[1] Omdat Fungar-Hellan de zaak niet kon doorzien en niet kon begrijpen hoe op dit hem zeer goed bekende eiland geen spoor van de een of andere tempel was te vinden, terwijl hij zelf nog een paar jaar geleden samen met koning Gurat hier was geweest en zich zeer wel van het bestaan van de tempel had overtuigd, wendde hij zich weer tot Mahal en vroeg hem of hij hem kon zeggen hoe het kwam dat de tempel er niet was.
[2] En Mahal zei: 'Hoe kun je nu menen dat deze zeer gewiekste priesters niets zouden hebben gehoord van de verwoestingen van de andere afgodentempels?!
[3] Zie, hun was al melding gemaakt van het feit dat de tempel van de god der smeden verwoest was! Daarvan hebben zij meteen gebruik gemaakt, zij braken alles af wat aan de afgod was gewijd, maakten van het afgoden-eiland een echt mooi, bewoonbaar land, bouwden huizen en verdeelden vervolgens onder elkaar de grond, het goud en zilver en de schoonheidsgodinnen die onlangs hier naartoe waren gevlucht naar aanleiding van een zekere gebeurtenis. En ze leven hier in deze omstandigheden in werelds opzicht nu al meer dan een jaar heel gelukkig.
[4] Maar in geestelijk opzicht zijn zij helemaal dood, want zij weten niet één woord meer van een ware, eeuwige God! Daarom moet je hier niet kijken naar een materieel bestaande afgoderij, maar eerder naar de verwoesting van de totale geestelijke duisternis die nu op dit waarlijk rijke en mooie eiland heerst!
[5] Want zie, aangezien deze priesters nu geen tempels meer mogen hebben, aanbidden zij het water van het meer en prijzen de bronnen met de meest verheven, maar ook buitengewoon leugenachtige aanroepingen. Ze scholen het volk en prediken van de macht en kracht en eeuwige eer van het water, en stellen het voor als het ware levend heilige wezen van God, waarin alle volheid van het leven woont; kortom, ik zeg je, deze priesters onderwijzen op een zodanige manier de goddelijkheid van het water, dat je er zelf niet zeker van zou zijn dat je er niet geheel en al door gegrepen zou worden!
[6] Daarom is het hier noodzakelijk deze priesters een les te leren, anders loopt de geest van al deze mensen gevaar, in het water van deze priesters over te gaan!'
[7] Toen Fungar-Hellan dat had gehoord, wilde hij zelf het eiland opgaan om alle priesters zelf te onderrichten.
[8] Maar Mahal zei: 'Vriend, zo zul je weinig bereiken; maar wij hebben hier een spreekster, namelijk mijn dochter Agla, en een spreker, dat is mijn zoon Kisarell! Laat de priesters daarom hier komen, dan zullen wij zien wat er met hen te doen valt!'
[9] Daarop zond de generaal een sterke macht om de zeer sluwe priesters te halen, en deze kwamen ook meteen met grote bereidwilligheid en overgave aan de wil van de generaal.

«« 317 / 366 »»