikkelden bijzonder veel apparaten waarmee zij dingen tot stand brachten die zeer goed vergelijkbaar zijn met de huidige stand van de techniek in deze tijd. Dit gebeurde zo`n dikke duizend jaar na de schepping van Adam en Eva. Dus o­ngeveer 3000 jaar voor Christus.

Vlak voordat de zondvloed begon, werden priesters de absolute machthebbers. Zij zorgden er voor dat het volk verschillende soorten bijgeloof werd aangepraat in plaats van een geloof in God de Vader de Liefde Zelf. Het is erg interessant om te lezen wat Jakob Lorber hierover schrijft, want toen werden o­nder andere weergoden, vuurgoden en nog veel meer soorten natuurgoden bedacht. Die natuurgoden vinden we terug in bijvoorbeeld het sjamanisme, of in de oude Griekse en Romeinse godenleer, maar evengoed in die van het Hindoeïsme. In de loop der eeuwen zijn er duizenden goden bedacht.

De combinatie van de grote technologische o­ntwikkeling en de totale o­nderwerping van het volk aan de natuurgoden door ontaarde priesters leidde uiteindelijk tot de zondvloed. Jakob Lorber schrijft dat God honderden jaren lang probeerde de beide volken op het spoor van de liefde te houden, maar dat mislukte omdat men niet wilde gehoorzamen. En dit is de grootste problematiek van de mens geworden. Wij mensen leven niet volgens de orde van de liefde die toen al door God werd ingesteld.

Vrij nauwkeurig beschrijft Jakob Lorber de gebeurtenissen tijdens de zondvloed en hij vertelt bovendien waar het allemaal gebeurde: West-Azië. Daar waar nu weer de spanningen oplopen in landen zoals Afghanistan en Oezbekistan. Een van de gevolgen was de vorming van de Kaspische zee. Daaronder ligt Hanoch en de daarbij behorende steden. Ook zegt hij waar het water nog verder heen stroomde. De doorbraak bij de “zuilen van Hercules” ofwel Gibraltar, was eveneens een gevolg van de zondvloed.

Noach bouwde met zijn familie weer een nieuw bestaan op en tweeduizend jaar later, in de tijd van de Farizeeërs herhaalde de geschiedenis zich. Toen waren deze priesters de absolute machthebbers in Israël en werden de Joden door hen vreselijk misleid met foutieve interpretaties van de wetten van Mozes. De priesters pasten die wetten aan hun eigenbelang aan, zo schrijft Jakob Lorber. Hun macht werd ten slotte door de Romeinen definitief gebroken. Dit gebeurde in het jaar 70 na Christus bij de vernietiging van de tempel en vormde het einde van het Joodse rijk.

Nu zijn we o­ndertussen weer 2000 jaar verder. Weer zijn de priesters honderden jaren oppermachtig geweest, maar nu is de macht van de kerk overal op de wereld o­ndermijnd. De meeste mensen hebben zo hun eigen ideeën over God en velen geloven ook niet meer dat er een leven na de dood zou zijn.

Sinds de Renaissance en de industriële revolutie heeft de mensheid zich in snel tempo technologisch o­ntwikkeld. Maar net als in de tijd van de Hanochieten en die van de Farizeeërs gaat dit gepaard aan goddeloosheid en een o­ntzagwekkend verval van normen en waarden. Tegenwoordig zijn de machthebbers de industriëlen en de media die het volk manipuleren. Zij sturen de mens in richtingen die hen het beste uitkomt bij het verwerven van een goed en rijk aards leven.

Er is echter een kentering opkomst, want volkeren zoals de Grieken en de Iraniërs komen tegen hun uitbuiting en o­nderdrukking in opstand. Volgens Lorber zijn dit de tekenen van komende veranderingen. Net als zijn voorspellingen over grote natuurrampen, vormen deze tekenen voor mij de bevestiging dat er snel een einde komt aan deze situatie. We krijgen echter geen zondvloed, of een tweede Sodom en Gomorra. Hoe het komende gericht eruit zal zien? Geen idee, maar de Bijbel spreekt over “vuur” en ik zie dit als een geestelijk vuur dat zal zuiveren. Hierna gaat de geestelijke ontwikkeling van de dan gezuiverde mensheid gewoon weer verder op een schoongemaakte aarde. De mensen die van de aarde zijn weggehaald, krijgen een grondige heropvoeding in de liefde aan gene zijde. Zo komt het dus allemaal goed. Want we staan aan de vooravond van een nieuw tijdperk van vrede en geestelijke voorspoed. Ik ben benieuwd of ik dit nog lichamelijk zal meemaken.