[2] Wees daarom mij, arme en zwakke tegenover U en Uw volk genadig, en laat U herkennen, zien en waarnemen door mij en in mij, hoe U bent en waar U bent voor de mens van de aarde!
[3] Laat U horen, zien en herkennen, opdat ik U naar betamen kan loven, danken, aanbidden en roemen! Zie, ik zie wel Uw werken en beschouw die met grote vreugde en niet zelden ook weer met grote vrees; Uw machtige kinderen staan voor me; dus zie ik wel de werken, maar de grote Werkmeester is mij vreemd, - en ik zie talloze schepselen; maar waar bent U, o Schepper, opdat ik U mijn lof kan brengen?!
[4] Uw machtige kinderen hebt U als heilbrengende boden hier naar ons in de laagte gezonden; ja zij zijn hier in levende lijve, spreken over U, getuigen van U en handelen in Uw meest heilige naam; maar waar bent U, o allerheiligste Vader van zulke kinderen?!
[5] U, U zou ik nu nader willen kennen. Daal neer, kom ook naar ons, arme zondaren! Ook al stammen wij van Kaïn, de vader van de zonde en het gericht, maar ook hij is toch uit Uw zoon Adam voortgekomen!
[6] Hij mag dan misschien Uw erbarmen niet waard geweest zijn, omdat U te heilig bent; maar wij allen kunnen er toch niets aan doen dat wij zijn nakomelingen zijn geworden!
[7] Wees ons daarom genadig en barmhartig, en laat ons ook maar één genadestraal toekomen, maar dan vanuit U, geheel alleen vanuit U, één straal, opdat wij volledig in ons mogen ervaren, hoe en waar U bent, opdat wij U dan ook alleen kunnen loven en prijzen!
[8] Hoewel wij U dan als zondaren zullen loven en prijzen, o Heer, zult U ons daarom niet verstoten, want wij zijn uit de zonde in de zonde geboren!
[9] Zie, de nacht is nacht, en al haar talloze lichtjes zijn vreselijk zwak ten opzichte van ook maar één zwakke straal uit de zon!
[10] Daarom, Vader van deze kinderen van U, die nu als sterren onze sombere nacht verlichten, laat ons ook maar een zwak straaltje licht vanuit U toekomen, en onze zondige nacht zal zeker in een heldere dag veranderen!
[11] Ja, onze nacht is en blijft een nacht ondanks deze heerlijke sterren; maar slechts één straal vanuit U, en onze nacht aal eindelijk ophouden nacht te zijn, en wij zullen U op de dag van Uw grote eieerlijkheid loven en prijzen, en al onze door de nacht verstijfde knieën en harten zullen zich ten diepste buigen voor Uw allerheiligste naam!
[12] Zie, ik Thubalkaïn, een zoon van de nacht, lig hier voor U in het stof van mijn nietigheid! Een zondaar smeekt U om genade en erbarmen! Hij wil U loven en prijzen, - maar hij kent U niet; laat U daarom door hem kennen!'
[13] Na deze woorden verstomde hij en weende in het stof van de aarde.
[14] Maar Kisehel boog zich voorover, hief Thubalkaïn op en zei toen tegen hem: 'Thubalkaïn! Ben jij nu dus ook een broeder van ons geworden?!'
[15] En hier richtte Kisehel zijn ogen ten hemel en sprak als volgt:
[16] 'O Vader, ik loof en prijs U in deze nieuwe broeder; want U alleen hebt immers dit werk volbracht en hebt ons ook in Thubalkaïn een nieuwe heerlijke broeder geschonken! Niet voor niets hebt U hem allang als meester ertsbewerker voorbereid; niet voor niets hebt U hem al sinds eeuwig uitverkoren, om het goud van de aarde te reinigen en het buigzaam en voegbaar te maken!
[17] Want U heeft voorzien dat wij in hem een nieuwe, heerlijke broeder zouden krijgen, die niet alleen het edele erts van de aarde in het vuur buigzaam en lieflijk zal maken, maar veeleer het erts in het hart van de mens zal opwekken en in de vurige ijver van zijn liefde tot U buigzaam zal maken, en dan heel lieflijk om te zien.
[18] Daarom aan U alle lof, alle prijs en al onze liefde!
[19] O Vader, zie, deze nieuwe broeder is nog blind en kan U nog niet aanschouwen; wilt U daarom zijn verzoek toch genadig inwilligen!
[20] Als het Uw heilige wil mocht zijn, wilt U dan mijn bede verhoren en een straal van Uw genade schenken in zijn hart, dat naar U gekeerd en vervuld is van gloeiende liefde en verlangen naar U, heilige Vader!
[21] O verhoor ons, verhoor ons! Uw heilige naam worde geheiligd, en Uw wil geschiede altijd en eeuwig! Amen.'
[22] Deze woorden van Kisehel braken het hart van Thubalkaïn en ook dat van Lamech volledig, zodat zij beiden luid begonnen te wenen; en na een korte tijd daalde een lichte wolk voor dit gezelschap neer, en Lamech noch Thubalkaïn wisten wat dat te betekenen had, zodat zij zeer bevreesd werden.
[23] Maar al spoedig sprak een vaderlijke stem vanuit de wolk: 'Thubalkaïn, zie, Degene die je niet kent bevindt Zich nu voor je, de Vader van de mensen en de almachtige Schepper van alle dingen!
[24] Luister, Ik heb je hart aangezien en Ik heb het gereinigd bevonden! Daarom zul jij ook voor eeuwig worden gewekt uit jouw nacht; een geest vanuit Mij zal Ik in je hart leggen en deze zal je in alle wijsheid binnenleiden.
[25] Luister naar Mijn boden, die nog hier zijn, want zij zullen deze geest in jou opwekken! Verheerlijk Mijn naam, en Ik zal jou en het hele volk genadig zijn; want Ik ben heilig, heilig, heilig, eeuwig en oneindig! Amen.'
[26] Daarop verdween de wolk en allen vielen neer en gaven God de eer in alle deemoed en boetvaardigheid van hun hart.
«« 194 / 280 »»
Graag willen wij u wijzen op het grote belang van aanschaf van de originele boekwerken die hier digitaal kunnen worden ingezien. Hiermee bevordert u de voortgang van de werkzaamheden m.b.t. herdrukken en uitgifte van nieuwe vertalingen, en niet te vergeten het beschikbaar houden van boeken voor een grote groep mensen die niet vertrouwd zijn met digitale communicatiemiddelen. Informatie over het bestellen van deze boeken vindt u op www.lorber.nl.