[1] Toen Lamech dat van de Heer had gehoord, voelde hij zich zeer opgewekt en vrolijk en vatte bijgevolg de vereiste moed, zich met een vraag tot de Heer te wenden.
[2] Weer tot zichzelf gekomen, ging hij naar de Heer toe en richtte de volgende woorden tot Hem:
[3] 'O Heer, liefdevolle, allerheiligste Vader! Het is eeuwig goed en waar dat men U alleen welgevallig kan zijn en U kan behagen, als men U boven alles liefheeft en zijn broeders en zusters als zichzelf.
[4] Maar hoe moet de liefde tot U er eigenlijk uitzien? Hoe kan de zwakke mens U boven alles liefhebben?
[5] Hoe moet hij dat aanleggen? Kan en mag hij U ook zo liefhebben als hij zijnsgelijken liefheeft, met hetzelfde hart, met hetzelfde gemoed?
[6] Zie, o heilige, liefdevolle Vader, dat is, althans voor mij, van het allergrootste belang! Want U bent niet hetzelfde als een mens; daarom kan de liefde tot U immers ook geen menselijke liefde zijn! En omdat U heilig, meer dan heilig bent, zal ook de liefde tot U een zuivere, geheiligde liefde moeten zijn; want iets onzuivers en onheiligs kan U immers op geen enkele manier naderen!
[7] O Heer en boven alles heilige, liefdevolle Vader, zo het Uw heilige wil is, kunt U ons dan vertellen, hoe onze liefde tot U moet zijn, opdat wij U dan op de juiste wijze kunnen liefhebben!'
[8] En de Heer keek Lamech vol liefde vriendelijk aan en sprak tegen hem: 'Luister, jij bent nu ook een ware Lamech (de man voor Mij, ofwel de man naar Mijn hart), waarlijk, zo'n vraag heeft nog niemand Mij gesteld!
[9] En Ik zeg je, Lamech, dat je vraag van het grootste belang is; want werkelijk, er is alles aan gelegen, hoe jullie Mij liefhebben!
[10] Met een oneerlijke en dus een Mij onwaardige liefde kan en moet niemand Mij benaderen!
[11] Maar hoe kan Ik jou, Mijn Lamech, duidelijk maken hoe je een God moet liefhebben?!
[12] Zie, dat zal tamelijk moeilijk zijn; ja, Ik bedoel, het zou gemakkelijker voor je zijn met jouw veel te korte armen de hele aarde en de hele hemel te omvatten, dan te begrijpen wat het volledig juiste antwoord op je hoogst belangrijke vraag zou moeten bevatten!
[13] Daarom zal het wel noodzakelijk zijn dat Ik Mij in een dergelijk antwoord wat begrijpelijker uitdruk, - en luister dan:
[14] Stel dat een vader van zeer voorname stand, zoiets als een vorst van een van de tien steden, verschillende kinderen heeft. Deze kinderen kennen de regels hoe zij zich naar hun vader moeten begeven, namelijk passend en mooi gekleed, met afgemeten passen, hun handen kruislings over hun borst gevouwen en met deemoedig gebogen hoofd.
[15] Wanneer deze kinderen zo hij hun vorstelijke vader komen, prijst hij hen en laat hen dan weer gaan.
[16] Eén van de kinderen echter, een kordate jongen die totaal onbevangen is, komt niet mee met de afgerichte kinderen - want dat krijgt hij niet over zijn hart dat zijn hoge vader zeer liefheeft -, maar komt helemaal alleen naar de vader toegerend, en is overigens ook minder netjes gekleed.
[17] En wanneer deze jongen zijn vader ziet, dan strekt hij zijn armen uit, omarmt hem met al zijn kinderlijke liefdesgloed en roept daarbij: `O vader, vader! Mijn lieve vader, wat houd ik toch veel van u!
[18] Zie, mijn heerlijke, lieve, goede vader, ik houd zoveel van u, dat het voor mij onmogelijk is, mij in uw aanwezigheid aan alle beleefdheidsregels te houden!
[19] Ja, ik wil liever sterven, dan voor u, mijn vader, de liefde van mijn hart te moeten onderdrukken!'
[20] En stel nu, dat jij de vader van zo'n kind was, wat zou jij, zuiver op je vaderlijke gevoelens afgaand, met een dergelijk kind doen?
[21] Jij zegt: `O, dat zou ik ook bovenmatig liefhebben!'
[22] Goed geantwoord! Ik zeg je echter, dat Ik net zo'n Vader ben! Wie dus ook naar Mij toekomt zoals deze onbevangen jongen, die zich niet aan al die dwaze beleefdheidsregels houdt, zal ook voor Mij de allerliefste zoon zijn!
[23] God kun je als zodanig niet liefhebben; maar de Vader kun je liefhebben zoals deze onbevangen jongen, en God als de Vader zal je dan ook met alle macht van Zijn liefde grijpen en zal je op Zijn schoot nemen als een waar, Hem boven alles dierbaar kind, en Hij zal al de anderen dan ter wille van jou genadig zijn en die nutteloze beleefdheid kwijtschelden!
[24] Zie, dat is de juiste liefde; leef dat dus na! Amen.'

«« 232 / 280 »»