Cyrenius dankt het Kindje. Zegening van het bruidspaar. Jozef nodigt tot het bruiloftsmaal. Cyrenius terug naar de stad

Jakob Lorber - De jeugd van Jezus

«« 111 / 302 »»
[1] Cyrenius kwam met Tullia naar Eudokia toe, die het Kindje nog op haar arm had, en zei tot het Kindje:
[2] ' Ach mijn Leven, mijn Al­les, aan Jou alleen heb ik dit grote wonderlijke geluk te danken!
[3] Ik heb voor Jou slechts wei­nig kunnen doen, en nu beloon Jij mij zo onuitsprekelijk, dat Je mij tot de gelukkigste man op aarde maakt!
[4] Hoe zal ik, arme zondaar, Jou daarvoor ooit passend kun­nen bedanken?'
[5] Nu kwam het Kindje echter overeind; Het hief Zijn rechter­handje omhoog en zei toen:
[6] 'Beminde Cyrenius Quiri­nus, laat Mij jou en je vrouw Tul­lia zegenen, opdat jullie gelukkig in deze wereld zult leven!
[7] Maar daar voeg Ik dit aan toe: Je moet in je aardse geluk niet al te zeer opgaan! Houd de wereld en zijn aardse geluk liever voor een toneel van bedrieglijke schijn! Dan pas zul je van dit leven op aarde echt in wijsheid kunnen genieten!
[8] Want op deze aarde is alles precies het tegendeel van wat het schijnt te zijn. Alleen de liefde die recht uit het hart komt, die is echt en terecht!
[9] Waar je leven zonder liefde waarneemt, daar is geen leven, daar is de dood!
[10] En daar waar je de dood verwacht, vanwege de rust, die aan de liefde eigen is, daar woont het ware leven, dat door niemand kan worden teniet gedaan!
[11] Je hebt geen idee van de broosheid van de basis waarop je staat, maar Ik weet het wel en daarom zeg Ik je dit alles!
[12] Graaf je hier zo'n duizend vaam diep, dan zul je al voor 'n machtige afgrond staan, die je zal verslinden!
[13] Verdiep je dus niet al te zeer in de dingen van deze wereld en verheug je niet over ontdek­kingen van aardse geheimen;
[14] want wie te diep graaft in wat van deze wereld is, die bewerkt daardoor zijn eigen onder­gang!
[15] Vertrouw nooit te zeer op je eigen standpunt, want dat is wankel en het kan je ondergang worden als je het als een mijn blijft uitdiepen!
[16] Bedenk dat alles op deze wereld dodelijk kan zijn, omdat al het aardse nu eenmaal de dood in zich draagt. Alleen de liefde niet, als je die zuiver weet te houden!
[17] Vermeng je haar echter met wereldse dingen, dan wordt liefde moeilijk vol te houden. Zo'n liefde kan dan doden, niet alleen lichamelijk maar ook gees­telijk!
[18] Houd je liefde dus zuiver en onbaatzuchtig, bemin de Ene God als je Vader en je Schepper boven alles, bemin de mensen als je broeders en als jezelf, dan zul je in die liefde het eeuwige leven be­zitten! Amen.'
[19] Deze boven alle menselijke wijsheid uitgaande woorden van het Kindje vervulden Cyrenius en alle verdere aanwezigen met zo­veel ontzag, dat zij stonden te be­ven op hun benen!
[20] Jozef vond echter de kracht om naar Cyrenius toe te gaan en te zeggen: 'Vat moed, broeder, en vertrek naar de stad, beladen met de zegen van dit huis! Houd alles wat je hier hebt gehoord en onder­vonden geheim, althans voorlo­pig. En kom dan morgen hier te­rug voor het bruiloftsmaal!' En Cyrenius begaf zich terstond met Tullia en zijn gevolg naar de stad.
«« 111 / 302 »»
Graag willen wij u wijzen op het grote belang van aanschaf van de originele boekwerken die hier digitaal kunnen worden ingezien. Hiermee bevordert u de voortgang van de werkzaamheden m.b.t. herdrukken en uitgifte van nieuwe vertalingen, en niet te vergeten het beschikbaar houden van boeken voor een grote groep mensen die niet vertrouwd zijn met digitale communicatiemiddelen. Informatie over het bestellen van deze boeken vindt u op www.lorber.nl.