[1] Toen Ohlad die woorden van de woordvoerder van de negenennegentig raadsheren had gehoord, wendde hij zich tot zijn ministers en vroeg hen wat er met deze hardnekkige tegenstander moest gebeuren. Moest men hem misschien met zijn medestanders zonder de leer van de goddelijke plicht laten vertrekken, of moest men hem er met geweld van vuur toe dwingen om naar de bijzonder welgemeende leer van de plicht te luisteren?
[2] En de tien ministers zeiden eenstemmig: 'Je weet dat waar de Heer geweld toepast, er tegelijk ook sprake is van een gericht! Zouden wij dat nu in Zijn naam doen, dan zou Hij ons daar zeker toe machtigen! Maar wij zijn allen op geduld aangewezen; daarom moeten we zo lang geduld oefenen totdat de Vader ons een andere wenk zal geven.
[3] Geef iets goeds voor iets slechts, iets fijns voor iets grofs, honing voor gal, olie voor azijn, goud voor zout, edelstenen voor leem, en spoedig zal duidelijk worden wat er met deze sterke tegenstanders gebeuren moet! Val hen met hun eigen wapens aan, en je zult hen het eerst en gemakkelijkst overwinnen!'
[4] En Ohlad sprak: 'Je hebt gelijk, dat zou wel de veiligste weg zijn, maar dan zou ik een betere tong moeten hebben! In mijzelf hoor ik wel heel helder en duidelijk wat ik deze goed van de tongriem gesneden held moet antwoorden, - maar omdat ik nog zo weinig oefening heb om mijn innerlijke gedachten naar buiten uit te spreken, heb ik daar enigszins moeite mee. Jij hebt daarin reeds grote vaardigheid verworven; daarom vraag ik jou, beste broeder, om in mijn plaats een krachtig woord te spreken dat deze halsstarrigen vast en zeker binnen de kortste tijd zal doen buigen!'
[5] En de woordvoerder van de tien zegde dat Ohlad meteen toe, nam het woord en richtte meteen de volgende woorden tot de negenennegentig:
[6] 'Luister, machtige vertegenwoordiger van je collega's! Waarom verzet je je er eigenlijk zo zeer tegen om een leer aan te nemen van degene die, zoals je weet, door Gods geest Zelf in de tempel tot koning werd gezalfd?
[7] Je weet wel welke macht wij vanuit God bezitten, en wij zijn er volkomen van overtuigd dat jij je tegenover ons in eeuwigheid nooit met wat voor een macht dan ook zult kunnen staande houden, en wij hoeven jou daarom ook niet in het minst te vrezen; want het geweld en de tuchtroede heeft de Heer in onze handen gelegd, en daarom kunnen jullie ons zelfs met de hulp van de hele wereld niets aandoen!
[8] Maar wij zijn helemaal niet van plan jullie, als onze broeders, te tuchtigen, maar je alleen een leer op je reis mee te geven, waardoor je alleen maar buitengewoon gelukkig, maar nooit ongelukkig kunt worden. Dat waarborgen wij ook bij al onze door God verleende macht.
[9] Zeg nu eens, - willen jullie onder dergelijke voorwaarden ook geen leer als levensnorm van ons aannemen?'
[10] En de woordvoerder van de negenennegentig zei: 'Ja, onder die voorwaarde nemen wij, als jullie vrije broeders iedere leer aan, maar door gesanctioneerde wetten laten wij ons ook door God Zelf niet tot slaven maken! Eerder dient Hij ons met de hele aarde te laten verbranden!
[11] En zo zijn wij altijd bereid van jullie een goede en wijze leer te vernemen en ook aan te nemen als die ons bevalt!
[12] En nu kunnen jullie spreken; maar let wel: zonder sanctie!'

«« 173 / 366 »»