[1] Na deze onthulling waren alle vaderen - zelfs Adam niet uitgezonderd - volledig tevredengesteld en keerden, gehoor gevend aan de innerlijke opdracht van Abedam, vol dankbaarheid terug naar hun vorige plaats. Nu riep Abedam Mahalaleël bij Zich en zei tegen hem:
[2] 'Mahalaleël, weetje nu alles al wat voor jou en je gehele nageslacht van nut zou kunnen zijn?
[3] Is je niets meer onbekend, laat dan een nieuwe vraag maar liever achterwege; maar als er ergens nog iets duister voor je is, kom er dan nu mee voor de dag, - want er moet geen duistere kloof in jullie harten achterblijven!
[4] Als je dus iets weet en vindt wat je drukt, spreek het dan uit, zoals reeds gezegd! Amen.'
[5] Mahalaleël dacht een poosje na; want hij had wel een goede vraag, maar hij durfde er niet mee voor de dag te komen.
[6] Abedam zag de oprechtheid waarmee hij - Mahalaleël - niemand wilde ergeren, en vooral niet de lieflijke, jonge Pura, die zich nog steeds dichtbij Abedam bevond, en daarom zei Hij tegen hem:
[7] 'Mahalaleël, Ik ken je oprechte hart; daarom ook zal Ik je ontheffen van het stellen van je vraag en je meteen een goed antwoord geven op de stille vraag van je gemoed. Luister dus evenals jullie allen:
[8] Wat de natuurlijke verwekking betreft, die de mens het meest met de dieren gemeen heeft, zeg Ik jullie dat deze in het algemeen niet veranderd kan worden, maar wel in zeer bijzondere, geestelijk zich onderscheidende gevallen. Want door de lichamelijke verwekking als zodanig wordt de geest noch de ziel verwekt, maar alleen een vleselijk lichaam, dat eerst in het moederlichaam geheel gevormd moet worden eer het tot de opname van de ziel en deze dan weer tot opname van de geest in staat is; en zo heeft alles zijn goede reden en bestaat in zijn goede orde.
[9] Het vlees verwekt het vlees, de ziel de ziel, en de geest de geest!
[10] Maar luister daarom hoe en waarom het zo is, ten einde het te begrijpen:
[11] Jullie weten dat alles op het gebied van het geestelijke, dat het enige krachtige en eigenlijk substantieel wezenlijke is, zich slechts via de overeenkomstige tegenstelling kan manifesteren. Deze tegenstelling is een streven van de eigenlijke hoofdkracht, om zichzelf tegen te houden en zijn innerlijke drang te volgen opdat ze daardoor zelf waarneembaar wordt voor zichzelf.
[12] Denk nu je geest eens in! Waardoor manifesteert hij zich?
[13] Zie door zichzelf te vatten, wat de liefde in de reinste zin van het woord is, ofwel de liefde tot Mij! Als de geest zichzelf niet vastpakt, zal hij zich nooit als iets zelfstandigs kunnen zien, maar zal hij steeds slechts een deel van Mijn oneindige algemene Geest blijven, dat zich niet van zichzelf bewust is.
[14] Hetzelfde is ook het geval met de ziel, die in de algemene zin van het woord het totale vegetatieve leven van de gehele natuurlijke wereld is. In haar algemeenheid vat zij zichzelf of kan zichzelf in talloze punten beetgrijpen, waar de dingen dan ook zichtbaar beginnen te worden volgens de orde die Ik in de algemene ziel heb gelegd.
[15] Maar toch is dat slechts een stille, onbewuste aandrang of verwekking van de ziel door de in haar bestaande orde, welke van Mij stamt.
[16] Een bewust proces wordt de verwekking slechts dan, als alle deeltjes van de ziel in zijn geheel elkaar vastgrijpen en hun innerlijke drang volgend, elkaar naderen, om ten slotte zo dicht op elkaar gedrukt te worden dat ze ontbranden.
[17] Omdat het dan licht wordt in hun midden herkennen zij elkaar en grijpen elkaar vast, waardoor ze een volledig op zichzelf staand geheel vormen.
[18] Deze verwekkingsdaad van de ziel gebeurt door hetgeen verstaan wordt onder de naastenliefde. Zo herkent de mens de ander dan voortdurend door de naastenliefde; wie de naastenliefde niet kent, kent ook zijn broeder niet.
[19] Wel, na deze twee voorafgaande innerlijke verwekkingen kan dan ook het vlees zich verenigen met zijn tegendeel, en kan dan zijn innerlijke drang volgen, zodat het wetmatige proces zich voltrekt.
[20] Door deze innerlijke drang gaan de tegendelen in elkaar over, verenigen zich, en zo wordt tussen twee uiterlijke tegendelen een op zichzelf bestaand medium gevormd. Al naargelang dat bij de geslachtsdaad dichter het ene of het andere tegendeel genaderd was, zal diens hoedanigheid ook met het ene of niet het andere tegendeel overeenkomen volgens Mijn orde, die ook in het vlees is gelegen, waarmee de juiste zelfliefde of liefde van het vlees wordt bedoeld.
[21] Zie, daarom is de vleselijke liefde en de doeltreffende verwekking even gerechtigd als die van de geest en van de ziel, indien zij geschiedt volgens Mijn vastgestelde eeuwig bestaande orde.
[22] Maar gaat zij daar tegenin, dan is zij geen verwekking van het leven, maar van de dood en daarom een grote zonde, omdat door zo'n verwekking het leven van de ziel en de geest zelfs ondergraven en vernietigd wordt.
[23] Laten jullie allen dat goed begrijpen en handel ernaar, dan zullen al jullie verwekkingen rechtmatig zijn en Mij welgevallig! Amen.'

«« 133 / 280 »»