[1] Tegen de avond van die dag, die, zoals gezegd een vrijdag was, een zogenaamde vóór-Sabbath, ging Jacob met het Kindje de lie­velingsheuvel van Jozef op.
[2] Al gauw volgden Jozef en Jonatha het voorbeeld van Jacob, en gingen ook zij die heuvel op.
[3] Zoals gewoonlijk had Jacob voor het Kindje wat honing en bo­ter in een potje meegenomen en een stukje tarwebrood.
[4] Af en toe gaf hij het Kindje daarvan een hapje in de mond, want het Kindje at niets liever dan een stukje brood met honing of boter.
[5] Maar toen Jacob zijn potje op een bankje had neergezet, en vrolijk met het Kindje op het gras van de zachte heuvelbodem stoei­de,
[6] kwamen er al gauw enkele bijen en vliegen op het potje af, die er lustig op los smulden.
[7] Toen Jozef dat opmerkte zei hij tegen Jacob: 'Ga dat potje eens ergens mee afdekken, anders zal de inhoud al gauw door bijen en vliegen opgegeten zijn.'
[8] Vlug ging Jacob er dus met het Kindje op af; hij wilde die vreemde gasten van het potje ver­drijven, maar het gelukte hem niet.
[9] Toen zei het Kindje: 'Jacob, geef Mij dat potje eens, dan zal Ik eens zien of die vliegen en bijen ook tegenover Mij ongehoorzaam zijn.'
[10] Jacob reikte het Kindje nu het potje aan, en­ ogenblikkelijk nadat Hij driemaal pscht. .., pscht. .., pscht! had gedaan, wa­ren de bijen en vliegen verdwe­nen.
[11] Nu gaf Jacob het Kindje nog weer een stukje brood met boter en honing; het Kindje nam dat aan en at het tevreden en met smaak op.
[12] Jonatha, die daarvóór met Jozef allerlei van het Egyptische beeldschrift had besproken, be­merkte wat Jacob deed, en - hoe­wel het hem eigenlijk zeer onbe­langrijk voorkwam -vroeg hij toch aan Jozef, of daarin niet wel­licht een of andere diepzinnige wijsheid opgesloten zou kunnen liggen.
[13] Jozef antwoordde: 'Dat ge­loof ik niet want niet in elke onbe­tekenende handeling ligt perse een verborgen wijsheid.
[14] Als iemand ergens boter en honing open wegzet, zullen daar steeds bijen en vliegen op af ko­men om zich daaraan te goed te doen!
[15] Zo'n verschijnsel zou je, net als duizend andere, misschien wel bij de een of andere geschikte gelegenheid als voorbeeld of als vergelijking kunnen benutten, maar op zich genomen is het een lege handeling.
[16] Maar nu liep het Kindje op Jozef toe en zei, heel opgewekt:
[17] 'Beste Jozef, nu hebt u een slag in de lucht gedaan!
[18] Wat staat er in Jesaja te le­zen? Staat daar niet over Mij geschreven: "Stremsel van melk zal Hij eten en wilde honing, opdat Hij het kwade wete te verwerpen en het goede te kiezen.
[19] Maar, nog voordat de Knaap het kwade weet te verwer­pen en het goede te kiezen, zal het land dat u doet huiveren, door zijn twee koningen verlaten zijn. ..
[20] Ja, de Heer zal over u, over uw volk en over uws Vaders Huis dagen doen komen, zoals ge ze niet hebt gekend sedert de tijd, waarop Ephraim door de konin­gen van Assyrië gescheiden werd van Juda!
[21] Op die dag fluit Jahweh de vliegen van de verre stromen van Egypte bijeen, met de bijen uit het land van Assjoer!"
[22] Zie je Jozef, de betekenis, die in de woorden van de profeet ligt opgesloten zit ook in deze handeling!
[23] Maar de tijd van de onthul­ling is nog niet aangebroken, hoe­wel hij niet ver meer is!
[24] Maar misschien kent u de zoon van de profetes, die "Vlug­geroofd, vluggeprooi" heet? ...
[25] En misschien ook nog die Zoon, Die door een maagd wordt gebaard, en Dien zij Emmanuel moet noemen?..
[26] Nu, dat ben Ik, allemaal! Maar u zult dat allemaal niet kun­nen begrijpen, voordat Ik als "Vluggeroofd-vluggeprooi" en als Emmanuel vanuit de Hoogte vader en moeder zal roepen!'
[27] Nu liep het Kind je weer te­rug naar Jacob, terwijl Jozef en Jonatha elkaar stomverbaasd aan stonden te kijken, en er niet over uit konden dat deze woorden van het Kindje zo'n merkwaardige overeenstemming hadden ge­toond tussen de verschijnselen van de vorige handeling met de woorden van de profeet.

«« 171 / 302 »»