[1] Na deze raad van Mahal liet Fungar-Hellan meteen zijn koks en keukenmeesters bij zich komen en beval hun een maal aan te richten voor duizend personen, en tegen de tafeldekkers zei hij: 'Ga in de grote eetzaal de grote gastentafels dekken met het gouden bestek, en plaats de kostbare stoelen en rustbanken om de gedekte tafels!'
[2] Nu werden de koks, keukenmeesters en tafeldekkers helemaal bleek van angst en beschouwden zich als verloren.
[3] Fungar merkte wel de grote verlegenheid van zijn anders zeer getrouwe bedienden en vroeg hun daarom zeer scherp: 'Nu, wat talmen jullie? Waarom worden jullie nu vervuld van angst en schroom?'
[4] En de opperkok sprak: 'Heer, heer, heer! Wij dragen geen van allen schuld! Maar wij moesten toezien hoe de onderpriesters onder leiding van verschillende opperpriesters de gouden bron, alle voorraadkamers en al het tafelbestek vergiftigden met een nieuw vergif dat hoofdman Drohuit hun overhandigde.
[5] Zij probeerden daarop de vergiftigde spijzen op de dieren uit, en deze crepeerden ogenblikkelijk na het verslinden van dergelijke kost.
[6] Wanneer u of de genodigden daarvan zullen eten, dan zullen zij allemaal te gronde gaan! En wij durven zelfs niet eens het vergiftigde voedsel aan te raken en het al helemaal niet te bereiden!'
[7] En Fungar-Hellan zei: 'Ik weet alles wat jullie me nu meegedeeld hebben; juist daarom wil ik deze maaltijd geven aan degenen die zo goed en trouw voor me hebben gezorgd! Mijn enige beste vriend hier die van de hoogte afkomstig is zal je zeggen hoe je de spijzen aan moet pakken zonder dat ze je schade zullen berokkenen!'
[8] Hierop wendden de koks, de keukenmeesters en de tafeldekkers zich tot de oude Mahal en vroegen hem om raad.
[9] En Mahal sprak: 'Ga olie en azijn halen, en was er eerst je hele lichaam mee, voor je het voedsel en andere vergiftigde dingen beetpakt! En jullie koks, moeten een natte doek voor je neusgaten binden en zo de spijzen toebereiden, dan zal niets je schaden!'
[10] Deze raad werd meteen opgevolgd, en allen gingen aan het werk dat hun was opgedragen.
[11] Toen riep de generaal de herauten bijeen en beval hun de desbetreffende gasten voor het avondmaal uit te nodigen.
[12] En de herauten gingen en nodigden de afgesproken gasten uit.
[13] Toen liet Fungar-Hellan ook de krijgsoversten bij zich komen en gaf hun het bevel het hele grote leger slagvaardig te houden.
[14] En het gebeurde allemaal als op één wenk!
[15] De genodigden hadden echter lont geroken en verontschuldigden zich om te komen.
[16] Toen sprak Mahal: 'Stuur dan nu goed bewapende soldaten naar hen toe; ze moeten de genodigden vastbinden en hiernaartoe slepen!'
[17] En Fungar-Hellan volgde de raad van Mahal dadelijk op, en binnen een uur werden er zo'n duizend gasten aangesleept, waaronder ook Agla en Drohuit. Alleen koning Gurat werd vrijgesteld.

«« 289 / 366 »»