[1] Ik merk dat jullie met een stille vraag zitten, die inhoudt dat er met betrekking tot de verheugende lotswending voor de prior nog een kleine onduidelijkheid bestaat, waarbij het erop aankomt de gang van zaken rond de prior vanuit de eigenlijke, goed belichte kern aan te pakken en te begrijpen. De Heer heeft eerder zonder enig voorbehoud aan de prior de vrouw en het hemelse bezit toegezegd, hem evenals de anderen daarvoor ook volkomen gezegend, en hem daarbij ook zonder bepaalde voorwaarden zijn bestemming en zijn hemelse taak heel duidelijk afgebakend, zoals Hij dit ook voor alle anderen heeft gedaan. Hij heeft hem, evenals de anderen, een bepaalde goddelijk hemelse instructie gegeven over de manier waarop ze met hun hemelse engelvrouwen zullen leven en toonde hem evenals de anderen, dat Hij altijd werkelijk persoonlijk aan iemand zal verschijnen, zodra deze Hem met alle macht en kracht van zijn liefde zal omvatten. Bij al deze hemelse verordeningen geeft de Heer de prior ook niet de geringste aanduiding waaruit zou blijken dat Hij met hem een of andere, weldra volgende hogere bedoeling zou hebben.
[2] Hoe komt het dan dat er nu opeens voor de prior een einde komt aan deze duidelijk bepaalde bestemming en hij en zijn vrouw het hun door de Heer in deze hemel toegezegde goed niet eens te zien krijgen, maar dadelijk door de Heer naar de allerhoogste hemel worden geleid?
[3] Dit is wat moeilijk te begrijpen omdat de Heer eerder, als gevolg van het bereidwillig aanvaarden van het loon, hen allen inclusief de prior heeft gezegend en dus door deze zegen Zijn goddelijke vaste wil ten opzichte van de zaligen, volkomen in overeenstemming met de vrije wil van de zaligen zelf, heeft uitgesproken.
[4] Wanneer mensen zo vlug van plan veranderen, dan is dat heel gemakkelijk uit de onvolmaaktheid van hun inzichten te verklaren, maar van de alwijze Godheid is zoiets, zoals gezegd, wat moeilijk te begrijpen, want de Heer weet toch zeker heel goed waarover Hij zich heel bewust en wilskrachtig uitspreekt.
[5] Lieve vrienden en broeders, kijk, jullie stille vraag stoelt op tweeërlei gedachten, maar toch kan er wel een bevredigend antwoord op worden gegeven, want deze gebeurtenis is daarom ook zo geleid, opdat jullie daarin een kleine, leerrijke steen des aanstoots zouden vinden.
[6] Wanneer jullie terugdenken aan de gebeurtenis in het klooster, toen, na de verlossing van de zich in zielenslaap bevindende broeders achter de kloof, onze prior als enige zijn nog onbekende man uit overgrote liefde en dankbaarheid wilde omvatten en naar de tafel dragen, en wanneer jullie je herinneren hoe de eenvoudige man dat afwees en bij die afwijzing een zeker geheimzinnig `misschien' heeft uitgesproken, waarmee Hij de prior in zekere zin te verstaan gaf, dat deze Hem reeds eenmaal eerder in zijn handen gedragen zou hebben, dan zal het bij een zekere nadere beschouwing van deze scène helemaal niet moeilijk zijn de gebeurtenis van daarnet te begrijpen.
[7] Deze zaak mag jullie aanvankelijk dan wat verbazen, maar bij ons in het hemelse geestenrijk is het niet altijd een, twee, drie, waar het bij jullie op aarde zo is. Jullie kunnen op aarde zo nu en dan echter zeventig, driehonderd, vijftien tellen, hetgeen dan bij ons een, twee, drie, zal zijn.
[8] Nog verder toegelicht: er leeft op aarde een mens in een Zuid-Amerikaans land, een ander in een uithoek van Siberië. Deze twee leven in natuurlijk opzicht ver van elkaar af, maar niet in geestelijk opzicht, want daar kunnen ze gevoegelijk als een en twee zijn, dus vlak naast elkaar.
[9] Laten we echter eens overdenken wat de Heer de prior in diepste wezen met het veelzeggende `misschien' over het `dragen' heeft willen zeggen, dan zullen we in deze zaak meteen meer samenhang en duidelijkheid ontdekken. Wat wilde de Heer de prior daarmee dus zeggen? Luister, de Heer wilde de prior daardoor het volgende zeggen:
[10] Je denkt Mij op aarde in de vorm van brood in jouw handen gedragen te hebben. Toen heb je Mij echter niet gedragen. Maar je hebt Me wel verscheidene malen in het geheim in jouw hart gedragen, maar je geloofde niet helemaal dat je Mij droeg. Maar Ik zeg je dat je Mij juist daar alleen echt hebt gedragen. Welnu, in deze situatie plaatste de Heer het nog onduidelijke `misschien', omdat in de prior nog geen volledige zekerheid over de oneindige liefde, ontferming en zachtmoedigheid van de Heer aanwezig was. Daarom gaf Hij hem ook te verstaan dat, als het op dragen aankwam, Hij gemakkelijker en eerder de prior, dan de prior Hem zou dragen.
[11] Maar let nu goed op! Er is in het rijk van het geestelijke een aanzienlijk verschil in betekenis tussen de drie woorden `leiden', `trekken' en `dragen' hetgeen bestaat uit het volgende: wanneer mensen door de Heer geleid worden, valt hen daardoor het licht van het geloof ten deel, waardoor zij de onderste hemel binnengaan.
[12] Wanneer mensen door de Heer getrokken worden, dan wil dat zoveel zeggen als: de liefde van de Vader heeft zich over deze mensen uitgestort en zij worden in de liefde van de Vader opgenomen; ofwel zij komen in de tweede hemel, die bestaat uit het ware van het geloof door het licht van de daadwerkelijke liefde voor de Heer en van daaruit voor de naasten.
[13] Wordt er gezegd: mensen worden door de Heer gedragen, dan geeft dat helemaal de volmaakte, kinderlijke toestand weer van mensen die geheel en al in de liefde voor de Heer zijn overgegaan, zodat ze Hem ook de allerlaatste druppel van hun eigenliefde, al is deze nog zo verdeemoedigd, in allergrootste zelfverloochening ten offer hebben gebracht. Daardoor zijn zij dan ook de eigenlijke allerwaarachtigste kinderen van God en worden door Hem, als hun eeuwig alleen ware Vader, in de allerhoogste zuivere liefdehemel opgenomen.
[14] Wanneer jullie nu deze verschillen enigszins in acht nemen, zullen de door jullie bekritiseerde omstandigheden omtrent de veranderde bestemming van de prior, jullie zeker niet meer zo onvoorbereid lijken als zij jullie op het eerste moment toeschenen. Bovendien heeft de Heer bij het veelzeggende en veelomvattende `misschien' ook reeds met deze situatie rekening gehouden.
[15] Hij heeft daarmee in bedekte termen niets anders willen zeggen dan: Ik zal jou een bestemming geven die volkomen met jouw vrije keuze overeenkomt, waarbij Ik er ook op bedacht zal zijn dat je Mij eens in jouw hart hebt gedragen. Op het moment van jouw overgang naar je eeuwige bestemming zal Ik je helemaal onvoorbereid in een situatie brengen, waarbij zal blijken in hoeverre je Mij in jouw hart hebt gedragen en nog draagt en in hoeverre lk dientengevolge ook jou zal dragen. Ik zal echter op dat moment Mijn oog enigszins voor jou sluiten, zodat jij dan volkomen vrij uit jezelf kunt handelen. Pas na die handeling zal Ik jou aanzien en je, ofwel zegenen voor je hemelse bestemming of lk zal je, als jouw heiligste, liefdevolste Vader in Mijn handen nemen en als een volmaakt kind naar Mijn woonplaats dragen!
[16] Kijk, nu hebben we zo'n beetje alles samengevat en we hoeven niets anders meer te doen dan deze hele toelichting slechts in grote lijnen op deze gebeurtenis toe te passen, dan is jullie vraag geheel beantwoord.
[17] Onze prior had evenals al zijn broeders de volmaakte bestemming bereikt, hetgeen ook door de Heer volkomen duidelijk werd uitgesproken. Waarom wel? Opdat de prior in de sfeer van zijn daadkrachtige liefde een des te grotere bewegingsvrijheid zou krijgen, terwijl hij er absoluut niet het allerminste vermoeden van had wat de Heer nog met hem van plan was.
[18] Daarom moest zich ook, als bij toeval, een arme door de Heer reeds lang voor dit doel uitverkoren lekenbroeder, die echt stiefmoederlijk bedeeld leek te zijn, op de achtergrond bevinden. Deze broeder, die op zich weliswaar toch al voor de hoogste hemel bestemd was, moest zich nu, zonder het zelf nog te beseffen, voor de prior als flinke toetssteen voor de ware liefde voor de Heer en daaruit voor de naaste laten gebruiken. Bij deze scène wendde de Heer Zijn alwetend en alziend oog af en liet de prior volkomen vrij om zijn liefde daadwerkelijk in praktijk te brengen. De prior, die de Heer eens in zijn hart had gedragen, werd daardoor nu pas innerlijk volledig gesterkt en vond zichzelf nu in de volmaakte liefde voor de Heer en in de volledige zelfverloochening.
[19] Dan ziet de Heer hem aan, verandert Zijn geheime, eeuwig allerwijste plan overeenkomstig het vrije handelen van de menselijke geest en het resultaat ligt voor ons. Meer hierover zullen we op de meest verheven en heiligste plaats gezamenlijk ervaren. –

«« 101 / 101