Rustbrengende woorden van het Kindje vóór de stormnacht. Dwaze vrees van Eudokia en haar voorzorgsmaatregelen

Jakob Lorber - De jeugd van Jezus

«« 207 / 302 »»
[1] Na het avondeten zegende Jo­zef alle gasten en ook het Kindje zegende hen en zei:
[2] 'Gaan jullie nu maar alle­maal naar bed, en je hoeft niet bang te zijn als er vannacht een stormpje ons huis bestoken zal;
[3] want er zal niemand ook maar een haar gekrenkt worden!
[4] Jullie moeten maar denken: Hij, Die bij ons woont, is ook de Heer der stormen!'
[5] Op deze woorden, die onder de scheepslui van Cyrenius enige bezorgdheid om hun schip te­weegbrachten, zei een van de bootslui:
[6] 'Dit Kind is een echte pro­feet, want Het voorspelt iets ergs,
[7] het schip van Cyrenius ligt niet stevig gemeerd; we moesten er dus maar direct heen gaan om het op het strand te trekken en daar goed vast te maken!'
[8] Maar nu verhief Jonatha zijn stem en zei: 'Vergeet dat nu maar!
[9] Ten eerste zal de Heer dat schip ook wel weten te bescher­men.
[10] en ten tweede bevinden zich daar ook mensen van mij, die van scheepsbeveiliging nog meer afweten dan jullie. Zij zullen het schip van de landvoogd best weten te beveiligen. Met mij kunnen jul­lie daar volkomen gerust op zijn!'
[11] Nu was iedereen gerustge­steld en ging men naar bed.
[12] Maria maakte het bedje van het Kind je fris en lekker zacht op, legde Hem erin, en zette toen het bedje naast haar bed.
[13] Gewoonlijk sliepen Maria en Eudokia samen in één bed, dit­maal ook.
[14] Maar Eudokia, die flink bang was voor die voorzegde storm, zei tegen Maria:
[15] 'Maria, ik ben heel erg bang voor de storm, die zeker wel zal opsteken !
[16] Wat zou je ervan zeggen als we het Kindje eens tussen ons in namen?
[17] Dan zouden we toch wel het allerbest tegen alle gevaren beveiligd zijn!'
[18] Maar het Kindje, Dat Eu­dokia 's bezorgdheid beluisterd had, lachte erom en zei:
[19] 'Eudokia, soms kun je heel verstandig zijn, maar nu doe je nog dommer dan het weerlicht.
[20] Denk je soms, dat Ik je al­leen maar kan beschermen, als Ik op je schoot zit?
[21] Nou, dan ben je er flink naast! Weet je, Mijn arm is langer dan jij denkt!
[22] AI was je aan het uiterste uiteinde van het heelal, dan zou Ik je even goed kunnen beschermen als hier!
[23] Blijf dus maar rustig en ga gewoon slapen, net als anders, dan zul je morgen weer gezond kunnen opstaan!' Hierdoor werd Eudokia weer rustig en ze ging onmiddellijk slapen, zoals ook Maria deed.
«« 207 / 302 »»
Graag willen wij u wijzen op het grote belang van aanschaf van de originele boekwerken die hier digitaal kunnen worden ingezien. Hiermee bevordert u de voortgang van de werkzaamheden m.b.t. herdrukken en uitgifte van nieuwe vertalingen, en niet te vergeten het beschikbaar houden van boeken voor een grote groep mensen die niet vertrouwd zijn met digitale communicatiemiddelen. Informatie over het bestellen van deze boeken vindt u op www.lorber.nl.