‘De verblinding van mensen’ Uit Psalmen en Gedichten: no 36, pag. 89, (Jakob Lorber).
De afwezigheid van de Heer
Schrijf dan niet – de afwezigheid van de Heer; want waar zal zich de oneindige en Alomtegenwoordige zich verbergen? Maar schrijf daarvoor in de plaats als onderwerp:
De periodieke verblinding van mensen op een gegeven moment. Waar komt dit aanvoelen zoal vandaan bij de mensen?—Wanneer bij de goeden, en waarom soms bij de vromen?
[opmerking aan de (schrijf-) knecht] Het liedje, zoals je eens voor jezelf van een andere zanger opschreef, er voor jezelf een weinig aan veranderde onder de naam “De stille wereld”; kijk, dat is een goed liedje en zal een goed effect hebben, speciaal voor hen, die hun hart met van alles in vervoering brengen, wegens het feit dat zij niet kinderen van de wereld zijn, is de wereld om hen heen des te meer bezig om zich juist deze (mensen) tot hun bezit te nemen! Verder lezen →
Enthält die Neuoffenbarung Fehler, Widersprüche und Irrtümer? – Gerd Kujoth –
Als Jesus von Seiner Wiederkunft sprach, sagte Er: „Und dann werden sie des Menschen Sohn kommen sehen in den Wolken mit großer Kraft und Herrlichkeit.“ (Mark. 13,26) Diese Wiederkunft in den Wolken des Himmels ist die Wiederkunft Jesu in Seinem Wort durch neuerweckte Weise, Seher und Propheten. (9.GEJ 94,3) Wie die strahlende Sonne oft von den Wolken verhüllt wird, sie aber dennoch Licht und Wärme spendet, so kommt Jesus, der das Wort oder die Idee Selbst ist, verhüllt zu den Menschen und spendet trotz der Verhüllung Licht und Leben.
Uitleg over de “zon”, Jakob Lorber, uit: Himmelsgaben II, pag. 137
Zondag, 30 oktober 1842 ’s morgens
O Heer, U die ik als Enige het allermeest liefheb en heiligste Vader in Jezus! Ik arme, volstrekt waardeloze zondaar en trage, onachtzame knecht, ik smeek U vanuit het diepst van mijn hart, of U mij weer eens uit de nesten zou willen halen! Kijk, zoals U al weet – en altijd al wist – in het dictaat over de zon zit een kleine getallentegenstrijdigheid, namelijk bij de laatste planeet, waarover aanvankelijk in de inleiding gezegd is dat hij maar drie manen heeft. Maar nu, in de specifieke verhandeling over dit hemellichaam wordt gezegd dat hij tien manen heeft! – Hoe moet dit opgevat worden?
Aandachtspunten bij een zonsverduistering Jakob Lorber, 7 juli 1842, uit “Himmelsgaben”, band 2, pag. 116.
Op 11 augustus 1999 was het weer zover: een zonsverduistering, die, naar het zich liet aanzien, inzette tegen de middag. Het is een tijd, waarin alle mensen bijzonder voorzichtig in alles moeten zijn. Jezus openbaart ons hiertoe:
De Amerikaanse zender ‘Discovery’, die met Nederlandse ondertiteling uitzendt, besteedde enige tijd geleden uitgebreid aandacht aan een fenomeen waar de wetenschap geen raad mee weet. In de loop der tijd zijn er talloze getuigenissen schriftelijk vastgelegd van plotseling optredende regens van immense aantallen kleine dieren, zoals kikkers, slangetjes, vissen en nog andere diersoorten. In de uitzending van ‘Discovery’ werd behalve over dierenregens ook bericht over regens van diverse soorten graanzaden. Deze zaden bleken even kiemkrachtig als normaal zaad.
Inleiding op dit artikel In deze tijd wemelt het van de mediums en kanalen die beweren dat zij in contact staan met de onzichtbare wereld. Zij beweren allemaal informatie over te brengen uit de geestenwereld of het hiernamaals. Daarom is het meer dan ooit van belang om deze doorgevingen op hun zuiverheid te toetsen. Over dit onderwerp gaat onderstaand artikel van Viktor Mohr. Het is een verkorte versie van zijn bijdrage aan het mei/juni-nummer 1983 van het Lorbertijdschrift “Das Wort”.
Hoofdstuk 1: Eigenlijke naam van Saturnus. De indeling van deze beschrijving. De grootte, de dubbele ring en de manen van Saturnus. De luister van de goddelijke openbaring.
1. Om zich van dit hemellichaam, dat u Satunus noemt – terwijl zijn eigenlijke naam zoveel betekent als: aardrust, wereldnietsheid – een duidelijke voorstelling te maken, is het voor alles nodig zijn natuurlijke sfeer, de afstand tot de zon, zijn grootte, alsook die van zijn manen, zijn natuurlijke gesteldheid en de bewoners van zowel de planeet zelf als van zijn ringen en manen te leren kennen, en zijn veelsoortige vegetatie a.g.v. zijn sterk uiteenlopende klimatologische omstandigheden te beschrijven, evenals alle dieren op deze planeet, zijn ringen en manen.