[1] Broeder, zei Jonatha een poosje later, 'Wie zou het ooit kunnen bedenken -al was het maar in een droom­ dat de aarde eert ontzettend grote bol zou zijn?
[2] Wij leven dus slechts aan de oppervlakte van die bol?
[3] Maar hoe zit het dan met de zee? Behoort die ook tot die bol, of drijft de eigenlijk vaste aardbol erop?'
[4] Nu kwam het Kindje over­eind en zei: 'Ik zal jullie uit de droom moeten helpen, anders zouden jullie, door je onophoude­lijk tobben, vannacht wel eens niet in slaap kunnen komen. ..!
[5] Kom dichterbij, en wil Jacob nog vlug een heel mooie oranje­appel brengen?!'
[6] Toen die gebracht was, nam het Kindje die in de hand en zei:
[7] 'Kijk dit is de aarde! Maar nu wil Ik, dat deze oranjeappel volkomen op de aarde gaat lijken op de kleinste schaal. Er moeten dus bergen en dalen op zijn, rivie­ren, meren en zeeën, en ook de door de mensen gebouwde plaatsen. .. Zo zij het.
[8] Op hetzelfde ogenblik be­vond zich op de hand van het Kindje inderdaad een volmaakte aardbol op de kleinste schaal!
[9] Je kon er de zee op zien, de rivieren en meren, de bergen en ook de steden, alles heel natuur­getrouw. Wel was hi j door dat 'Zo zij het' zo'n honderdmaal groter geworden dan een oranjeappel (wat betreft de oppervlakte).
[10] Nu stond plotseling ieder­een te dringen om deze wonder­lijke miniatuur van de aarde te be­kijken en te betasten.
[11] Jozef vond er al gauw ook Nazareth op en Jeruzalem: hij was verbaasd over de juiste ligging er­van.
[12] Eudokia wist Thebe in haar vaderland al vlug te vinden, ook zij verbaasde zich over de nauw­keurigheid.
[13] Ze vonden ook Rome en nog een aantal andere bekende plaatsen!
[14] Meer dan een uur waren ze met hun bestudering van deze we­reldbol bezig, en konden er niet genoeg van krijgen!
[15] Zelfs aan Maria beviel deze kleine aarde zó goed, dat ook zij er zich aan 'laafde'.
[16] Ook de acht kinderen wa­ren met hun blikken aan de aard­bol genageld.
[17] Nu begon het Kindje een uitvoerige uiteenzetting te geven van de aarde, als een professor in de geografie en allen begrepen zijn verhaal.
[18] Toen het Kindje met Zijn verklaring klaar was, zei Het te­gen Jacob:
[19] ' Jacob, pak jij eens even een koordje en hang deze bol dan ergens op waar vrije ruimte is, dan kunnen de leergierigen er ook morgen nog mee aan de gang.
[20] Voor vandaag laten we de­ze aarde verder met rust, en gaan we zelf ook ter ruste, dat wil zeg­gen: na het avondmaal!
[21] Want Ik heb er honger en dorst van gekregen, terwijl jullie je aan de maan en de aarde te goed konden doen. ,
[22] Dadelijk gaf Jozef keuken­chef Joël nu opdracht om een avondmaal klaar te maken en op tafel te brengen. Samen met zijn drie andere broers ging Joël daar dus voor zorgen; het werd een goed avondmaal.

«« 177 / 302 »»