[1] En Zuriël richtte de volgende woorden tot Lamech: 'Broeder Lamech in de Heer, onze almachtige Schepper en allerheiligste en liefdevolste Vader! Zie, ik heb je daarnet om het zo te zeggen - terwijl je jezelf in je geest bevond - overtuigend getoond dat de geest een uiterst sterk gevoel heeft voor geestelijke indrukken, die wat het fenomeen betreft helemaal lijken op de natuurlijke indrukken, maar niet wat de betekenis ervan betreft!
[2] Maar nu weet je nog niet hoe jouw geestelijk pijnlijke gewaarwording veroorzaakt werd. Om je dat ook zo duidelijk mogelijk te laten inzien, zal ik dat volgens de wil van de Heer allergetrouwst mededelen, luister dus!
[3] Zie, je ervaart de indrukken van de wereld, omdat je daarin leeft, ofwel pijnlijk, of weldadig en behaaglijk; pijnlijk, wanneer de indrukken voor de in je wonende krachten te sterk zijn, en weldadig en behaaglijk wanneer die indrukken zodanig zijn dat zij de in je wonende krachten niet te boven gaan, maar daar harmonisch mee overeenkomen.
[4] Maar zijn de indrukken zwakker, zodat je krachten hen in verhouding verreweg de baas zijn, dan zul je deze volkomen onbewogen waarnemen omdat je innerlijke krachten te weinig noodzaak voor een tegenwerkende situatie vinden, daar er te weinig eisen aan hen gesteld worden.
[5] Want alleen in een reactie die harmonisch met je krachten overeenstemt tegen de indrukken van buiten, ligt het behaaglijke gevoel van welbevinden, wat ook het eigenlijke wezen is van alles wat gelukkig stemt.
[6] Als je nu in je lichaam de een of andere pijn voelt, dan is het niet je lichaam dat pijn voelt, maar enkel je geest, want alleen die heeft het vermogen om te voelen!
[7] Dat je echter de pijn ervaart alsof je die in je lichaam voelt, komt doordat je geest in al je lichaamsdelen woont op geheel overeenkomstige wijze.
[8] Maar als je geest of je eigenlijke ik al zo sterk kan worden geprikkeld middels het grofstoffelijke lichaam door van buiten komende indrukken, terwijl hij zo goed mogelijk van alle kanten bedekt en beschermd is, dan zal hij toch in een volledig absolute toestand nog wel des te gevoeliger zijn!
[9] Maar waarom is dat zo? - Omdat de geest die in de volledig absolute toestand verkeert, in een overeenkomstige wisselwerking met de oerkrachten treedt en hun kracht reeds van grote afstand - zowel wat tijd alsook wat ruimte betreft - moet waarnemen want zonder die waarneming zou hij heel gemakkelijk in een niet te verlossen gevangenschap kunnen geraken, waarin het hem nog beduidend veel erger kan vergaan dan jou overkomen is onder mijn handdruk!
[10] Is de geest onvolkomen, dus als zijn waarnemingszintuigen niet helemaal ontwikkeld en volkomen geoefend zijn, en is hij nog blind en doof voor de vormende stem van de waarheid, dan zal zijn absolute toestand in geen geval begerenswaardig zijn, omdat hij zo niet in staat zal zijn alle op hem afstormende indrukken op tijd te ontwijken of hen krachtig tegemoet te treden.
[11] Maar natuurlijk is dat bij een voltooide geest heel anders; deze is altijd verenigd met Degene - die nu naast je zit!
[12] En Deze bereidt de krachten van de geest steeds zo voor, dat zij altijd goed berekend zijn op alle indrukken en prikkels, waardoor dan alleen maar een gevoel van eeuwig gelukkig welbevinden, maar nooit een gevoel van pijn kan ontstaan.
[13] Neem deze woorden goed ter harte; zij zullen je in de diepste geheimen van het leven met de eeuwige liefde en de genade van de Heer leiden! -
[14] O Heer, ik heb Uw wil met Uw genade vervuld; laat mij dan nu weer in vrede gaan!'
[15] De Heer liet Zuriël toen weer gaan en gaf vervolgens Henoch de opdracht om er ook nog enkele diepzinnige woorden over te zeggen.

«« 74 / 366 »»