[1] Nadat de drie priesters aldus blijk hadden gegeven van hun diepste hoogachting, trokken zij zich op hun kamer terug en bleven daar tot het einde van de dag.
[2] Ook met elkaar spraken zij niet; ieder van hen dacht na over de woorden, die het Kindje zo wonderbaarlijk had gesproken.
[3] Jozef bracht God hartelijk dank in zijn hart, vooral voor de mateloos grote genade dat hij tot pleegvader van de Zoon Gods was geroepen.
[4] Nadat hij, samen met Maria en zijn zonen God in gebed ge­loofd en geëerd had, en nadat Maria het Kindje had verzorgd, kreeg Jacob het Kindje weer van Maria over, opdat Jozef zijn ge­scheurde mantel door Maria kon laten herstellen.
[5] Vervolgens ging hij met zijn vier andere zonen opnieuw naar de akker om die verder in orde te brengen.
[6] Maria maakte ondertussen de meubels en het verdere in­terieur in orde, opdat ook dat ge­reed zou zijn om de gasten te kun­nen ontvangen, die immers be­loofd hadden om die namiddag te zullen terugkomen.
[7] Toen ze daarmee klaar was, overtuigde zij zich ervan dat het Kindje niets te kort kwam.
[8] Maar het Kindje maakte duidelijk dat Het aan de borst wil­de en vervolgens ook nog in bad, en dat dan in fris helder water.
[9] Maria gaf onmiddellijk ge­volg aan deze wensen, en nadat zij het Kind je had gebaad, kwam er een blinde vrouw de kamer bin­nen, die zich tegenover Maria he­vig beklaagde over haar ellende.
[10] Maria antwoordde de blin­de vrouw: ' Ja, ja, ik zie dat u er inderdaad ellendig aan toe bent, maar hoe zou ik u kunnen hel­pen?'
[11] Nu sprak de vrouw: 'Luis­ ter: vannacht heb ik heel vreemd gedroomd.
[12] Zo zag ik, dat U een Kindje had, dat machtig straalde en dat dat kindje bij U wilde drinken en wilde baden.
[13] Het badje was van helder koud water, maar, toen U het Kind je erin had gebaad werd dat water vol van lichtende sterretjes!
[14] Toen herinnerde ik mij weer dat ik blind ben, en ik was dus verbaasd, dat ik dat allemaal had kunnen zien.
[15] Bovendien had U nog iets tegen mij gezegd, namelijk: 'Bes­te vrouw, neem dit water en was er je ogen mee..., dan word je weer ziende!'
[16] Toen ik echter dadelijk het water wilde aannemen om er mijn ogen mee te wassen, toen werd ik wakker ...en nu ben ik nog steeds blind!
[17] Vanmorgen heeft er echter iemand tegen mij gezegd: Ga naar buiten en zoek! Dan zul je die vrouwen dat kind ontmoeten. Je zult alleen in dat huis binnen kun­nen gaan.
[18] En nu heb ik dan hier het doel van mijn zorg en mijn angst bereikt!'
[19] Nu reikte Maria de blinde vrouw het badwater aan; deze waste er zich het gezicht mee en terstond werd ze ziende.
[20] De vrouw werd als uitzinnig van dankbare vreugde; ze wilde dit wonder onmiddellijk in heel Ostracine gaan uitbazuinen, maar dit verbood Maria de vrouw met de grootste nadruk!

«« 93 / 302 »»