[1] Japell stierf van hartzeer in het vijfentwintigste jaar van zijn regering, want hij wilde zijn tweede zoon tot koning aanstellen omdat zijn eerstgeborene ziek, geheel misvormd en zwakzinnig was.
[2] De priesters weigerden dat pertinent en zeiden: 'Het koningschap berust op de eerstgeborene en niet op bekwaamheid en geschiktheid om te regeren!
[3] Indien de grote godheid en al de kleine godheden hadden gewild dat er over Hanoch een wijze koning zou heersen, dan zouden zij de eerstgeborene wijs hebben laten worden, maar aangezien zij een onnozele misvormde zwakkeling als koning van Hanoch wilden hebben, lieten zij hem ook zo geboren worden. En noch jij, koning, als vader, noch wij priesters als de steeds heilige en getrouwe dienaren van de grote godheid alsook van de kleine godheden hebben het recht andere regelingen te treffen dan die de godheden hebben vastgesteld!
[4] Wij priesters zijn door de gehele godheid aangesteld om de mensen de wil van die godheid te leren kennen en er ten strengste op toe te zien dat deze wil door de hele mensheid in acht wordt genomen.
[5] Jij met je koningskroon bent echter ook een mens en staat daarom ook onder onze priesterlijke macht die ons door de hele godheid is gegeven!
[6] Wij kunnen je zegenen, maar hebben ook de volmacht je te verdoemen; en als je door ons verdoemd wordt, dan word je dat ook door de hele godheid!
[7] Zet daarom de kroon op het hoofd van je eerstgeboren zoon als je niet verdoemd, maar gezegend wilt worden door ons!
[8] Jouw tweede zoon moet echter volgens het raadsbesluit van de goden in onze heilige kaste opgenomen worden of hij moet voor het aangezicht van de hele mensheid tijdens zijn leven afstand doen van de troon en dan het land ontvluchten tot aan het einde van ons rijk.
[9] Mocht hij beide dingen weigeren te doen, dan moet hij verdoemd en openlijk ten overstaan van het hele volk gewurgd worden!'
[10] Deze bekendmaking van de kant van de priesters vulde Japells gemoed met het grootste verdriet, waardoor hij zwaar ziek werd en ook na korte tijd stierf en geen regeling naliet.
[11] Zijn lot was derhalve gelijk aan het lot van alle politici, namelijk dat zij tenslotte in hetzelfde fijne net dat zij gesponnen hebben hun eigen ondergang vinden.
[12] Want politiek is de vrucht van het wantrouwen, het wantrouwen de vrucht van een verdorven hart, en het verdorven hart is het werk van de Satan, in wie geen liefde is. Daarom staat politiek gelijk met de hel; want die bestaat uit totaal doortrapte politiek, en de Satan zelf is de grootmeester van alle politiek.
[13] Japell was de politiek zelve en werd er tenslotte een slachtoffer van.
[14] Toen hij stierf werd de eerstgeborene prompt tot koning verheven - maar natuurlijk slechts voor de schijn. Waarom? Dat is gemakkelijk te raden!
[15] Maar de als tweede geboren zoon sloeg in het geheim op de vlucht en vluchtte met zijn drie zusters en enkele bedienden regelrecht naar de hoogte, naar het gebied waar vroeger de kinderen van de middag woonden, en leefde daar geheel verborgen drie jaar lang.
[16] Pas na drie jaar werd hij door de zonen van Noach ontdekt. Die lieten dat Noach weten en hij ging ernaartoe, bracht de vluchteling naar zijn huis en leerde hem de ware God kennen en het vak van timmerman.

«« 199 / 366 »»