[1] Toen de vreemdeling deze vraag van Henoch had gehoord, zette hij een verwonderd gezicht en zei daarop tegen hem:
[2] 'Lieve Henoch, dat is ook wijs van jou; want heb je eenmaal Mijn oordeel, dan zul je des te gemakkelijker tot een eigen oordeel komen, vooral als het tenslotte alleen maar op een ja of nee aan zou komen!
[3] Maar men kan zich afvragen of iemand daarmee gebaat zal zijn!
[4] Want een mens kan nergens gemakkelijker van worden overtuigd dan juist van datgene wat hij zelf niet begrijpt.
[5] Want dan accepteert hij het oordeel ofwel uit onkunde of hij gelooft het op het gezag van de spreker, baseert zich dan daarop en kan dan nooit tot een eigen oordeel komen.
[6] Maar dat betekent toch niets anders dan de zelfstandigheid van zijn geest uit te schakelen en een machinale geest van iemand anders te worden ofwel het eigen leven op te geven voor een schijnleven dat door een ander bepaald wordt!
[7] Ik zeg je dat vanuit Mijn ervaring, opdat je je niet door Mij laat overreden, maar daarvan alleen datgene aanneemt wat voor jou duidelijk is; daarom moet je geen enkele lettergreep aannemen die je alleen zou geloven zonder deze van tevoren in je geest duidelijk begrepen te hebben!
[8] Er bestaat geen vreselijker toestand voor een vrij mens dan blind te geloven; want een dergelijk geloof draagt de waarachtige dood van de geest in zich.
[9] Wie blindelings gelooft, is ook tegelijkertijd een geest die van zijn vrijheid beroofd is door een roemzuchtige broeder.
[10] Als een gericht van de levende God al dodelijk is, hoeveel te meer moet dat dan wel zo zijn als het gaat om een gericht van een dood mens of van iemand, die zelf slechts een schijnleven heeft!
[11] Zie, om die reden is dan immers een eigen oordeel veel beter - al is het nog zo armzalig - dan een oordeel dat alleen op grond van geloof is aangenomen. Voor de juistheid van zo'n oordeel heeft de geest, die vrij zou moeten zijn, geen andere waarborg dan alleen het gezag van de prediker en de lauwe genoegzaamheid van zijn eigen dwaasheid.
[12] Dat alles is voor God beslist een gruwel, want God heeft de mens geschapen voor een vrij leven, maar niet om met een luie geest alles maar aan te nemen van een prediker die uit is op roem en uit eigenbelang de harten van mensen onvrij maakt terwijl ze vrij zouden moeten zijn.
[13] Om je een plezier te doen, doe Ik waarom je Mij hebt gevraagd. Neem daarvan dan alleen datgene aan waarvan je na een grondige overweging bevonden hebt dat het geheel overeenkomt met je eigen oordeel!
[14] Want wanneer iemand je zou zeggen: `Doe dit of dat!' en je doet het zonder je ook maar enigszins af te vragen waarom en tot welk doel, dan ben je al een machine voor de uitvoering van de wil van iemand anders geworden, omdat het niet uit eigen vrije wil gebeurt; maar als je van tevoren onderzoekt wat je broeder van je vraagt en je in volle vrijheid in jezelf hebt gevonden wat het eigenlijke doel ervan is en jij vindt dat het een waardig doel is omdat de liefde eraan ten grondslag ligt, en je doet dan watje broeder van je verlangt, dan heb je als een vrij mens gehandeld en als een waarachtig godskind, en niet als een onvrij schepsel.
[15] Want naar Mijn beoordeling is immers het machtige verschil tussen de ware kinderen van God en de schepselen, dat de kinderen evenzeer vanuit hun vrije wil werkzaam moeten zijn als God, hun Vader, dat Zelf is, en zij moeten juist daarin volkomen zijn, zoals Hijzelf volkomen is, omdat zij Zijn volkomen evenbeeld zijn!
[16] Kunnen de dieren dat soms ook? - O neen, deze moeten altijd de wil van de Schepper voltrekken, want hun natuur zelf is immers al een draagster van de wil van de Schepper! Maar zo is het niet met de mensen, die bestemd zijn om waarachtige kinderen van God te worden.
[17] Aan hen wordt eerst Gods wil geopenbaard, opdat zij die allereerst met hun eigen vrije geest als de enig gerechte en ware beoordelen en erkennen, om hen dan pas als het ware tot hun eigendom te maken en ernaar te handelen!
[18] Wie de openbaring aanneemt en ernaar handelt omdat hij meent dat hij ernaar móet handelen, is al een onvrij mens; want hij doet dat niet omdat zijn eigen wil met de goddelijke wil overeenstemt. Maar hij handelt als een machine en is en blijft dan toch dood omdat hij niet probeert die goddelijke wil volledig te leren kennen alsook de goddelijke orde die daarmee samenhangt. Maar als hij zoiets als de goddelijke wil via zijn oren leert kennen - meestal uit de mond van iemand die op eigen glorie uit is -, dan doet hij het zonder te beoordelen waartoe en waarom.
[19] Zie, dat is niets anders dan je reinste afgoderij; want de mens maakt zichzelf daarmee onvrij of laat zich veeleer onvrij maken - en dus ook doden!
[20] En zie, dat is bijgevolg dan ook het verschil tussen het vrije en het onvrije leven! Toch is zo'n leven nog niet een dood door zonde; want van zonde is sprake als men de wegen van de goddelijke orde, in zoverre zij geopenbaard zijn, kent - en dan vrijwillig in strijd met het goede oordeel in zichzelf handelt.
[21] Zie, dat is dan ook de werkelijke dood! Waarom? Omdat de zonde zonder meer een verstoring van de goddelijke orde is, terwijl dwang deze niet verstoort, maar alleen de vrijheid van de geest belemmert!
[22] Zie, lieve Henoch, dat is Mijn opvatting; maar laat Mij nu ook de jouwe weten, om zo tot een gezamenlijk oordeel te komen, want alleen daardoor kunnen we tot de juiste daad worden aangezet en zo tot leven komen! Maar alleen als je het wilt! Amen.'

«« 151 / 280 »»