[1] De ene van de twee buren zei weer: 'Ja, hoge gebieder, u hebt volkomen gelijk met al uw liefdevolle woorden, die een echte leidraad zijn voor het zoeken van de allerhoogste levensschat, en wij zullen aan de hand daarvan die schat ook gaan zoeken, aangezien een bepaald innerlijk vertrouwen in ons nu al te kennen geeft dat wij niet tevergeefs zullen zoeken.
[2] Maar tot nu toe was dat nog nooit mogelijk; want aan de ene kant zaten onze priesters ons op de nek, en aan de andere kant hebben we de gelegenheid gehad het jodendom gade te slaan, waarbij we slechts uiterst weinig goddelijke wijsheid hebben aangetroffen en een nog grotere woestenij van allerlei soorten bijgeloof dan bij ons. Wij zijn daarom de middenweg ingeslagen, observeerden de natuur, vonden daarin wetten en leefden daar voor onszelf naar, hoewel wij vanwege de staatswetten uiterlijk aan onze godencultus meededen, natuurlijk slechts met tegenzin.
[3] Het was dus voor ons, maar ook voor vele anderen die onze opvattingen helemaal delen, zoals gezegd tot nu toe volkomen onmogelijk om de allerhoogste en meest waardevolle levensschat te gaan zoeken. Wat men niet kan gaan zoeken, omdat alle vereiste middelen ontbreken, kan men ook nooit vinden.
[4] Maar nu hebben we door uw goedheid en ware genade een middel ontvangen dat beslist betrouwbaar is; en op de grond daarvan zullen we ook de hoogste levensschat gaan zoeken en niet eerder rusten, voor we hem hebben gevonden.Want het loont de moeite om zo'n schat te zoeken, omdat daarvan het eeuwige voortleven van de ziel afhangt.'
[5] Nu zei Ik: 'Weet, dat een volkomen ernstige wil om een werk te doen, waardoor een zeer hoog en werkelijk uitstekend levensdoel bereikt kan worden, op zichzelf al zo goed als het werk zelf is; want het voltooide werk in zijn volle omvang volgt des te sneller op de eenmaal opgevatte wil, naarmate de wil van degene die een werk begint te verwezenlijken, ernstiger is. Jullie commandant heeft jullie al de juiste weg getoond en de juiste middelen aan de hand gedaan.'
[6] De eerdere spreker zei: 'Vriend, jij schijnt die allerhoogste levensschat al gevonden te hebben, omdat je helemaal in de geest van onze hoge gebieder spreekt! Naar.je kleding te oordelen ben je een Galileeër; ook de anderen zijn meer Galileeërs dan Judeërs, en van de Galileeërs weten wij dat die geen bijzondere geloofshelden zijn. Maar dat maakt niets uit; want ook onder de Galileeërs kunnen er mensen zijn die de weg hebben ontdekt om de allerhoogste schat des levens te zoeken, hem zijn gaan zoeken en hem ook hebben gevonden. Wij zijn dus heel blij met jullie; want dat jullie deze nacht vol verschrikkingen hebben kunnen doorbrengen in een huis dat gemakkelijk vernietigd had kunnen worden, dient ons als bewijs dat jullie evenals onze hoge gebieder ook de ene, ware God hebben gevonden, die jullie uitstekend kan beschermen in alle gevaren.'
[7] Ik zei: 'Dat heb je goed beoordeeld; maar hier op deze plek kunnen we daar met veel verder over spreken, omdat het volk zich steeds meer om ons heen begint te verzamelen - want het heeft de commandant opgemerkt en is daarom heel nieuwsgierig, welke orders hij hier op de vroege ochtend zal geven. .Laten we dus naar een vrije plek buiten de stad gaan, van waaruit men een.ruim uitzicht heeft! Daar zullen we verder over dit onderwerp kunnen spreken.'
[8] Dat vonden de twee buren goed, en ze gingen samen met hun huisgenoten: met..ons mee de stad uit.waar een tamelijk hoge heuvel was, waarop een de ruïne stond, die de Filistijnen vroeger als vesting had gediend.

«« 79 / 244 »»