[1] Toen de vrouwen na verloop van ongeveer anderhalf jaar volledig doorvoed waren, bevielen zij de Hanochieten vanwege hun indrukwekkende grootte zo buitengewoon goed, dat zij hen in het geheel niet te koop wilden aanbieden, maar hen voor zichzelf hielden. Zij stuurden in plaats daarvan hun vrouwen en hun dochters naar de instelling met het daarbij behorende bedrag ter verzorging, bestaande uit goud en allerlei andere voor zo'n verzorging benodigde neveninkomsten.
[2] En de mannen van Hanoch verwekten toen kinderen bij de vrouwen uit de hoogte, en deze kinderen van het mannelijke en het vrouwelijke geslacht werden ten eerste buitengewoon mooi, en ten tweede hadden deze kinderen een zeer ingenieuze geest, en wel in het bijzonder op het gebied van werktuigkunde en vormgeving, scheikunde en nog duizend andere vakken.
[3] Met name glas was een belangrijke uitvinding van deze kinderen, uiteraard pas toen ze volwassen waren.
[4] Dit verschijnsel gaf de grote stad Hanoch al na verloop van dertig jaar een geheel ander aanzien.
[5] De koning die nog lang in overvloed bleef leven, begon munten te laten slaan, welke men als een handig ruilmiddel beschouwde.
[6] Daardoor kwam de handel in Hanoch tot grote bloei en de stad werd steeds mooier en groter.
[7] Daar droegen ook de grote vondsten aan goud en zilver dermate bij dat de koning ten eerste zijn hele buitengewoon grote burcht liet vergulden en er ten tweede nog een nieuwe buitengewoon prachtige bij liet bouwen dat in ieder opzicht zo rijk versierd was met kunst en natuur, dat geen enkele vorst in deze tijd in staat zou zijn iets vergelijkbaars tot stand te brengen.
[8] Na verloop van nog eens dertig jaar had Hanoch een zodanig aanzien dat de andere volkeren geloofden dat hogere wezens daar een hand in gehad moesten hebben; anders was het ondenkbaar dat deze oude, sombere stad tot een dergelijke grootsheid, pracht en onbegrijpelijke majesteit was gekomen.
[9] Hoe groot deze stad was, blijkt uit het feit dat er duizend dermate grote gebouwen stonden, dat elk daarvan ruim genoeg was om er tienduizend tot vijftienduizend mensen heel gerieflijk in te laten wonen, en dat afgezien van de enkele duizenden kleinere huizen en paleizen!
[10] Er werden ook allerlei scholen en opleidingsinstituten opgericht, en alle steden waren genoodzaakt zich te bedienen van de voordelen van Hanoch - natuurlijk wel voor enorme bedragen.
[11] Maar het slimme hof van Hanoch merkte dat de andere volkeren, die zeer machtig waren, hoe langer hoe begeriger werden naar de grote rijkdommen van Hanoch, en het besloot daarom deze grote stad met een machtige ringmuur te omgeven.
[12] Het besluit was genomen, en reeds de volgende dag zag men aan alle kanten om de stad miljoenen handen ijverig aan het werk, en na verloop van ongeveer twee jaar was de stad omgeven door een dertig vadem hoge en tien vadem brede muur, met een lengte van zevenenzeventig huidige mijlen.
[13] Honderdzeventig poorten voerden naar de stad. Iedere poort had drie geweldig sterke ijzeren vleugels ter afsluiting, en boven op iedere poort stond een gigantisch groot ijzeren standbeeld van een krijger, waar zich ongeveer dertig krijgsmannen in konden verbergen en dan vanuit het hoofd van het standbeeld, en wel door de opengelaten ogen, door de mond en door de oren stenen naar buiten konden slingeren.
[14] Men zou misschien kunnen denken dat in die tijd voor de oprichting van zulke bouwwerken honderden jaren nodig waren. - O neen! Men moet maar eens bedenken waartoe onder zorgvuldige leiding miljoen armen in staat zijn; dan zal men begrijpen dat zulke werken na verloop van zeven jaar helemaal voltooid waren, en dat des te zekerder wanneer men ook nog de grotere kracht van de mensen, hun ijver en beslist ook de machtige invloed van de slang in aanmerking neemt. - Wat er verder gebeurde zal het vervolg duidelijk maken.

«« 133 / 366 »»