[1] Maar de oude rabbi, die het tot nu toe nog niet gewaagd had iets van de wijn te proeven, kwam naar Mij toe en vroeg Mij toestemming om ook iets van de wonderwijn te mogen proeven.
[2] Ik zei: 'Je bent weliswaar heidenser dan alle andere heidenen, zonder er aan te denken dat niemand twee heren kan dienen die elkaars vijanden zijn, omdat hij in het verborgene of de één of de ander vijandig gezind moet zijn en daarbij toch voor ieder moet doen wat er van hem verlangd wordt. Of kan iemand God en de mammon van de wereld tegelijk dienen? En toch heb je dat al lange tijd gedaan! Verander dus je hart en drink van de wijn der waarheid, opdat het licht wordt in je ziel!'
[3] Hierop nam de rabbi ook een beker vol wijn en dronk hem tot op de bodem leeg.
[4] Toen hij de wijn gedronken had, barstte ook hij uit in een grote lofprijzing op de wijn en Mijn macht, en tot slot van zijn lofprijzing, de opnieuw gevulde beker hoog opheffend, zei hij (de rabbi): 'Ja, U bent inderdaad Degene op wie alle Joden en ook de heidenen zolang hebben gewacht. Daarom heil U, Zoon van David, en heilook alle mensen op aarde door U! Eer zij God in den hoge en eer aan U, Zijn Zoon!'
[5] Ik zei: 'Nu waren je woorden goed; maar als je nog eens 'Heil de hoge goden van Rome!' zult roepen, zal de dood niet ver van je zijn! Voor alle mensen, of ze nu Joden zijn of heidenen, naar waarheid een vriend te zijn is goed en juist, en is ook Mijn wil - want ook Ik laat Mijn zon in gelijke mate over joden en heidenen schijnen en stralen. Maar mensen die in hun oude blindheid naar licht smachten, nog in hun dwaling te versterken in plaats van hen uit ware, zuivere en belangeloze naastenliefde naar de weg van het oerlicht te leiden, is slechter dan een dief en een straatrover te zijn. Onthoud dat, oude dubbelzinnige leraar, die de joden de God van Abraham, Isaak en Jacob vaak met vurige ijver hebt onderwezen, maar direct daarna naar de school van de heidenen ging en tegenover hen laatdunkend deed over de God van Abraham, Isaak en Jacob en Hem belachelijk maakte! Wees ofwel een volmaakte jood, of word een heiden, als je in het heidendom een grotere bevrediging vindt voor je kameleonachtige ziel!'
[6] De rabbi zei: 'Heer, wees mij, grote zondaar tegenover U, genadig en barmhartig, en vergeef mij mijn vele grote zonden!'
[7] Ik zei: 'Wat Mij betreft zijn ze je vergeven; maar zorg ervoor dat ze je ook door de mensen vergeven worden, aan wier zielen jij ter wille van de beloning veel schade hebt toegebracht!'
[8] Hierop zei de commandant tegen Mij: 'Heer, ik zal de zaak wel voor hem in orde maken, en hij zal nu zelf wel begrepen hebben wat hem in het vervolg te doen staat! Maar ik denk dat wij in de toekomst geen heidense priester meer nodig zullen hebben. Of onze kinderen door heidense of Joodse leraren in het lezen, schrijven en rekenen onderwezen worden zal wel om het even zijn, en dus kan deze rabbi onze kinderen in die drie vakken wel verder onderwijzen; wat de godsdienst echter betreft, zal ik er zelf wel voor zorgen dat ons oude veelgodendom zo snel mogelijk in een één godendom wordt veranderd. Maar nu vraag ik U, goddelijke Meester en Heer en van nu af aan onze God, of U ons, die tot nu toe heidenen zijn geweest, de juiste weg zou willen wijzen die wij in de toekomst dienen te gaan; want tot nu toe bevinden wij ons nog in de oude duisternis.'
[9] Hierop begon Ik over het rijk Gods op aarde te vertellen en onderwees deze heidenen in alle dingen op dezelfde manier als Ik op andere plaatsen had gedaan.
[10] Die leerrede duurde zeven volle uren, dus tot bijna drie uur na de middag, en allen geloofden in Mij -ook degenen die buiten het huis waren, aangezien ze Mijn woorden door de open ramen gehoord hadden.
[11] Pas toen Ik Mijn prediking had beëindigd werd het middagmaal opgediend, waar ook diegenen aan deel moesten nemen, die buiten gelovig waren geworden.

«« 38 / 244 »»