[1] Meteen staan wij van onze rustbanken op en gaan de tuin in, waar al een rijkelijk ochtendmaal op ons wacht dat Baram alweer voor ons klaargemaakt heeft.
[2] Weliswaar zegt Kisjonah tegen Baram: ~Maar broeder, wat doe je toch?! Denk je soms, dat mijn zolders, voorraadkamers en wijnkelders leeg staan?!'
[3] Baram zegt: 'Broeder, ik weet maar al te goed dat duizend gasten per dag je voorraden in duizend jaar niet kunnen opmaken; maar ik behoor goddank toch ook niet tot de armen van dit land, dus laat me vandaag nog maar het plezier al deze gasten te verzorgen! Want ik schep er erg veel genoegen in, met dat beetje wat ik heb de Heer te mogen dienen! Morgen zullen jouw kookkachels weer net zo veel werk hebben als ooit tevoren!'
[4] Kisjonah en Baram omarmen en kussen elkaar en gaan dan ook aan tafel zitten en eten een heerlijke vis met brood en wijn.
[5] Na de maaltijd vraagt Kisjonah, wat men die dag zal gaan doen, of Ik soms weer ergens naar toe wilde, zodat hij voorbereidingen kon treffen voor een gemakkelijke reis.
[6] Ik zeg: 'Vriend en broeder! Maak jij je maar nergens zorgen over! Wat de tijd brengen zal, dat pakken we aan! Maar vandaag en morgen zullen weinig of niets brengen, 'behalve ons zelf, en daarom hebben we ook geen speciale voorbereidingen nodig. Morgen tegen de avond zal Philopold uit Kana komen; die zal ook heel wat te vertellen hebben.
[7] Nu zullen we echter tot de middag een paar oefeningen in zelfbeschouwing doen onder de verkoelende schaduw van de bomen!
[8] Want waarlijk, Ik zeg jullie: Er is voor een mens niets heilzamer dan zo nu en dan zichzelf innerlijk te onderzoeken! Wie zichzelf en zijn krachten ontdekken wil, moet zich meermalen zelf onderzoeken en innerlijk bekijken.
[9] Omdat dat zo dringend nodig is, zullen wij zo'n oefening vandaag vóór de middag doen, en na het middageten zullen wij de zee opgaan en zien wat daar eventueel gedaan kan worden.'
[10] Enigen weten echter niet hoe ze een begin moeten maken met de innerlijke zelfbeschouwing, en vragen dat aan Mij. Dan zeg Ik: 'Rust en denk in stilte actief na over jullie doen en laten, over de jullie welbekende wil van God, en of je deze hebt opgevolgd tijdens de verschillende periodes van je leven. Op deze manier heb je je innerlijk onderzocht en daardoor bemoeilijk je het binnendringen van de satan in jezelf steeds meer. Want deze probeert met al zijn energie om de innerlijke zelfbeschouwing van de mens, door middel van allerlei nietszeggende begoochelingen te verhinderen.
[11] Want als de mens eenmaal door oefening wat vaardigheid heeft verkregen in de beschouwing van zijn innerlijk, dan ontdekt hij in zichzelf ook heel gemakkelijk en heel snel welke valstrikken de satan voor hem heeft opgezet, en dan kan hij deze behoorlijk onklaar maken en vernietigen en tijdig maatregelen nemen tegen alle toekomstige valsheid van deze vijand. Dat weet de satan maar al te goed en daarom is hij zo ijverig mogelijk bezig om de ziel zelf met allerlei naar buiten gerichte begoochelingen af te leiden, en onderhand heeft hij dan niet veel moeite om onzichtbaar voor de ziel allerlei vallen uit te zetten, waarin zij tenslotte zo verstrikt raakt dat ze dan niet meer tot zelfbeschouwing kan komen, en dat is heel erg.
[12] Want daardoor wordt de ziel steeds meer gescheiden van haar geest en kan zij deze niet meer opwekken, en dat is in de mens dan al het begin van de tweede dood.
[13] Jullie weten nu waaruit de innerlijke zelfbeschouwing bestaat. Doe daarom van nu tot aan de middag in stilte zo'n oefening en laatje intussen door geen uiterlijke gebeurtenis storen! Want de satan zal zeker niet nalaten om jullie af te leiden met het een of andere spektakel van buitenaf. Maar denk er aan dat Ik dat jullie vooruit heb gezegd, en keer dan weer vlug in je zelfbeschouwing terug!'
[14] Nu wordt alles heel rustig, en iedereen doet zijn uiterste best om zich te verdiepen in de zelfbeschouwing, en een uur verloopt zo zonder enige storing.

«« 224 / 242 »»