In de trein naar Groningen
– Neeltje Diepeveen –
Ingelijst in NS vensters
liggen de boerenhofsteden
als slaperige dorpen in
het vredige Drentse land
In de trein naar Groningen
– Neeltje Diepeveen –
Ingelijst in NS vensters
liggen de boerenhofsteden
als slaperige dorpen in
het vredige Drentse land
Pafplek
– Neeltje Diepeveen –
Daar staat ze
als een gedoemde
op haar daaglijkse
pafplek langs de rails
gebogen onder het
juk van verschoppeling
slaaf van haar
nicotinepijl
“… echtgenoten, broeders en zusters [familieleden, vrienden en bekenden] kunnen, wanneer zij in het andere leven dat verlangen, elkaar ontmoeten en samen spreken.”
Gottfried Mayerhofer – “Predikingen van de Heer” Hoofdstuk 26 – Pinksterzondag
De Heer en Zijn kinderen
Joh. 14,23: Indien iemand Mij liefheeft, zal hij Mijn woord bewaren en Mijn Vader zal hem liefhebben en Wij zullen tot Hem komen en bij Hem wonen.(24 maart 1872)
Om deze tekst te verklaren zijn weinig woorden nodig; want het is volkomen natuurlijk dat, wanneer iemand genegenheid heeft voor een ander die ook nog hoger geplaatst en wijzer is, hij al het mogelijke zal doen om het respect en de liefde van zijn hooggeplaatste vriend of heer te winnen. Hij zal trachten zijn genegenheid en liefde door daden te bewijzen en precies naar de leer en raadgevingen van de hoger geplaatste vriend of leraar handelen. Wanneer dit het geval is, dan wordt de genegenheid van de een door de liefde van de ander beantwoord en daardoor zal een geestelijke verstandhouding ontstaan, zoals voorkomt bij eendrachtig samenlevende familieleden.
Hoe komt een ziel bij de ouders en wanneer is het embryo werkelijk een mens?
– Artikel door Gera Hoogendoorn-Verhoef –
Een vraag die velen zich stellen is deze: Hoe komt een ziel bij de ouders en wanneer is het embryo werkelijk een mens? Omdat dit een belangrijke vraag is, besteed ik daar aandacht aan, alhoewel ik besef dat de volgende materie niet voor ieder eenvoudig is te begrijpen, vooral als e.e.a. ‘nieuw’ is. Daarom: schroom niet om te reageren als je er behoefte aan hebt!
Eén religie?
– door Gera Hoogendoorn–Verhoef –
De laatste tijd merken we meer en meer dat mensen roepen om eindelijk eens een wereld waarin al die verschillende religies verleden tijd zijn.
Niet zozeer omdat het eigene, de gewoonten en rituelen, gebruiken van een bepaalde religie of levensbeschouwing er niet zouden mogen zijn. Men vindt dat juist iets dat bij het leven hoort. Religie is voor ieder volk, ras, land, werelddeel bepalend. Religie heeft bouwkunst, onderwijs, volksvermaak, literatuur, rechts- en wets bestel gevormd. Religie is basis van alle sociaal en maatschappelijk functioneren. Zelfs geneeskunde en wetenschap was – en is hier en daar nog – gebaseerd op eeuwenoude kennis en adviezen uit religieuze boeken. Daar kun en mag je niet aan knagen. Die kennis, gebruiken liggen verankerd in de genen van ieder volk, ras, individu bewust of onbewust. Religie is en zorgt voor erfgoed.
Tekst van de lezing van Tietie Elsinga op 8 maart 2007 over “Geloven in het alledaagse leven”.
Allemaal welkom op deze avond, fijn dat u bent gekomen. Zijn hier ook mensen die de boeken van Jakob Lorber nog niet hebben gelezen? Dan houd ik daar een beetje rekening mee.
Jakob Lorber kreeg op een dag een stem binnenin zich te horen toen hij bezig was met zijn ochtendgebed. Die stem heeft hem 24 jaar lang tot aan zijn dood verteld over God, en hij heeft het allemaal opgeschreven zodat mensen er nu nog veel van kunnen leren.
“Een ontmoeting met God”
– Neeltje Diepeveen –
Hieronder staat een brief aan een vrouw die had geschreven dat ze na al haar zoeken nog steeds niet wist hoe, waar en wat te zoeken.Ik heb ook gezegd dat ze het met haar verstand nooit zal vinden. Als antwoord op haar huiswerk heb ik deze brief geschreven.
Lieve Vroukje,
Waarom zoek je mij zo ver weg, zo ver buiten jezelf. Waarom blaren aan je voeten gelopen om mij te vinden. Waarom mij gezocht in de millioenen letters van de bijbel, en misschien andere heilige boeken. Waarom heb je mij niet gezocht in de stilte van je hart?
Waartoe….?
– gedicht van Neeltje –
De stilte van het nu
dekt de gevolgen
van de verwoestende
aanslagen toe in de
hitte van de middag
De raven betwisten elkaar de buit
“Niet meer mijn ik, maar Christus leeft in mij”(Galaten 2 : 20)
– Lezing van Pieter van Acoleyen in Bietigheim, augustus 1994 –
De woorden “Niet meer mijn ik, maar Christus leeft in mij” hebben we tijdens deze week meermalen gehoord. Dat kan geen toeval zijn. Het is alsof Jezus ons iets op het hart wil binden dat voor deze tijd belangrijk is en dat tegelijkertijd een grote belofte in zich bergt.