[1] Na een poosje zei hij tegen zijn vrouwen twee dochters (de waard): 'Aangezien jullie nu door deze wonderheer en meester genezen zijn, moeten jullie de dankbaarheid die je verschuldigd bent ook laten zien door aan het werk te gaan! Ga naar de keuken en maak voor allemaal een beter maal klaar dan ik hun kon aanbieden! Neem het beste uit de provisiekamer en maak het goed klaar!'
[2] De drie gingen samen met de andere dienaren vol vreugde aan het opgedragen werk.
[3] Ik zei tegen de waard: 'Vriend, die moeite had je de genezenen wel kunnen besparen, want voor ons zijn het goede brood en de eveneens zeer goede wijn voldoende; maar omdat de drie met grote vreugde aan het koken en braden zijn begonnen, moeten ze het ook afmaken!'
[4] Ik had dat nog maar nauwelijks gezegd, of de vrouw kwam weer vol blijdschap de eetzaal binnen en zei tegen de waard: 'Maar wat is er tijdens mijn zware ziekte, die een half jaar geduurd heeft, toch allemaal gebeurd, zonder dat ik ervan wist? De grote en de kleine provisiekamer zijn boordevol met allerlei soorten goed voedsel! Er zijn een grote hoeveelheid linzen, bonen, meel, olie, boomvruchten, grote druiven, verscheidene van de grootste potten met honing, gedroogde en gerookte vissen, en de broodmanden zijn vol met de mooiste broden; ook de kleinste provisiekamer zit tot de nok toe gevuld met melk, boter, kaas en verse eieren en nog andere dingen, met zout, goede kruiden en wortels. Wanneer is dat allemaal in de provisiekamers gekomen? Ik heb het de kinderen en de bedienden gevraagd, en die konden mij geen opheldering geven, maar ze dachten dat jij dat wel zou weten. Hoe, hoe is dat toch in z'n werk gegaan?'
[5] De waard was daardoor op zijn beurt uiterst verbaasd en zei: 'Als het er in de provisiekamers zo voorstaat, begin ik weer opnieuw de oude wonderen te geloven, en dan is de mannaregen en het neervallen van de kwakkels geen verzinsel, maar waarheid! Ik geloof dat deze heer en meester, die jou genezen heeft, wel het beste zal weten wie onze provisiekamers gevuld heeft; want een meester die zieken enkel door zijn woord kan genezen, zal ook wel andere dingen tot stand kunnen brengen!'
[6] Daarop ging ook de waard kijken hoe het er in zijn provisiekamers uitzag en trof alles aan zoals zijn vrouw hem zojuist verteld had, en hij zei: 'Deze man moet van buitengewone afkomst zijn! Of hij is een grote profeet, of hij is een magiër die door en door vertrouwd is met de geheime krachten van de natuur, en die in Egypte of ergens anders zijn kennis heeft verworven.'
[7] Zijn vrouw zei: 'Toen hij mij genas zag ik uit zijn hoofd een helder licht komen, en zijn hele wezen was met een lichtschijnsel omgeven - en dat zal bij een magiër wel nooit het geval zijn! Achter deze man en misschien ook ach ter degenen die bij hem zijn moet iets buitengewoon groots en verhevens verborgen zijn; misschien is hij tenslotte -wie zal het zeggen - zelfs de profeet Elia, die aan de Messias voorafgaat -of misschien is Hij zelfs de Messias Zelf!'
[8] De waard zei: 'Daar zou je wel eens gelijk in kunnen hebben; want wie dat enkel door de macht van zijn wil kan bewerkstelligen, moet sterk vervuld zijn van Gods eeuwige geest. Dat dit allemaal op een bovennatuurlijke wijze hier in huis gekomen is, dat is zo helder als glas, en wij kunnen die grote meester alleen maar van gans er harte danken. Maar zorg ervoor dat er weldra een goede en rijkelijke maaltijd klaargemaakt wordt!'
[9] Daarop ging iedereen in de keuken aan de gang, en de waard kwam diep in gedachten weer naar ons toe in de eetzaal.

«« 72 / 244 »»