[1] Gurat was het met deze liefdesverklaring van de kant van zijn hemelse Agla aan Fungar-Hellan nu niet bepaald eens, natuurlijk heimelijk bij zichzelf, want hij kon het niet maken om het er openlijk niet mee eens te zijn.
[2] Maar wat kon hij anders doen dan bij deze liefdesverklaring hoogst vergenoegd toe te zien?! Want hij had geen keus. Twee zure appels, links en rechts; in de ene moest hij bijten, en dat was toch beter dan wanneer hij in allebei flink had moeten bijten!
[3] Ook Drohuit hoorde deze verklaring van de koningin aan de generaal niet zo graag aan als wanneer die tot hem gericht zou zijn geweest. Maar er zat niets anders op dan te doen of er niets aan de hand was, want hier zou een scheve blik het verlies van het leven betekend hebben.
[4] En zo zetten zowel Gurat als Drohuit zeer vriendelijke gezichten en wensten Fungar-Hellan in zekere zin met hun mimiek alle geluk toe, en zo ook Agla.
[5] Deze begon meteen de redenen van haar wreedheid uit te leggen, zoals zij dat vooraf had aangegeven, opdat de generaal daaruit heel goed kon op maken hoe dierbaar hij haar was, en waarom. Derhalve sprak zij als volgt:
[6] 'Mijn zeer geliefde Fungar-Hellan! Je weet dat ik mijn broer meer liefhad dan mijn eigen leven en daarom ook mijn hoogte verliet en, ongeacht het gevaar voor mijn leven, in deze mij nog geheel onbekende stad mijn broer ging zoeken.
[7] Ik vond de gezochte eerder en gemakkelijker dan ik had gedacht. Hoe? Dat weten jullie allemaal. Ik werd hierheen gebracht en de koning begon dadelijk te verhandelen om mijn hart te winnen en overreedde mijn broer mij aan hem af te staan, waarvoor de koning dan de schoonheidsgodinnen alsook de waardigheid van vice-koning als vergoeding aanbood.
[8] Ik zag bij de eerste blik dat mijn broer weifelde. Het krenkte mij bovenmatig dat hij ten opzichte van mij een weifelend hart kon hebben, daar ik toch mijn leven voor hem had gewaagd.
[9] Ik overwon mijzelf, ging naar hem toe en ikzelf raadde hem deze ruil aan, teneinde zijn liefde voor mij op de proef te stellen. En hij, die duidelijk weinig liefde voor mij had, gaf mij weg in plaats van zijn leven voor zijn arme zuster te wagen omwille van haar innerlijke hogere waarde, en ruilde het reinste wezen tegen veile deernen die nooit een innerlijke levenswaarde hadden gekend!
[10] Deze snode wraakhandeling van mijn broer viel mijn hart zwaar; maar ik kon het gebeurde niet meer veranderen.
[11] Tijdens deze innerlijke smart leerde ik jou, Fungar-Hellan, kennen en zag al spoedig een grote geest in jou, die in staat was door zijn inzicht aan miljoenen mensen leiding te geven! Maar al te gauw besefte ik dat alleen jij, en niet de koning, de heer van Hanoch en van het gehele, grote rijk bent!
[12] Toen dacht ik: o man, kon ik jou maar mijn eeuwige waarheid onthullen over de ware bestemming van de mens vanuit God, zoals ik die in me heb, en als ik je liefde had, wat zou jij dan eindeloos veel goeds kunnen bewerkstelligen!
[13] En toen ik jou, o Fungar-Hellan, in gedachten reeds tamelijk nabij mijn hart zag en besefte dat mijn broer mijnentwege veel voor jou begon te betekenen, ontdekte ik opeens een schandelijke samenzwering van mijn broer tegen jou! En ik liet hem daarom zelf in de kerker brengen omdat zijn leven mij nog altijd dierbaar was en het anders verloren zou zijn als jullie zijn verraad hadden ontdekt!
[14] Ik bezocht hem dagelijks en probeerde hem te bekeren, maar dat haalde weinig uit; toen ik echter met veel moeite enigszins verbetering met hem had bereikt, vernam jij dat hij in de kerker smachtte en bevrijdde zo jouw grootste vijand. Hij ontvluchtte om jou te gronde te richten met behulp van de volkeren van het hoogland, aan wie hij een begaanbare uitweg zou hebben getoond.
[15] Nu ging het om leven of dood! Ik zond daarom achtervolgers achter hem aan met de opdracht mijn broer te doden als zij hem aantroffen, want zou hij hier levend teruggebracht zijn, dan zou je hem zeker van hieruit ergens een hoge positie hebben gegeven, en hij zou dan in het geheim vertrokken zijn en jou aan de volkeren van het hoogland hebben verraden. Deze zouden jullie dan overvallen hebben als grimmige tijgers en miljoenen mensen hebben afgeslacht! En als ik hem aan jullie zou hebben verraden, wat zouden jullie dan met hem hebben gedaan - en misschien ook met mij?
[16] Om zo'n groot kwaad te vermijden, bracht ik het zware offer! Oordeel nu of ik daarom zo wreed ben als jullie denken! - Maar dit is nog niet alles; luister daarom verder naar mij!'

«« 266 / 366 »»