[1] 'Ik zal het geheel met een voorbeeld nog duidelijker voor u maken.
[2] Stel, dat een paar van uw ondergeschikten zich niet aan uw voorschriften hebben gehouden, en dat ze daarvoor gestraft moeten worden. Op de voorgeschreven manier onderzoekt u wat ze hebben gedaan en u probeert ze tevens door allerlei slimme vraagjes te laten bekennen; maar ze gebruiken hun verstand en zien kans alles te weerleggen, wat u met Uw verstand zo slim en verstandig weet te vragen. Op die manier maakt de ene leugen steeds weer ruimte voor de andere, en het eind van het liedje is, dat u hen veroordelen moet, zonder dat ze bekend hebben, waarbij u moet afgaan op de verklaringen van getuigen, die hen vaak vijandig gezind zijn en die óók geen waarheid spreken. Bij zo'n rechtspraak kunt u gevoeglijk aannemen, dat misschien in één van de tien gevallen een rechtvaardig oordeel uitgesproken wordt en dat de onschuldige hetzelfde lot ondergaat als de schuldige!
[3] Als u zich echter niet als rechter, maar als een liefdevol mens gedraagt ten opzichte van uw arme broeders, die zich tegenover u misdragen hebben, en als u ook in hun harten liefde weet op te wekken, dan zullen deze boosdoeners u berouwvol en onder veel tranen oprecht en eerlijk bekennen, hoe, wanneer en wat ze tegenover u misdaan hebben! Maar daar moet dan geen straf op volgen! Want iedere straf als zodanig is geen waarheid, maar het tegendeel, omdat de straf niet uit de liefde, maar uit de toorn van de wet en de wetgever voortkomt. De toorn is zelf een oordeel; en in het oordeel is geen liefde. Maar waar geen liefde is, is ook geen waarheid.
[4] Houdt u daarom aan de zuivere liefde, en werk in haar waarheid en kracht, en u zult dan altijd de waarheid vinden en heel duidelijk gewaar worden dat er echt wel een algemene waarheid is, die niet alleen deze aarde, maar de hele oneindigheid doordringt!
[5] Als u zo zou omgaan met uw medemensen, dan zou u Mij zedelijk op de juiste manier volgen, en door dit volgen het eeuwige leven verwerven. Als u echter blijft zoals u nu bent, dan zal er voor u aan de andere zijde van het graf niets anders overblijven dan de dood van de geest der liefde en waarheid, ofwel duisternis en een leeg bestaan volleugens!
[6] Want weet, dat het aardse leven maar erg kort duurt; daarna komt de eindeloze eeuwigheid! Als de echte waarheid niet in u tot leven gekomen is, zult u blijven liggen zoals u valt!
[7] Nu weet u alles wat u vooreerst moet weten. Mocht u nog meer willen weten, ga dan bij gelegenheid naar de opperpriester Jonaël te Sichar; die zal u alles vertellen wat hij van Mij geleerd, gezien en ondervonden heeft! Pas dat in de praktijk toe en u zult op die wijze zalig worden!'
[8] De overste zegt, geheel doordrongen van de waarheid van Mijn toespraak: 'Vriend, het is me uit uw toespraak duidelijk geworden, dat u een van de wijste mensen van deze aarde bent, en ik zal daarom ook alles doen, wat u mij aangeraden hebt; maar alleen zou ik nu graag van u zelf horen, wie u eigenlijk bent! Want u hebt me door de u begeleidende jongemannen een zeer smadelijke totale nederlaag toegebracht, die ik slechts kan verklaren door aan te nemen dat deze jongemannen goden of beschermgeesten uit de hemel zijn, die me daardoor op wonderbare wijze op de vlucht hebben doen slaan. Afgezien daarvan is het mij echt wel duidelijk, alleen al door uw buitengewoon grote wijsheid, dat u beslist méér bent dan zo maar een heel eenvoudig mens! Aan veel van uw leerlingen heeft u waarschijnlijk al verteld en laten zien wie u bent; u ziet echter dat het mij nu volkomen ernst is om in ieder geval naar de geest een leerling van u te worden! Vertel mij daarom ook, wie u bent! Wie en wat en waarvandaan bent u nu eigenlijk?
[9] Ik antwoord: 'In de eerste plaats heb Ik het u eigenlijk al gezegd en wel zodanig, dat u het makkelijk had kunnen weten, als u er goed over had nagedacht, en ten tweede heb Ik u daarnet gezegd dat Jonaël uw verdere vragen zou beantwoorden. Wanneer u naar hem toe gaat, dan zult u heus alles te weten komen wat u nu nog niet begrijpt. Houd ons nu echter niet langer op; want de dag loopt alweer op zijn eind, en Ik moet vandaag nog veel doen!'
[10] De overste zegt: 'Sta me dan toe, dat ik met u meega tot aan de stad!'
[11] Ik zeg: 'De weg is vrij, en als u Mij met goede bedoelingen wilt begeleiden, doe dat dan! Maar als u daarentegen, hoe geheim ook, de een of andere duivelse beweegreden hebt, dan kunt u beter thuis blijven; want dan zou uw meegaan u beslist geen zegen brengen! Mijn macht hebt u al welleren kennen.'
[12] De overste zegt: 'Ik ben het echt niet van plan, hoewel ik in deze hachelijke tijd er best een reden voor zou hebben. Het lijkt er namelijk op alsof de tijd steeds dichterbij komt, waarin de Joden volgens hun overlevering een geweldige door hun God gezonden redder verwachten, die hen moet verlossen van de heerschappij van Rome. En men hoort nu hier, dan daar van Joodse zijde mompelen, dat die redder zich al op aarde zou bevinden! Ik zou me daarom heel goed in kunnen denken, dat u wel eens die redder zou kunnen zijn, -ja heimelijk heb ik dat ook al gedacht. Hoe het ook zij, -ik vind, dat u één van de zeer wijzen bent en ik waardeer u als een echte mensenvriend. Daarom zullen mijn gedachten in die richting mij volstrekt nooit hinderen u ter wille van de waarheid te volgen, lichamelijk nu naar Sichar en geestelijk mijn hele leven lang, hoewel ik me wel ervan bewust ben, dat ik daarmee, als Romein, voor mijzelf geen triomfboog oprichten zal! Ik heb u nu alles uitgelegd en ik vraag u dan nog één keer, of ik u mag begeleiden. Zegt u ja, dan zal ik u begeleiden; zegt u echter nee, dan blijf ik hier!'
[13] Ik zeg: 'Nu dan, begeleid Mij maar met al degenen, die hier naast u staan, zodat wettige getuigen u kunnen helpen!'

«« 70 / 242 »»