[1] Daarop vroeg de opperstadsrechter Mij: 'O Heer en Meester, die alle dingen geheel en al weet, hoezo hebben deze vogels dat water eigenlijk nodig voor hun verdere vlucht? Want voorzover ik weet heb ik wel altijd opgemerkt dat de vogels in verhouding tot hun grootte tien keer meer water tot zich nemen dan enig ander dier, en toch raken ze geen urine kwijt; ik heb tenminste nog nooit opgemerkt dat een vogel heeft gepiest, en U hebt nu gezegd dat deze vogels het water echt nodig hebben om verder te kunnen vliegen, terwijl ik in de mening verkeerde dat het water samen met het voedsel dat ze tot zich hebben genomen hen alleen maar zwaarder maakt, zodat het moeilijker voor hen is om verder te vliegen!'
[2] Ik zei: 'Ja kijk, Mijn vriend, de Meester van Zijn werken moet ook het allerbeste weten wat die voor hun tijdelijke instandhouding nodig hebben en hoe hun lichamen ingericht moeten zijn, om datgene te kunnen verrichten waarvoor ze bestemd zijn. Maar voor de vraag hoezo een vogel water nodig heeft om te kunnen vliegen moet je je maar tot Mijn Rafaël wenden, die nog aanwezig is, zoals je ziet!'
[3] Na deze woorden wendde de opperstadsrechter zich tot Rafaël en vroeg hem of hij hem daarover een korte uitleg zou willen geven.
[4] Rafaël zei: 'Dat wil ik heel graag, en ik zal het in heel kort bestek doen. Kijk, als jullie een lam of een geit, een kalf of een os slachten, halen jullie de ingewanden eruit - dat wil zeggen de maag, de darmen en de urineblaas -, maken alle delen op jullie manier schoon en blazen ze dan op, zodat ze zowel van binnen als van buiten droog worden! De grootste van deze holle organen gebruiken jullie als kleinere wijnzakken en buidels, en de kleinste gebruiken jullie ook om allerlei zaden en nog andere kleine dingen in te bewaren.
[5] Als je nu zo'n gedroogde urineblaas of een andere zak hier zou hebben, zou ik je des te gemakkelijker kunnen laten zien hoe de vogels zich van water moeten bedienen om te kunnen vliegen; maar ik zal er wel voor zorgen dat mij de nodige hulpmiddelen ter beschikking staan om het uit te leggen! Kijk, daar hebben we al een tamelijk grote, met water gevulde zak, en daar zullen we nu een paar ingrediënten in doen die de eigenschap hebben dat ze de koolstof en zuurstof in het water opzuigen, maar zuivere waterstof vrijmaken. Hier zijn de ingrediënten ook al, die je vast zult kennen; het zijn een beetje ijzer, zwavel, kalk, zout en koolstof.
[6] Nu doe ik die in het water -ze bevinden zich al in het water, en je hoort onmiddellijk een eigenaardig geruis en gebruis in de zak. N u pakken we een droge blaas; we zullen die met de gemakkelijk opstijgende waterstof vullen en kijk, de ene blaas is al gevuld! Pak hem nu in je hand onderaan bij de opening, dan zul je direct merken hoe hij naar boven trekt; en laat hem nu los en kijk wat hij gaat doen!'
[7] Dat deed de opperstadsrechter, en de blaas steeg onmiddellijk pijlsnel tot zo'n grote hoogte de lucht in, dat niemand hem meer kon zien; op dezelfde manier werd nog een andere, grotere blaas gevuld en er werd een boomtak aan de opening gehangen; daarop werd hij losgelaten en vloog hij direct met even grote snelheid de hoogte in.
[8] Daarna werden er ongeveer twaalf blazen met de nog voorradige waterstof gevuld en aan een iets grotere en zwaardere boomtak vastgemaakt, waarmee ze eveneens met grote snelheid de hoogte in vlogen.
[9] Toen het experiment beëindigd was, zei Rafaël tegen de opperstadsrechter: 'Heb je nu al enigszins een idee waarom de vogels het water hoofdzakelijk voor het vliegen gebruiken?'
[10] De opperstadsrechter zei: 'Er gaat nu wel een klein lichtje branden; maar hoe de vogels het water gebruiken om te vliegen is mij natuurlijk nog niet duidelijk.'
[11] Rafaël zei: 'Kijk, iedere vogel is inwendig zo ingericht, dat hij uit de watervoorraad die hij tot zich heeft genomen evenveel zuivere waterstof maakt -wat op zichzelf een uiterst lichte en fijne soort lucht is -als hij nodig heeft om te vliegen, wat hij door het gevoel van zijn instinct tot op een haar nauwkeurig kan berekenen. Met die f~ne waterstof vult hij in een ogenblik al zijn grotere en kleinere pennenschachten en holle beenderen, waarop hij zo licht wordt als een haar van een mens; dat kleine gewicht overwint hij met zijn twee vleugels altijd met gemak en kan zich dan naar believen in de hoogte verheffen.
[12] Als je dit nu eens goed bekijkt, zul je ook gemakkelijk inzien op welke manier het vliegen mogelijk wordt gemaakt bij al die diersoorten, die zich van de aarde naar believen in de lucht kunnen verheffen.'

«« 227 / 244 »»