[1] En zo begeleidde Pariholi Adam naar de hoge Abedam. Abedam nam de nu uiterst berouwvolle Adam zeer vriendelijk op en zei tegen hem: 'Adam, wanneer zal dan eens de tijd aanbreken, dat je Me als Vader leert kennen en niet aldoor en hoe langer hoe meer alleen als Rechter?
[2] Gisteren heb je Mij van Mijn deemoedige kant gezien en Ik liet Mij pas geleidelijk aan door jou herkennen, evenals door al je kinderen, opdat niemand door Mijn zichtbare aanwezigheid in de vrijheid van zijn hart gehinderd zou worden.
[3] Toen Ik Mij dan geleidelijk aan liet herkennen, weliswaar zo, dat niemands vrije levenssfeer ten aanzien van Mij werd aangetast, herkende je Mij weliswaar en bekende je Mij met je mond als de heilige, liefdevolste Vader, - maar je hart gaf deze Vader nooit de volle ruimte; maar waar de Vader ingetrokken was, daar trok ook de Rechter met Hem mee, die toen je hart dwong Mij te beminnen, maar wel steeds driemaal meer te vrezen dan te beminnen.
[4] En tot op deze minuut ben je in deze dubbelslachtige houding gebleven en kon je Mij niet zo volledig liefhebbend omvatten, omdat je vreesde en je in deze vrees nooit de Vader, maar steeds slechts de Rechter kon zien.
[5] Nu heb Ik je weliswaar drastisch gewekt en kom je als liefhebbende zoon naar Mij toe, maar de liefde in je thans brandende hart is niet van jezelf; want Ik heb haar om je volledig te wekken geheel vrij in je ontstoken. Ik zeg je: De Vader en de Rechter zijn nog niet gescheiden in jou. Probeer nu eerst met je eigen levenskracht de Vader in jezelf te omvatten; ja omvat Hem geheel en maak Hem los van de klagende Rechter, die jou nog altijd verhinderde de eindeloze liefde van de Vader in het helderste licht voor je te zien en voor al je kinderen die uitje voortkwamen!
[6] Begrijp nu dat Ik niet als Rechter naar jullie toegekomen ben, maar als liefdevolle, heilige Vader om met eigen hand aan alle kinderen reeds op aarde het heerlijke, heilige zaad voor het eeuwige leven te geven; dan zul je eindelijk in je eigen vlammende hart duidelijk inzien dat Rechter en Vader in het liefhebbende hart van de kinderen in eeuwigheid nooit één worden, dat altijd alleen de Vader of alleen de Rechter het leven beheersen moet, de Vader tot het eeuwige leven - en de Rechter tot de eeuwige dood van de geest der liefde.
[7] Scheid dus daarom in rustige vreugde toch eens de liefdevolle, heilige Vader van de liefdeloze, grimmige, strenge Rechter in je, dan zul je nooit beven en sidderen voor Mij, maar juichen en springen van vreugde en onbevreesde kinderlijke liefde tot Mij, je eeuwige, liefdevolle, heilige Vader!
[8] Wees ervan verzekerd dat allen die Mij als de Vader aanroepen, nooit in Mij een Rechter zullen zien; maar degenen die de liefdevolle Vader te allen tijde gemakkelijker en liever als e strengste, verschrikkelijkste Rechter in hun huiverende hart bekennen, die zullen dat dan helaas ook in Mij vinden; ja ongelukkigerwijs zullen ze de dode Rechter daar vinden waar zij anders langs de weg van de liefde de liefdevolle Vader onfeilbaar en getrouw zouden hebben gevonden.
[9] Neem dat goed in je op, Mijn Adam, Mijn zoon: Wat je zoekt zul je ook vinden, ofwel de liefhebbende Vader, de heilige, de goede, - de eeuwige liefde en het eeuwige leven door haar en in haar, of, zoals hier reeds voldoende aangetoond werd, de Rechter, de eeuwige, heel onverbiddelijke, dodende Rechter der doden, die zich op deze beproevende aarde nooit in onbevreesde, getrouwe zuivere liefde tot Mij, hun meest liefdevolle Vader wilden wenden, opdat Ik hen volledig tot leven zou wekken en in het eeuwige leven van de geest had kunnen opnemen.
[10] Neem dat goed in je op, ja onthoud het levendig in je liefhebbende hart en laat iedereen dat onthouden dan zal de. Rechter spoedig verloren gaan en in lijn plaats zal alleen de liefdevolle, heilige Vader in jullie liefhebbende harten tic vriendelijkste en zaligste woning betrekken!
[11] Begrijp je deze woorden die Ik nu hanigst getrouw heb gesproken?
[12] Ja, Adam, begrijp ze diep in je hart van liefde en het innigste leven vanuit Mij en in Mij; hoor en zie en voel het eeuwig! Amen.'
[13] Na deze woorden wierp Adam zich meteen tegen Abedams borst en weende van overmatig zalige vreugde en van vurige liefde; want pas nu herkende hij de heilige Vader volledig, waardoor hij ook niet in staat was te spreken, bevangen door de te grote zaligheid.
[14] Abedam drukte hem ook zo krachtig tegen Zijn borst, dat door deze houding iedereen zien en erkennen moest: Jehova is een waarachtige Vader van alle mensen. En allen begonnen zich vertrouwelijk om Hem heen te dringen en de gehele hoogte werd al spoedig gehuld in heldere, zacht verwarmende vlammen van liefde voor de heilige Vader!
[15] En Abedam merkte tijdens deze wonderlijk heilige, feestelijke gelegenheid op: 'Adam, zie, dat is het juiste voorbranden op aarde voorafgaande aan die grote na of veeleer hoofdverbranding, die eens na dit leven in Mijn oneindige rijk van het eeuwige leven zal volgen!
[16] Blijf hier dan ook steeds bij; dit is het ware en Mij, de Vader, alleen welgevallige voorbranden. - Begrijp dat allemaal! Amen.'

«« 44 / 280 »»