[1] 's Ochtends gingen we verder op reis, nadat Ik eerst het hele dorp had gezegend.
[2] De waard en verscheidene inwoners vergezelden ons dankbaar een heel eind en keerden toen weer naar huis terug, en wij trokken naar een stad die ongeveer een dagreis ver lag; we bereikten die pas tegen de avond, en werden heel goed opgenomen in een oude herberg.
[3] In deze stad, waar voor het merendeel heidenen woonden, bleef Ik met de leerlingen ook enkele dagen; evenals in de vorige steden en dorpen onderrichtte Ik de mensen over het rijk Gods op deze aarde en ondersteunde Mijn leer met doelmatige en voor de mensen nuttige tekenen.
[4] Ook hier werden de meeste heidense priesters tot het jodendom bekeerd, en vele andere mensen met hen; alleen met enkele joden in deze stad die het geloof der Sadduceeërs hadden, verliep het niet zo goed als met vele heidenen, die in deze behoorlijk grote stad leefden en handel dreven.
[5] Na enkele dagen verlieten wij onder Mijn zegeningen op een ochtend ook deze stad weer en trokken naar een andere, meer naar het zuiden, en bereikten die eveneens tegen de avond.
[6] Halverwege hadden enkele leerlingen honger en dorst, want er waren langs deze verlaten weg ook alleen maar oude, verlaten waterputten en twee eveneens verlaten herbergen, die door enkele arme herders werden bewoond, die ons behalve wat kaas en melk niets te bieden hadden.
[7] Toen vroegen de leerlingen Mij halverwege of Ik nu ook voor hen een teken wilde doen om hun lichaam te versterken.
[8] Maar Ik zei: 'Dat zou Ik wel kunnen doen, als het strikt noodzakelijk zou zijn; maar als Ik nu een beetje kan vasten, waarom kunnen jullie dat dan niet? In de plaats die wij over een paar uur bereiken zullen wij veel te doen krijgen, en het is goed dat wij daar nuchterder aan komen dan elders. In die plaats zal er voor jullie lichaam wel een matige versterking te vinden zijn!'
[9] Daar namen de leerlingen genoegen mee.

«« 142 / 244 »»