[2] Het was avond toen zij voor Hanoch aankwamen en hun kamp opsloegen.
[3] De op die tijd van de avond vaak wandelende inwoners van Hanoch zagen het grote aantal vrouwen en gingen ijlings naar de stad om het aan de koning te melden.
[4] En de koning vroeg de aanbrengers hoeveel vrouwen het er volgens hen wel zouden zijn.
[5] De aanbrengers zeiden: 'Hoge koning, hun aantal is zo groot dat wij niet in staat zijn het te noemen, want zij bedekken, als ze vlak bij elkaar staan, verscheidene morgen land en dat wil toch zeer veel zeggen!'
[6] En de koning vroeg verder: 'Weten jullie dan niet waar de vrouwen vandaan gekomen zijn? En zijn zij nog jong en meer aan de mooie kant?'
[7] En de ondervraagden antwoordden de koning: 'Hoge koning, met zekerheid kunnen wij het ene noch het andere meedelen! Maar voorzover in het voorbijgaan was op te maken, kunnen wij zeggen dat deze menigte vrouwen uit de hoogte afkomstig is en eerder aan de jonge dan aan de oude kant lijkt te zijn! Of er onder hen ook vele schoonheden zijn, konden wij omdat het al aardig donker begon te worden niet zien; maar wij hebben vele aangename stemmen van hen gehoord, en daaruit zou eventueel wel op te maken zijn dat er in elk geval veel mooie vrouwen in hun midden zijn!'
[8] Met dit antwoord was de koning volkomen tevreden en sprak: 'Edele burgers van Hanoch, luister naar mij! Het kon niet beter gaan dan het gaat!
[9] Nog vandaag nemen wij goedschiks of kwaadschiks de hele menigte vrouwen gevangen en brengen hen dan naar het grote schoonheidsinstituut! Over een jaar zijn zij vetgemest en is hun huid mooi glad, en wij kunnen hen dan weer voor grote schatten aan andere volkeren verkopen, van wie er bijna iedere week wel honderd komen om onze heerlijke waar te kopen!
[10] Maar ga het nu bij de leiding van het instituut aankondigen, zodat zij vooral zo snel mogelijk de nodige maatregelen nemen voor deze heerlijke vangst!'
[11] De aanbrengers gingen meteen en deden wat de koning hen had opgedragen, en binnen een uur waren er al tegen de twaalfduizend man slagvaardig en ze renden naar het kamp van de vrouwen en veroverden dat zonder slag of stoot.
[12] Maar hoe kon dat? - De vrouwen dachten dat de mannen die hen ontvlucht waren hen tegemoet kwamen om hen weer op te nemen als vrouw of de ongehuwden als bruid.
[13] Daarom begonnen de vrouwen dan ook te juichen en liepen de mannen in de armen, en waar er twee één man te pakken kregen, vochten ze om hem.
[14] De mannen echter waren aardig tegen de vrouwen en brachten hen allemaal in dezelfde nacht nog naar het onderkomen.
[15] Pas de volgende dag bekeek de koning de vangst en was er buitengewoon tevreden mee, want het waren voor het merendeel nog louter zeer flinke, stevige bergvrouwen, waaronder weinig oude, maar des te meer jonge.
[16] Daarom beval hij de hoogleraren van de instelling toch vooral alle aandacht en vlijt aan de verfraaiing van deze vrouwen te besteden.
[17] En de hoogleraren hadden dan ook al binnen een jaar verbazingwekkende resultaten, hetgeen de koning des te meer verheugde omdat hij uit de vrouwen van zijn land zulke schoonheden zag opbloeien - en de winst die er voor Hanoch in korte tijd uit zou voortkomen.
«« 132 / 366 »»
Graag willen wij u wijzen op het grote belang van aanschaf van de originele boekwerken die hier digitaal kunnen worden ingezien. Hiermee bevordert u de voortgang van de werkzaamheden m.b.t. herdrukken en uitgifte van nieuwe vertalingen, en niet te vergeten het beschikbaar houden van boeken voor een grote groep mensen die niet vertrouwd zijn met digitale communicatiemiddelen. Informatie over het bestellen van deze boeken vindt u op www.lorber.nl.