[2] De priesters hadden zich enerzijds te zeer in het geweten van de eenvoudige mensen genesteld, en anderzijds wisten zij de intelligentere adel zo uitstekend op een voetstuk te plaatsen dat het voor de koning niet mogelijk was door de macht van de volksmenigte noch door de autoriteit van de adel het doen en laten van de priesters tegen te houden, want het eenvoudige volk alsmede de adel steunden de priesters in hoge mate, en de koning had geen van beiden aan zijn kant staan.
[3] Maar hoe kregen de priesters het voor elkaar dat hun zo'n groot aanzien ten deel viel?
[4] De priesters vestigden het ooit met toestemming van de koning ingevoerde kastenstelsel steeds vaster en vaster.
[5] Zolang zij nog geen enorme bergen schatten in hun ruime schatkamers hadden liggen, was het mogelijk zich door middel van geld in een hogere kaste in te kopen.
[6] Maar toen de priesters eenmaal onafzienbare hoeveelheden goud bezaten, kreeg het kastenstelsel spoedig heel andere bestemmingen, en wel volgende:
[7] Alleen vanuit de kaste der slaven was het nog mogelijk zich in te kopen in de lagere burgerkaste; voor iedere andere kaste werd echter bepaald dat niemand zich daar kon inkopen, ook niet met alle schatten van de wereld.
[8] Absoluut onbereikbaar bleef voor iedereen de uiterst geheimzinnig doende priesterkaste, want zij maakte het zelfs voor de Satan onmogelijk achter haar streken te komen. Zij wist haar plannen zo sluw en fijntjes te smeden, dat het voor niemand mogelijk was om ook maar iets aan de weet te komen van wat zij van plan was.
[9] Vandaar dat de koning ook zo wantrouwend was geworden ten aanzien van de priesters, dat hij zichzelf tenslotte helemaal opsloot en niemand meer bij zich toeliet.
[10] Dat was natuurlijk koren op de molen van de priesters; want pas nu was hun heerschappij volledig.
[11] Van de kant van de priesters werd de ene wet na de andere aan het volk bekendgemaakt als zijnde afkomstig van de koning, maar waarvan de koning iedere letter vreemd was. De ene ketting na de andere werd om de slavenkaste gesmeed.
[12] Maar toen die te erg begon te klagen werd haar van priesterlijke zijde als strengste boetedoening zelfs het spreken op straffe des doods verboden en ook werd de mogelijkheid beperkt om zich in de lagere burgerklasse in te kopen; maar wel kon iedere lagere burger bij het minste vergrijp tot de kaste der slaven worden verdoemd, en wel omdat dan heel zijn bezit aan de priesterkaste ten deel viel.
[13] Maar hoe leefde de slavenkaste? - Precies zoals het vee!
[14] De adellijken en de voorname burgers kochten de slaven van de priesters (natuurlijk geheel naakt, want een slaaf mocht geen kleren dragen) en bouwden stallen voor hen zoals voor het vee.
[15] Deze slaven werden door middel van een metalen ring om hun lendenen en een daaraan stevig vastgemaakte ketting aan de voedertrog vastgebonden en werden slechts losgemaakt wanneer zij naar het werk werden gedreven.
[16] Het aanzien van de adel en de gegoede burgers was gebaseerd op het aantal slaven; daarom werd deze slavenkaste ook zo sterk uitgebreid.
[17] Iedere adellijke en iedere gegoede burger trachtte daarom zo veel mogelijk slaven te kopen, en de priesters beschouwden het als een van hun belangrijkste taken om steeds meer slaven te maken.
[18] Om dat zo eenvoudig mogelijk te bewerkstelligen, voerden zij een soort biecht en een inquisitie in. Wie derhalve voor de biecht werd opgeroepen kon niet meer aan de slavernij ontkomen.
[19] Meer hoeft niet gezegd te worden. Twintig jaar na de invoering van het eerste kastenstelsel werd Hanoch een hel voor de arme mensheid.
«« 198 / 366 »»
Graag willen wij u wijzen op het grote belang van aanschaf van de originele boekwerken die hier digitaal kunnen worden ingezien. Hiermee bevordert u de voortgang van de werkzaamheden m.b.t. herdrukken en uitgifte van nieuwe vertalingen, en niet te vergeten het beschikbaar houden van boeken voor een grote groep mensen die niet vertrouwd zijn met digitale communicatiemiddelen. Informatie over het bestellen van deze boeken vindt u op www.lorber.nl.