[2] Maar Mahal dacht aan zijn God en zei: 'Mijn hoge schoonzoon! Zie, ik heb een hoge leeftijd en heb vele koningen, in de laagte meegemaakt en overleefd!
[3] Mijn broer Noach kent nog de tijden van Lamech, en ik heb Uraniël gekend, die Thubalkaïn is opgevolgd, en vervolgens de duizend raadslieden, en dan Ohlad, die uit de duizend raadslieden voortkwam en de tempel van Lamech weer heeft geopend.
[4] En zie, dit kleed dat nu mijn naaktheid bedekt, heeft mij gedurende honderden jaren gediend en is onverwoestbaar, want het is nog met de werpspoel geweven die Jehova de eerste mensen van deze aarde heeft aangereikt! Welk een ondankbaarheid jegens God zou het zijn als ik dat onverwoestbare kledingstuk, dat mijn lichaam bijna vijfhonderd jaar tegen hitte en koude heeft beschut, nu zou willen afleggen, en het zachte koningskleed zou aantrekken!
[5] Zie, dit kleed is niet pronkerig en heeft geen glans, maar het is toch kostbaarder dan al jouw met goud en edelstenen versierde kleren! Want al jouw kleren worden vuil en moeten dan weer worden gereinigd, maar dit kleed, dat nu ruim vierhonderd jaar om mijn lichaam hangt, wordt niet vuil en houdt toch mijn lichaam rein.
[6] Daarom zal ik nooit kleding aantrekken die vuil wordt, maar houd mij bij wat niet alleen niet vuil wordt, maar bovendien al het vuil van het lichaam verteert en het lichaam daardoor een duurzame gezondheid geeft!'
[7] Gurat was verbaasd over deze onbuigzaamheid, wendde zich heimelijk tot Agla en vroeg haar wat te doen.
[8] Maar deze zei: 'Laat hem zijn eigen wil volgen! Ik ken hem; als hij vandaag iets niet wil, en men laat hem de vrijheid, dan doet hij het de volgende dag! Voor hem is de oude God nog heel belangrijk, maar als het erop aankomt zichzelf te zeer te moeten verloochenen, dan kan hij ook zondigen net als wij!
[9] Spreek vandaag echter niet meer over omkleden, anders zul je hem koppig maken; maar leg vanavond de witte kleren in zijn slaapvertrek, dan zal hij ze morgen zelf aantrekken, hoewel niet als enige, maar toch zeker over zijn onverwoestbare kledij!'
[10] Daarop vroeg Gurat eveneens in het geheim of het allemaal waar was wat haar vader over zijn raadselachtige lange leven en zijn kleding had gezegd.
[11] En Agla zei: 'Je kunt hem op zijn woord geloven, want hij was immers al bijna vierhonderd jaar oud toen hij een vrouw nam! En aan ons, zijn kinderen, kun je het duidelijk merken aangezien wij allen toch reeds de leeftijd van jullie grijsaards hebben en eruitzien alsof wij nog in de leeftijd zijn van jullie teerste jongelingjaren!'
[12] 'Ja', zei Gurat, 'dat is waar; nu geloof ik het! Maar dat is werkelijk wonderbaarlijk! Wordt dat door die kleding bewerkstelligd?'
[13] En Agla zei: 'Dat veroorzaakt alleen de oude God, die de enige God is en eeuwig geen ander heeft dan Zichzelf - Maar nu niet verder, want de maaltijd is aangekomen! Morgen zul je echter pas je Agla van haar ware zijde leren kennen! En laat ons nu dan naar de eetzaal gaan!'
«« 275 / 366 »»
Graag willen wij u wijzen op het grote belang van aanschaf van de originele boekwerken die hier digitaal kunnen worden ingezien. Hiermee bevordert u de voortgang van de werkzaamheden m.b.t. herdrukken en uitgifte van nieuwe vertalingen, en niet te vergeten het beschikbaar houden van boeken voor een grote groep mensen die niet vertrouwd zijn met digitale communicatiemiddelen. Informatie over het bestellen van deze boeken vindt u op www.lorber.nl.