[1] Na deze laatste oproep van de Heer ging Kenan naar de Heer toe en betoonde Hem zijn eer; en toen hij de Heer van alle heerlijkheid zijn eer had betoond wilde hij openlijk met een vraag tevoorschijn komen.
[2] Maar de Heer was hem voor en zei tegen hem: 'Mijn zoon Kenan, waarover je Mij om een groter licht zou willen smeken, is reeds bijna bij iedereen hier bekend en bij Mij sinds eeuwigheid; daarom hoef je het hier ook niet uit te spreken!
[3] Want Kenan en zijn visioen van de tien zuilen zijn nu bij de vaderen reeds een en hetzelfde geworden.
[4] En als jij iemand, zoals ook Mij, om iets belangrijks en diepzinnigs wilt vragen, zie, dan komen altijd weer je tien zuilen uitje melodische gemoed tevoorschijn!
[5] Maar Ik zeg je: er schuilt inderdaad iets belangrijks achter je visioen; maar de woorden van Muthaël omvatten meer dan jouw visioen, - dat niet bepaald de meest verheugende boodschap in zich bergt!
[6] Maar Ik heb je in je geest toch immers de volledige betekenis van je visioen getoond; waarom vertrouw je dan niet meer op je geest?
[7] De tien zuilen zijn immers gelijk aan degenen die er op staan, hoewel de tiende nog niet lichamelijk in jullie midden verkeert!
[8] Beoordeel dus hetgeen tot nu toe gebeurd is en vergelijk het punt voor punt met je visioen langs de weg van de ware, innerlijke, geestelijke overeenstemming, en dan zul je achter de betekenis van je visioen komen!
[9] Het is gewis en zeker dat jouw visioen geen gewone droom, maar iets meer was en grote geestelijke voortekenen bevatte.
[10] Maar beschouw daarnaast de werkelijkheid voor je, en zeg dan zelf of deze niet in ieder opzicht belangrijker is en veel meer zeggend in haar onthulling dan je hele visioen in zijn onduidelijkheid?!
[11] Zie, zo is je visioen toch makkelijk te begrijpen, en je hoeft dan niet, zoals de vrouwen, altijd met een en hetzelfde verhaal tevoorschijn te komen!
[12] Ik weet wel dat in het bijzonder de tiende zuil je niet met rust laat, maar Ik zeg je: wees voorlopig maar tevreden met de negen; wat de tiende betreft, denk daar weinig over na, maar voeg alles in je hart liever samen in de liefde tot Mij, dan zal het je beter vergaan dan op het zeer grove en donkere pad van je vruchteloze gedachten over je tiende zuil!
[13] Zie, de pure gedachte in je hoofd over dingen die de donkere toekomst nog voor je geest verborgen houdt, is net zo te beoordelen als wilde een man een levende vrucht verwekken bij een man, zoals hij dat kan doen in een vrouw, hetgeen tevens ook de grootste en zondigste hoererij zou zijn.
[14] Maar wanneer je je gedachten koestert uit liefde van je hart tot Mij, dan heb je in geestelijk opzicht hetzelfde gedaan als wanneer je je door de lieftalligheid van een vrouw laat betoveren, haar omarmt en dan op je levende manier omgang met haar hebt!
[15] Op deze wijze wordt jouw nog stomme gedachte in je liefde tot Mij dan als een levende vrucht in de vrouw verwekt; en wordt de gedachte dan levend uit de liefde opnieuw geboren, dan zal hij pas voor jou in de levende volheid van de eeuwige waarheid zijn, wat hij voor jou eigenlijk oorspronkelijk zou moeten zijn, namelijk een levend licht vanuit Mij!
[16] Versta en begrijp je leven op zo'n manier, dan zal de wassing van jouw tiende zuil en de grote nacht daaromheen je niet meer bedrukken!
[17] Maar nu zeg Ik tegen jullie allen: blijf steeds in de liefde en let goed op al Mijn orden die ik tot jullie spreek; dan zal Kenans tiende zuil in een heel andere zin worden onthuld dan hij anders door jullie ongehoorzaamheid onthuld zou worden!
[18] Want Mijn orde heeft zeer vele wegen, waarvan vele beter zijn dan enkele andere! Het gericht is echter van alle steeds de laatste, omdat het dan altijd om leven of dood gaat: hoedje daarom voor ieder gericht!
[19] Nu verlaat Ik jullie weer voor enige tijd zichtbaar, maar Ik blijf in jullie liefde tot Mij toch voortdurend bij je! - Mijn zegen voor jullie allen, man en vrouw! Amen.'
[20] Hierop verdween de Heer met de ondergaande zon. Alle aanwezigen vielen neer en weenden, loofden en prezen de Vader gedurende de hele nacht tot het de volgende dag licht werd en begaven zich pas 's morgens naar huis.

«« 31 / 366 »»