[2] Maar Henoch is er immers en Lamech, mijn naamgenoot uit de hoogte; zij hebben U, o heilige Vader, beslist beter begrepen dan ik en zullen mij dus, als het nodig mocht zijn, bij de een of andere gelegenheid wel het noodzakelijkste daarover meedelen.
[3] En zo heb ik mijn onwaardigheid om voor U, o Heer, te spreken, gezien en durf U daarover geen verdere vragen meer te stellen; maar niet vanwege Uw eindeloze wijsheid, maar omdat U heilig bent, meer dan heilig.
[4] Ik voelde dat in het begin niet zo erg; maar omdat ik mij in Uw wijsheid zo volkomen heb verdeemoedigd, valt mij nu Uw eindeloze heiligheid op en ik ben door haar goddelijke gewicht tot in de allerdiepste en duisterste afgrond gedrukt!'
[5] Hierop verstomde Lamech werkelijk; want hij was tijdens de woorden van de Heer in de grond van zijn hart beginnen te voelen en derhalve ook werkelijk in te zien, wat God in Zijn wezen is, en wat de geschapen mens daarentegen in het zijne is.
[6] En hij bedacht hoe totaal de mens in alles van God afhangt en op eigen kracht niet eens in staat is ook maar één keer adem te halen, laat staan een vrije gedachte in zichzelf te scheppen, en bovendien bedacht hij dat nu juist deze almachtige, heilige, eeuwige God Zich aan zijn zijde bevond en met hem sprak.
[7] Daardoor werd hij dan ook zo erg geraakt en verdeemoedigd dat hij niet meer verder durfde te spreken.
[8] Maar de Heer merkte al gauw die verlegenheid van Lamech en zei tegen hem: 'Luister naar Mij, Mijn zoon Lamech, wat kan Ik eraan doen dat Ik sinds eeuwigheid God ben, levend vanuit Mijzelf, en jij een schepsel uit Mij? Is het wel mogelijk om deze verhouding te veranderen? Kan jij een eeuwige God en Ik jouw schepsel worden? Zie, dat zijn dingen die ook voor Mij onmogelijk zijn!
[9] Ik noch jij zullen ooit in staat zijn deze orde om te keren; want als het mogelijk zou zijn dat Ik Mij zou ontdoen van Mijzelf om tot een puur schepsel te worden, dan zou in het ogenblik dat Ik de eeuwige Godheid zou afleggen om die aan jou over te dragende hele schepping met jou erbij tot op de laatste atoom te gronde gaan.
[10] Maar als zoiets zou plaatsvinden, wat zou jij dan aan die verandering hebben, en wat zou er voor Mij dan overblijven? - Jij zou er niet meer zijn; maar Ik zou de Godheid weer moeten aantrekken, en als Ik weer wezens om Mij heen zou willen hebben, zou Ik die weer opnieuw moeten scheppen en jouzelf weer tot leven moeten roepen, omdat Ik toch zeker zou willen dat je aan Mijn zijde was!
[11] Ik denk dat je nu in zult zien wat mogelijk is en wat onder de voorwaarden van Mijn eeuwige orde niet mogelijk is, en je zult ook inzien dat Ik als eeuwig onveranderlijke God zeker al het mogelijke aanwend om Mijn schepselen en de uit hen voortkomende kinderen zodanig te naderen en alle kloven tussen Mij en hen zodanig op te vullen, dat zij met Mij als met hun gelijke kunnen omgaan en van Mijzelf hun werkelijke eeuwige bestemming kunnen leren, waarbij tussen Mij en hen slechts een moreel verschil zal heersen. Maar juist daardoor zullen zij als een volkomen eigen heer in Mij en naast Mij eeuwig zijn.
[12] En als dat noodzakelijkerwijs zo is, dan zie Ik alweer niet in hoe en waarom je voor Mijn noodzakelijke Godheid zo zeer beeft dat je tong haar dienst weigert!
[13] Laat achterwege wat niet geschikt is voor Vader en kind, maar zeg wat in je opkomt, opdat je dan zult zien hoe buitengewoon geduldig, Ik, je Vader, altijd ben!
[14] Leg nu je hand in de Mijne, en begrijp hoe goed en geduldig Ik ben, en spreek dan zoals je hart je ingeeft! Amen.'
«« 68 / 366 »»
Graag willen wij u wijzen op het grote belang van aanschaf van de originele boekwerken die hier digitaal kunnen worden ingezien. Hiermee bevordert u de voortgang van de werkzaamheden m.b.t. herdrukken en uitgifte van nieuwe vertalingen, en niet te vergeten het beschikbaar houden van boeken voor een grote groep mensen die niet vertrouwd zijn met digitale communicatiemiddelen. Informatie over het bestellen van deze boeken vindt u op www.lorber.nl.