[2] 'Hier wil ik blijven tot de Heer mij zal antwoorden, en ik wil niet eerder eten of drinken dan dat ik het woord van de Heer zal hebben gehoord!
[3] Want wat voor zin heeft zo'n dom leven met al dat gepieker zonder de machtige verbinding door het woord van de Heer, waarbij men bij een ernstige levensvraag niet eens weet waarom men eigenlijk op de wereld is?!
[4] Daarom moet ik nu het woord van de Heer hebben, al zou het mijn toch al niet zo veelzeggende leven kosten!
[5] Maar hoe moet ik het aanleggen dat de Heer mij verhoort en mij Zijn woord geeft, zoals Hij mij belooft heeft?
[6] Ik weet wat ik zal doen: ik zal beginnen met Hem echt lief te hebben en me vurig smekend tot Hem wenden als een blinde verliefde dwaas tot zijn maagd die hij graag tot vrouw wil hebben!
[7] Maar wat als de Heer mij toch nog zou laten zitten? - Dan, ja dan zal ik volledig afzien van de hele wereld en zelfs van Zijn belofte! Purista zal ik voor altijd de rug toekeren en geheel op mijzelf zijn, me aan de Heer wijden uit alle macht, Hem alleen in stilte mijn eer en mijn lof brengen, en al het andere zo beschouwen alsof het er helemaal en eeuwig nooit is geweest!
[8] En bovendien zal ik nog ernstig en vurig in mijn ziel zeggen: `Heer, hier ben ik nu geheel voor U en heb ter wille van U alles opgegeven; doe nu dan ook met mij wat U wilt en ik zal het aannemen!''
[9] Muthaël had nu besloten zo te handelen en dat deed hij ook precies zo.
[10] En zo ging de hele dag voorbij, en het gezelschap had allang in de woning van Purista gegeten, toen men na enkele verheven en leerzame gesprekken weer aan Muthaël begon te denken en Adam tegen Henoch zei:
[11] 'Valt het jou niet op dat Muthaël, die nog vóór de middag de hut heeft verlaten, nog niet is teruggekomen?! Ik heb zo het gevoel dat hij het hier van alle kanten flink te verduren heeft gekregen en door al die beleringen een beetje geprikkeld heimelijk is weggegaan. Hij zal zich buiten op een verborgen plek hebben teruggetrokken en zal ons niet zo licht weer onder ogen komen; en daarom maak ik mij flink zorgen om hem!'
[12] Maar Henoch zei tegen Adam: 'Vader, je hoeft je geen zorgen te maken, want de Heer is voorzichtiger en barmhartiger dan wij allen! Hij is de ware leraar en leider van Muthaël en leert en leidt hem nu langs de meest zekere, beste en kortste weg naar het doel.
[13] Maak je daarom geen zorgen om Muthaël, die zich nu eindelijk uit eigen beweging in alle ernst heeft voorgenomen om voor de liefde, erbarming en genade van de Heer alles, zelfs zijn leven, op te geven!
[14] Spoedig zullen wij er allen zelfs uiterlijk zichtbaar getuige van zijn hoe de Heer met degenen om pleegt te gaan die Hem alles ten offer hebben gebracht!
[15] Hij beproeft de sterkte van hun gemoed en de waarde van hun gelofte; hebben zij die proef goed doorstaan, dan staan voor hen ook opeens alle poorten van het leven open!
[16] En zo zal het ook met Muthaël gebeuren; laten we daarom vol goede moed zijn en God de eer geven! Amen.'
[17] Adam was met deze woorden weer gerustgesteld en spoedig daarop begaf het hele gezelschap zich naar buiten.
[18] Adam meende weliswaar dat men naar huis moest gaan vanwege de volgende sabbat.
[19] Maar Henoch meende dat de sabbat van de Heer op de hele aarde een en dezelfde was; daarom was die ook in deze omgeving heel goed te vieren.
[20] En Adam was ook daarmee tevreden.
«« 105 / 366 »»
Graag willen wij u wijzen op het grote belang van aanschaf van de originele boekwerken die hier digitaal kunnen worden ingezien. Hiermee bevordert u de voortgang van de werkzaamheden m.b.t. herdrukken en uitgifte van nieuwe vertalingen, en niet te vergeten het beschikbaar houden van boeken voor een grote groep mensen die niet vertrouwd zijn met digitale communicatiemiddelen. Informatie over het bestellen van deze boeken vindt u op www.lorber.nl.