[1] Toen Ohlad met de tien ministers de tempel binnenging, viel hij meteen voor het altaar neer en bad tot God dat Hij de negenennegentig broeders samen met de schijnkoning genadig en barmhartig mocht zijn.
[2] En de Heer sprak uit de witte wolk: 'Ohlad, Ik heb jou en je broeders aangezien en heb Me verheugd over hun ommekeer en dat zij hun hart en hun ziel tot Mij hebben gewend; maar Ik heb nog iets tegen hen, en dat is van groot belang voor hun geest.
[3] In de wereld schijnt het weliswaar redelijk, alsmede terecht en geheel onschuldig; maar zo is het niet voor Mij!
[4] Maar wat is het dat Ik tegen hen heb? - Luister!
[5] Zij hebben ten zeerste de neiging onder allerlei vriendschappelijke voorwendsels die zij zelf verzinnen, bevriende families te bezoeken en weer een tegenbezoek te ontvangen! Van deze kwalijke eigenschap is zelfs Danel als de meest wijze niet uitgezonderd!
[6] De mannen ondervinden een grote vreugde als zij door mooie vrouwen bezocht worden en verheugen zich zeer als zij bij zulke vrouwen weer een tegenbezoek kunnen afleggen.
[7] De vrouwen daarentegen snakken letterlijk naar bezoeken van mannen; hoe vaker en hoe meer van dergelijke bezoeken er zijn, des te vrolijker en belachelijk vriendelijker zij worden.
[8] De vrouwen bezoeken weliswaar de mannen minder dan dat ze andere vrouwen bezoeken, maar dikwijls wordt de hele hemel bijna roodgloeiend van ergernis vanwege de ontzettend domme onzin die zij daar uitkramen!
[9] Hoe onzinniger en hoe waardelozer en dommer het is, des te meer genoegen het hun verschaft; en hoe onzinniger, hoe dwazer, hoe dommer en hoe uitbundiger en belachelijker het er bij zo'n gezelschap toegaat, des te aangenamer vindt men dat en des te meer wordt dat op prijs gesteld en daarom wordt het ook bij voorkeur graag bezocht.
[10] En vooral zien de vrouwen - jong zowel als oud - erop toe dat er in zo'n roddelgezelschap, dat Ik vanuit de grond haat, steeds verschillende jonge manspersonen verschijnen die heel goed de kunst verstaan om vrouwen het hof te maken en daarbij ook allerlei grappige spelletjes weten te arrangeren om daardoor de vrouwen een aangenaam vermaak te verschaffen; en hoe onzinniger en dommer en hoe leger en banaler dergelijke spelletjes zijn, des te geliefder ze zijn, en heel in het bijzonder wanneer zij door goedgebouwde jongemannen worden uitgevoerd!
[11] Zie, jouw negenennegentig broeders hebben zulke vrouwen en zulke kinderen; de vrouw van Danel is de ergste onder hen! Waarlijk, daar heb Ik de grootste hekel aan!
[12] Ik zou liever duizend jaar lang aas in Mijn mond houden dan zo'n liefhebster van galante gezelschappen ook maar een seconde lang van ver te moeten aanzien!
[13] De reden daarvan is dat het de beste manier is om de geest vanuit Mij te verderven en te doden; want bij dergelijke bijeenkomsten leert de vrouw zowel als de man het allerbeste om Mij te vergeten en om zich geheel in de giftige slangenarmen van de lachende en vleiende wereld te werpen!
[14] Wie denkt er in zo'n roddel-, speel-, babbel- en lachgezelschap aan Mij, terwijl Ik toch ieder ogenblik zijn leven in stand moet houden?!
[15] Daarom vervloek Ik ook al dergelijke gezelschappen waar de mensen elkaar bezoeken om zich te verlustigen - maar niet om met elkaar te spreken en te leren van Mij; en al zijn die bezoeken nog zo onbelangrijk, ze zijn toch vervloekt, vooral als er kinderen mee naartoe worden genomen, waarin al spoedig al het betere zaad verstikt wordt.
[16] Ga daarom naar buiten en verkondig Mijn wil aan je negenennegentig broeders, en die zullen hetzelfde doen bij hun afgestompte vrouwen en kinderen; en zeg dat Ik niemand eerder met Mijn genade zal zegenen dan dat hij zijn huis zo zal hebben geordend!
[17] Wordt dit euvel niet tot in de wortel uitgeroeid, dan zal Ik Mijn gericht in plaats van Mijn genade aan zo'n wereld geven! Amen.'

«« 181 / 366 »»