[1] Na deze woorden dankten allen Abedam voor de zo grote genade, dat Hij Kisehel omwille van zijn deemoed tot leidsman over hen gesteld had en ze zeiden eenstemmig:
[2] 'O Abedam, op wie Uw vertrouwen rust, op die mogen wij allen toch ook zeker ons vertrouwen stellen! Daarom zij U eeuwige dank, lof en prijs voor hem, die U zo genadig over ons hebt aangesteld; hij zal zeker voor ons allen een wijs leider zijn in Uw allerheiligste naam en Uw goddelijke wil en welgevallen! Amen.'
[3] En Abedam voegde daar aan toe: 'Ja, amen zeg ook Ik; maar onthouden jullie allen bovendien nog:
[4] Ik ben de Eerste en sta ieder nog nader dan de leidsman die Ik jullie gegeven heb.
[5] Daarom dienen jullie in je hart ook altijd eerder naar Mij te gaan dan naar de leidsman wanneer je behoefte hebt aan raad en Ik zal dan jullie harten ontvankelijk maken om de raad uit de mond van de leidsman op te nemen en Ik zal jullie reeds van tevoren met datgene vervullen wat je pas daarna uit de mond van de leidsman bevestigd wordt, - zodat je dan het woord van de leidsman niet als zijn woord, maar als Mijn woord in jullie allen zult herkennen.
[6] En zo zal de leidsman jullie niet in die zin dienen dat hij jullie wetten en regels voorschrijft, maar hij zal alleen Mijn wil in jullie bevestigen!
[7] Wanneer iemand echter niet eerst zelf naar Mij zal komen, zal hij het van de leidsman vaak hard te verduren krijgen, omdat die hem woorden zal verkondigen en plichten zal opleggen die hij nooit voor mogelijk had gehouden en de uitvoering daarvan zal hem dan ook zwaarder vallen dan wanneer hem het torsen van een hele berg was opgedragen.
[8] Dus - Ik ben de Eerste; dan pas komt degene die Mijn woord aan jullie uiterlijk bevestigt! Amen.'
[9] Hierna liet Abedam hen gaan en vroeg hen Hem te volgen en bij Hem te blijven zolang Hij zichtbaar onder de kinderen zou vertoeven.
[10] Daarna riep Hij Jura, Bhusin en Ohorion bij Zich.
[11] En toen die onmiddellijk naar Hem toekwamen en voor Hem op hun aangezicht vielen, beduidde Hij hen meteen weer op te staan en zei tegen hen:
[12] 'Jullie zullen nu zeker alles vernomen hebben wat hier allemaal besproken is, alsmede volkomen en duidelijk Mijn wil, voor zover het ieder van jullie mogelijk is ernaar te handelen.
[13] Maar jullie heb Ik niet voor de diepte bestemd, - daarom hebben jullie daarginds ook geen plicht, evenmin als alle anderen. Maar nu bestem Ik jullie allen in gelijke mate voor de deemoed, als je waarachtig Mijn kinderen wilt zijn en een volkomen vrij, eeuwig leven wilt hebben vanuit Mij.
[14] Ik hoef jullie niets meer over de deemoed te zeggen dan wat Ik daarover reeds tegen de uitverkorenen heb gezegd, maar alleen wil Ik jullie nog aansporen om je vooral vlijtig op de deemoed in jullie hart toe te leggen; want zonder de echte, innerlijke deemoed in zijn hart kan niemand Mij waarachtig liefhebbend in zijn hart omvatten en dan daardoor een volkomen, eeuwig liefdesleven uit Mij gaan leiden.
[15] Telkens wanneer je Mij zult willen beminnen, maar je hart niet krachtig genoeg is om Mij met vlammende liefde te omvatten, maar je slechts genoegen moet nemen niet droge gedachten over Mij (welke toestand te vergelijken is met iemand die met grote geesteswarmte iets wil omvatten, maar een paar nachten daarvoor niet heeft geslapen, waardoor zijn geest dan geenszins helder is en hij bijna door slaap overmand wordt, net als hij zich voorgenomen heeft in het vuur van zijn geest te gaan werken), bedenk dan dat het jullie aan de ware deemoed ontbreekt; want die is het eigenlijke fundament van al het leven.
[16] Hebben jullie die deemoed echter niet, wat is je liefde dan? - Een nachtelijke droom! - Wat Mijn erbarming voor jullie? - Het beroeren van een steen met een stok! - Wat Mijn genade? - Het licht voor een rottende boomstronk! - Mijn woord? - Een niet gehoorde klank voor een dode kluit aarde! - Wat Mijn liefde tot jullie? - Het waaien van een zachte wind over ongevoelige rolstenen! - Ja, wat tenslotte Ik Zelf? - Niets dan een verschaald denkbeeld zonder bestaan, of een zonnestraal voor een dier dat op de zeebodem of in het binnenste van de aarde slaapt!
[17] Daarom moeten jullie ook vóór alles je best doen om deemoedig te worden! Wanneer je de binnenste wortel daarvan gevonden zult hebben, dan heb je ook Mij volledig gevonden in alle macht, kracht en gezag en Mijn liefde, genade en erbarmen en het eeuwige leven en zijn heerlijkheid in dat alles!
[18] Ontvangen ook jullie daarom Mijn zegen en wees wijze leiders en leraren van al jullie kinderen! Leer hen allemaal ook om allereerst Mij te zoeken; en hebben zij Mij in de ware liefdesdeemoed van hun hart gevonden, dan pas zullen zij ook naar jullie toekomen en je de grote vondst tonen die hen ten deel gevallen is.
[19] Ik verleen jullie echter ook alle benodigde eiacht en kracht; die moet je steeds wijs gebruiken wanneer jullie weerbarstigheid zullen ontmoeten.
[20] Zoals Ik jullie nu uitverkies om je kinderen te leiden, evenzo zullen ook jullie uit je midden diegenen uitkiezen wier hart je vol van de ware deemoed zult vinden; maar vooral niet iemand die ernaar streeft om meer en groter te zijn dan al zijn broeders, in plaats van de minste onder hen te zijn.
[21] Ook niet diegene die zich om uitverkozen te worden als de allerminste voordoet; want een kruiperig mens moeten jullie zolang uit je land bannen, tot hij, voorzien van Mijn getuigenis in zijn hart, naar je terug zal keren en je zal verzoeken hem op te nemen als de geringste knecht in je land.
[22] Neem van dat alles goede nota en wees vervuld van vriendelijkheid tegenover alle vreemden die Ik spoedig naar jullie toe zal leiden; dan zal Ik ook altijd bij jullie zijn! Amen. Mijn zegen zij met jullie! Amen.'

«« 12 / 280 »»