[1] Na deze wonderwerken hield Jezus Zich gedurende twee jaren volkomen rustig op de achter­grond, terwijl Hij Jozef en Maria in alles gehoorzaamde.
[2] Toen Hij acht jaar werd, te­kenden zich de voortekenen af van een zeer slecht oogstjaar; want er trad een periode van grote droogte in, waardoor al het gewas verdorde.
[3] Reeds was het in de zevende maand en nog was nergens iets groens te zien! Men was wel ver­plicht om veelvuldig vee te slach­ten, als men niet voor veel geld hooi en koren uit Egypte of Klein­Azië wilde invoeren.
[4] Jozefs gezin leefde voorna­melijk van de vissen, die Jonatha hun wekelijks toezond, terwijl hij zijn huisdieren voerde met schelf­gras, dat Jonatha hem ook deed toekomen.
[5] Pas in de zevende maand vertoonden zich wolken aan de hemel en begon het af en toe een beetje te regenen.
[6] Toen sprak Jozef tot zijn vier oudere zoons: 'Spannen jullie de ossen maar voor de ploeg, dan zul­len we in 's Heren naam nog wat tarwe zaaien.
[7] Wie weet, wellicht zegent de Heer dat toch nog, omdat wij im­mers Hem tot onze zoon en broe­der mogen rekenen, Die Hij in de wereld gezonden heeft!
[8] Weliswaar heeft Hij nu al ge­durende twee jaren door Hem geen tekenen meer gedaan, zodat wij daardoor Zijn Verhevenheid feitelijk al begonnen te vergeten,
[9] maar wie weet of dit slechte jaar niet het gevolg is van onze vergeetachtigheid jegens Hem, Die op zo heilige wijze van Boven tot ons kwam!?'
[10] Nu stapte de reeds achtja­rige Jezus op Jozef toe en zei: 'Goed vader Jozef, jullie hebben Mij kennelijk nog niet vergeten; daarom zal ik met u mee gaan om de tarwe in de voren te leggen. ,
[11] Jozefwas daar erg blij mee, terwijl Maria en de anderen thuis zeiden:
[12] ' Ja, fijn, als de lieve Jezus gaat zaaien, dan zal dat zeker een rijke oogst opleveren!'
[13] En Jezus Zelf zei, eveneens lachend: ' Ja, die mening ben Ik ook toegedaan: Er zal heus géén zaad van Mij tevergeefs op dit aardrijk vallen! ,
[14] Nu werd dus de akker klaar gemaakt en werd er gezaaid. Links achter de ploeg zaaide Jozef en rechts Jezus.
[15] En zo was de akker in een halve dag prima bewerkt.
[16] Kort nadien reeds viel er rijkelijk regen, waardoor de tarwe krachtig ontkiemde en, zoals het met een zomervrucht het geval pleegt te zijn, werd deze in drie maanden tijds zo rijp als men zich maar had kunnen wensen!
[17] En toen bleek ook, dat de aren, die rechts door Jezus waren gezaaid, gemiddeld vijfhonderd korrels bevatten, terwijl die van Jozef er maar dertig tot veertig telden.
[18] Iedereen was daarover al hogelijk verwonderd, maar Gods Zegen toonde Zich pas volledig, toen het koren op de dorsvloer was uitgedorst;
[19] want uit het ene mud tarwe, dat gezaaid was, oogstte men pre­cies duizend mud; een oogst die nog nooit iemand had meege­maakt
[20] Nu Jozef over zo'n gewel­dige oogst beschikte, hield hij ze­ventig mud voor zichzelf, terwijl hij negenhonderddertig mud on­der de buren verdeelde.
[21] En zo was men in de wijde omtrek door deze wonderbare oogst geholpen.
[22] Vele buren kwamen naar aanleiding daarvan, om die kracht Gods in de jonge Jezus te loven en te prijzen.
[23] Hijzelf echter maande hen om God en hun naasten te bemin­nen, en Hij zei tot ieder van hen: Liefde is beter dan lof, en echte vreze des Heren is beter dan brandoffers!' ...Het was in deze tijd dat de verschrompelde jongen ook weer gezond werd.

«« 294 / 302 »»