[1] Op een andere keer­ ook weer op een voor-Sabbath -kwamen er weer verscheidene buren met hun kinderen bij Jozef om zich daar met hem te beraden over een aan­tal problemen, waar ze nogal over inzaten;
[2] deze buren wisten namelijk dat Jozef op zeer goede voet stond met de stadhouder .
[3] In die tijd kreeg Jozef ook een brief uit Tyrus, en wel van Cyrenius, die zodra hij uit Rome te Tyrus was teruggekeerd, infor­meerde naar het welzijn van Jozef en in het bijzonder van de kleine Jezus.
[4] Van deze brief wisten de bu­ren niets af,
[5] evenmin als zij wisten dat Jozef zo 'n dikke vriend was van de stadhouder Cyrenius.
[6] Jozef dacht nu echter met de brief op de proppen te moeten ko­men, om zijn buren daarmee enigszins te troosten:
[7] hij wilde hen daarmee name­lijk laten zien hoe hij zich voor hen bij de landvoogd zelf zou kun­nen inzetten tegen de pachtko­ning;
[8] en daarom met te meer kans op succes, omdat Eudokia en de vijf meisjes geheel aan Cyrenius behoorden.
[9] Vlug wendde het Kindje Zich nu echter op heftige toon tot Jozef en zei:
[10] ' Jozef, Jozef zóiets mag je nooit meer doen, want Ik ben de Heer!
[11] Als je die brief laat zien, dan zal Ik de Aarde weten te tref­fen; want Ik ben de Heer ook over Rome, en niet Cyrenius, en ook niet keizer Augustus!
[12] Ik zeg je dit: als dit volk beter was dan zijn pachtkoning, dan zou Ik die Archelaüs wel we­ten te vinden!
[13] Maar nu dit volk geen haar beter is dan hij, moet het zijn last maar dragen in de vorm van die pachtkoning, die net zo'n gie­rigaard is als het hele volk!
[14] Heette het niet: Oog om oog, tand om tand enz.?! Zo moet het dan óók maar heten: hebzucht om hebzucht, afgunst om afgunst!
[15] Als zodanig is Archelaüs in feite een goede arts voor dit hard­vochtige volk; hij moet dus maar blijven zoals hij is, tot aan zijn einde!'
[16] Deze rede ontstemde de buren. Zij zeiden dan ook:
[17] 'Mooi voorbeeld van een Messias zou dat zijn! ...
[18] Ons geeft hij een uitbran­der, maar de heiden Archelaüs looft hij!'
[19] Maar nu stampte het Kindje met Zijn hak op de grond en zei:
[20] 'Beef Aarde! Opdat uw blinde kinderen ervaren dat Ik uw Heer ben!'
[21] En plotseling schoot er vuur uit de Aarde op de plaats waar Jezus had gestampt, terwijl de grond vreselijk beefde!
[22] Nu schrokken de aanwezi­gen en zeiden: 'wat is dit toch voor een kind, dat zelfs de aarde voor Hem beeft? !
[23] Laten we maar weggaan, want bij dit Kind is het niet goed toeven!' ...En vlug lieten ze Jozef in de steek en renden weg. ..En zo werd Jozef opnieuw aan een groot gevaar onttrokken.

«« 291 / 302 »»