[1] Dat was te veel voor Bab en zijn VROUW, en zij zei tegen haar man: "Beste Bab, merk je niet dat wij beiden grote zondaars zijn, en dat hier in de mens Jezus, God Zelf aanwezig is? Is Hij niet Degene, over wie alle profeten tot en met Zacharias en diens zoon Johannes geprofeteerd hebben? Is Hij niet Degene, die David zijn Heer noemde, toen hij zei: 'De Heer sprak tot mijn Heer'? Is Hij niet Degene, over wie de grote David spreekt, als hij zegt: 'Maak de poorten der stad hoog en de ingangen breed, opdat de koning der ere binnen kome! Maar Wie is de koning der ere? Het is de Heer Jehova Zebaoth!'? Lieve man, hier is Jehova en niemand anders! Wij echter zijn zondaars en onwaardig in Zijn omgeving te blijven! Kom, laten wij ons volgens de wet van Mozes reinigen, dan kunnen wij daarna terugkomen en bij Hem zijn!"
[2] IK zeg tegen de diep ontroerde mensen: "Wie de doden kan opwekken, die kan jullie ook zonder Mozes reinigen! Blijf daarom, want Mozes is niet meer dan Ik en Degene, die hem geroepen heeft tot wat hij was! Jullie zonden zijn je vergeven en dus zijn jullie rein en hebben Mozes niet meer nodig, want Mozes is niets zonder Mij!"
[3] BAB zegt: " Als dat zo is, en daar twijfel ik nu allerminst meer aan, dan blijven wij, want schoner dan de Almachtige Zelf zal Mozes ons nooit wassen!"
[4] De VROUW zegt: "Ik ben slechts een dienstmaagd van mijn heer, en dus gebeure wat jij wilt en als juist beschouwt! Maar deze buitengewoon heilige tegenwoordigheid van God verplettert mij haast!"
[5] IK zeg: "Vrouw, Ik heb in Nazareth jouw verering van God gehoord, en vooral voor jou deed Ik nu datgene wat je zag! Daarom kun je het best bij Mij uithouden! Maar Ik zeg jullie nu allemaal dat je daarvan aan niemand een woord vertelt! Dat is niet voor Mij of voor jullie, maar alleen terwille van de vele ongelovige mensen, opdat die daardoor niet gedwongen worden in de Zoon des mensen te geloven, maar daarin vrij zijn als hen het evangelie gepredikt wordt!
[6] Want de hedendaagse mensen zouden door zo'n getuigenis als met ijzeren kettingen gedwongen worden om in Mij te geloven, waardoor hun vrije leven grote schade zou lijden. Hun latere nakomelingen zouden zulke vertelde getuigenissen als te overdreven pure bedenksels der menselijke fantasie toch niet aannemen, en zich daardoor aan de zuivere leer en de eeuwige waarheid ergeren. Daarom is het beter als zulke daden van Mij helemaal geheim blijven, omdat niemand er wat aan zou hebben; zeker niet tijdens deze eerste leertijd van Mij.
[7] Jaïrus, jij moet echter, omdat je over een poosje als de tijd daarvoor rijp is, de jongen weer bij zijn ouders moet brengen, hem heel precies uitleggen hoe hij zich dan moet gedragen. Hij moet geloven, maar hij moet ook bij de mensen geen opzien willen baren! Deze nu uit de dood opgewekte jongen zal echter, omdat hij de ontbinding heeft meegemaakt, lichamelijk niet meer sterven. Als zijn tijd gekomen is, zal hij door een engel worden geroepen en deze roep vrij volgen, -en vervolgens zal geen sterfelijk oog hem ooit nog ergens op deze aarde levend zien.
[8] Laten wij nu, omdat de jongen zijn brood en de wijn helemaal op heeft en de schemering al erg merkbaar wordt, naar huis gaan!"
[9] Wij gaan nu meteen de synagoge uit. Jaïrus en Borus sluiten de grafkelder weer achter zich, nadat zij de beide jongemannen gevraagd hadden om de kist terug te zetten in de groeve, wat deze ook in een oogwenk deden.

«« 71 / 244 »»