Liefde, het grote middel om tot inzicht te komen

Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)

«« 14 / 127 »»
[1] Jullie hebben dit gedaan en in jezelf aan de Naam gedacht die heilig, heilig, heilig is! En zie, op het altaar laait reeds een prachtige vlam op, die het hout des levens verteert als voedsel dat de wezens van deze wereld in jullie tot leven brengt.
[2] Kijk maar eens om je heen. Kijk omhoog naar de buitengewoon prachtige galerijen van dit schitterende gebouw en zeg me wat jullie zien. Jullie zeggen: o vriend en broeder, we zien daar een heleboel mensen van beiderlei kunne. Zij zijn heerlijk en wondermooi van vorm en prachtiger gekleed dan koningen op aarde. Hoe is dat mogelijk? Zijn zij ook in ons?
[3] Geliefde broeders, ik zeg jullie: waar een hele wereld is, daar moet toch ook aanwezig zijn wat die wereld draagt. Jullie zeggen nu: bestaat er in de onmetelijke scheppingsruimte wel zo'n prachtige wereld? Ja zeker, lieve vrienden en broeders. Jullie moeten andere hemellichamen niet met jullie aarde vergelijken, want dat is in vergelijking met vorstelijke paleizen slechts een armzalig kamertje. Jullie hebben bij de beschrijving van de natuurlijke zon en van enkele planeten van jullie zonnestelsel zeker opgemerkt met hoeveel meer pracht en luister deze zijn ingericht dan jullie aarde. Ik zeg jullie echter: dit alles is nog maar pure armoede vergeleken bij zo menige heerlijkheid op de grotere hemellichamen in de onmetelijke scheppingsruimte. Zelfs deze wereld, die jullie uit jezelf hebben opgeroepen en waarop we nu wandelen is nog lang niet de mooiste.
[4] Er zijn in het gebied van het sterrenbeeld Orion, Leeuw en van het sterrenbeeld de Grote Hond zonnenwerelden van zo'n grote heerlijkheid en zo'n onmetelijke pracht, dat jullie bij de kortste aanblik daarvan al zouden vergaan.
[5] Jullie zouden wel graag willen weten wat dit voor een wereld is, maar hoe komen we daar achter? Vragen jullie het aan een bewoner van deze wereld, dan zal hij jullie hoogstens met een vreemde naam opschepen, en dat is dan ook alles wat jullie hierover zullen vernemen. Zeg ik het jullie, dan zullen jullie er ook niet veel wijzer van worden. Jullie moeten het echter in jezelf vinden. Zijn jullie daartoe in staat, dan zal het kennen van deze wereld in de geestelijk wetenschappelijke sfeer voor jullie pas van nut zijn.
[6] Maar hoe pakken we dat aan? Dat is een andere vraag! We zullen het nochtans proberen. Een voorbeeld zal ons hier op weg helpen. Let dus op! Wanneer jullie je bijvoorbeeld op een of ander punt bevinden en van daaraf een of ander voorwerp bekijken dat zich niet te ver van jullie af bevindt, dan kunnen jullie gemakkelijk vaststellen welk voorwerp jullie hebben gezien, want jullie kunnen je in dit geval, zoals jullie plegen te zeggen, oriënteren.
[7] Willen jullie het voorwerp nader bekijken dan zouden jullie of slechts een goede verrekijker nodig hebben of eventueel naar het voorwerp toe moeten gaan. Dat zou dus de natuurlijke weg zijn. Wanneer jullie echter meteen al met een merkwaardig voorwerp te maken hebben, wordt het al wat moeilijker om te bepalen vanaf welk punt dit voorwerp duidelijk herkenbaar wordt en het best kan worden bekeken. Hebben jullie zulke punten in de verre omtrek van het merkwaardige voorwerp ook werkelijk in jullie omgeving gevonden, dan zullen jullie toch genoodzaakt zijn al deze plaatsen af te gaan, om je er van daaraf van te overtuigen, vanaf welke punten het voorwerp het beste bekeken kan worden. Hebben jullie dat gedaan, dan komen jullie toch zeker tot de conclusie dat het voorwerp zich voornamelijk slechts vanaf één punt het gunstigst laat waarnemen en herkennen.
[8] Dat is allemaal duidelijk en begrijpelijk, zeggen jullie, maar de wereld waarop wij ons nu bevinden komt ons nog niet bekend voor. Geeft niets, lieve vrienden en broeders, wij zijn nog niet klaar met onze uiteenzetting. Alles zal ons op het juiste moment wel duidelijk worden. Let maar op wat ik verder aan de hand van voorbeelden zal bespreken.
[9] Wanneer jullie op aarde zijn en bij heldere nacht met behulp van een goede sterrenkaart de sterrenhemel bekijken, dan zal het niet moeilijk zijn om al gauw de een na de andere ster bij naam te noemen. Hebben jullie daar echter iets mee gewonnen? Kennen jullie die ster nu? Of zouden jullie die ster, als jullie haar zelf zouden betreden, herkennen omdat jullie haar al vanaf de aarde hebben bekeken? Ik zeg jullie: dat zal evenmin het geval zijn als nu.
[10] Ik keer de zaak nu om: stel dat jullie je op een of andere, vanaf de aarde nog duidelijk zichtbare ster bevinden, bijvoorbeeld op een zon in het sterrenbeeld van de zogenaamde Plejaden. Zouden jullie dan, als jullie weer terugkomen op jullie aarde, met zekerheid kunnen aangeven op welke van de ongeveer negentig sterren van dit sterrenbeeld jullie nu precies geweest zijn? Ik denk dat dat wat moeilijk zal zijn, omdat de sterren gezamenlijk, vanaf jullie aarde gezien, dit sterrenbeeld vormen, maar in hun eigenlijke opstelling door onmetelijke ruimten van elkaar verwijderd zijn. Wanneer jullie je dus op een of andere ster bevinden, dan zullen de andere die vanaf jullie aarde gezien dit sterrenbeeld vormen, zich onder heel andere sterrengroepen van de sterrenhemel bevinden, en jullie zullen in werkelijkheid zeker nooit kunnen uitmaken welke sterren vanaf jullie aarde gezien, het sterrenbeeld Plejaden vormden. Daarom zullen jullie dan ook niet kunnen aangeven op welke ster van dit sterrenbeeld jullie zijn geweest.
[11] Jullie zeggen: dat is weer juist, maar we bevinden ons nog steeds op een vreemde wereld. Ik zeg jullie: ook dat is juist, maar ik voeg er nog aan toe dat je deze wereld niet leert kennen op de voor jullie gangbare manier van kijken en beoordelen. Hoe zullen we dat dan ontraadselen? Want hier helpen noch het observeren noch wiskunde noch sterrenkaart noch de allerbeste mathematische telescopen.
[12] Dat is waar; maar desalniettemin bestaat er een heel eenvoudig middel om zo'n wereld met de minste moeite te leren kennen. Ik zal jullie gaandeweg met het voorbeeld waarmee ik begonnen ben, een paar duwtjes geven, en dan zullen jullie daardoor al vlug vanzelf, zoals jullie plegen te zeggen, de spijker op de kop slaan. Nu zal ik jullie het eerste duwtje geven; let dus op!
[13] Weten jullie waar jullie kinderen vandaan komen? Kennen jullie de plaats waar hun geest en ziel zich oorspronkelijk bevonden, voordat zij uit jullie vrouwen werden geboren? Jullie zeggen: dat weten we absoluut niet. Ik vraag jullie echter weer en geef jullie daardoor opnieuw een duwtje: hoe zien jullie dan dat de geboren kinderen jullie kinderen zijn en hoe zien de kinderen dat jullie hun ouders zijn? Deze vraag zou jullie een nogal duidelijke wenk moeten geven. Is het niet de liefde, die jullie de kinderen schenkt? Worden ze niet in liefde ontvangen? Kijk, als het kind ter wereld komt, omgeven de moeder en de vader het dadelijk met grote liefde en dat is reeds de eerste doop. Ook al heeft het kind nog geen naam, toch heeft het een onuitwisbaar, gloeiend teken in de harten van de ouders gegrift. Dit teken is niets anders dan de liefde. Door deze liefde wordt het wederzijdse herkennen en de onderlinge band steeds sterker, ze ontplooit zich steeds meer en wordt tenslotte zo intiem, sterk en machtig dat jullie je kind overal onmiddellijk zullen herkennen en het kind zal ook heel zeker in staat zijn de ouders te herkennen, vooral wanneer het enigszins in moeilijkheden zit.
[14] Kijk, in jullie kinderen hebben jullie zo langs de weg van de liefde duurzaam een verreweg heerlijkere wereld leren kennen dan deze die we nu betreden, en jullie kennen haar toch echt goed en zullen het kenmerkende ervan niet makkelijk vergeten en in jullie harten laten vervagen.
[15] Hoe bevalt jullie dit duwtje? Kunnen jullie de spijker nog niet op de kop slaan? Ik zie, dat deze slag jullie nog niet helemaal wil lukken. We zullen dus nog een duwtje proberen: jullie gaan naar een onbekende streek in Amerika en wel naar een stad. Alles is jullie totaal vreemd en jullie kunnen kijken zoveel je wilt en luisteren zoveel je wilt, maar geen bekende straal behalve die van zon, maan en sterren zal in jullie ogen vallen en geen bekend geluid zal jullie oren treffen. Jullie zullen je zo vreemd voelen, dat je jezelf bijna niet meer kent.
[16] Maar als jullie dan in de straten rondwandelen, komt jullie opeens een man tegemoet die jullie van ganser harte vriendelijk aankijkt. Deze blik maakt dat deze straat jullie al wat vriendelijker voorkomt en daarom zullen jullie je deze straat het beste blijven herinneren.
[17] Deze man echter komt naar jullie toe, spreekt jullie in je moedertaal aan en deze, nog heel vreemde straat begint jullie al tamelijk eigen te worden. Dan neemt de man jullie in alle liefde op en jullie gaan met hem mee naar zijn huis. Daardoor vinden jullie deze vreemde stad plotseling zo gezellig, dat jullie beginnen haar in je hart te sluiten.
[18] De man brengt jullie bovendien nog naar verscheidene huizen, waar jullie heel liefdevol en vriendelijk worden ontvangen, en dan voelen jullie je al thuis in de vreemde stad. Bovendien leren jullie in korte tijd nog de taal van het land en jullie voelen je al inheems. De landstreken van deze vreemde wereld ofwel vreemde werelddeel zullen een heel vertrouwde indruk maken, zodat jullie je als het ware helemaal in dit land thuisvoelen. Zouden jullie het eventueel tijdelijk verlaten en er daarna weer terugkomen, dan zullen jullie het zeker onmiddellijk herkennen.
[19] Wat is nu het karakteristieke, welk kenmerk heeft het land, waaraan jullie het zo vlug herkennen? Vraag het de liefde en het blijde gevoel in je hart, en zij zullen jullie ogenblikkelijk de reden aangeven waarop jullie herkenning van dit land berust. Op deze wijze zullen jullie haar nu ook, na een korte voortzetting van onze beschouwingen op deze wereld, zonder enige moeite zelfs zo leren kennen, dat het jullie onmogelijk wordt om te zeggen: we kennen haar niet! Ik zeg jullie: zoals de liefde alles in alles is, zo komt ook alles voort uit de liefde!
[20] Waaraan is eigenlijk een vrucht te herkennen? Jullie zeggen: aan haar vorm, kleur en smaak; maar waaruit zijn vorm, kleur en smaak voortgekomen? Ze zijn producten van de liefde. Jullie herkennen aan de smaak de muskaatdruif; waarom? Omdat deze smaak met een bepaald deel van jullie lief-de overeenstemt. Daarom willen we dan ook hier bekijken welk deel van onze liefde met deze wereld overeenkomt. En hebben we dat zonder veel moeite gevonden, dan hebben we ook al alles gevonden. Het hoe, waar en vanwaar zal dan vanzelf duidelijk worden.
«« 14 / 127 »»
Graag willen wij u wijzen op het grote belang van aanschaf van de originele boekwerken die hier digitaal kunnen worden ingezien. Hiermee bevordert u de voortgang van de werkzaamheden m.b.t. herdrukken en uitgifte van nieuwe vertalingen, en niet te vergeten het beschikbaar houden van boeken voor een grote groep mensen die niet vertrouwd zijn met digitale communicatiemiddelen. Informatie over het bestellen van deze boeken vindt u op www.lorber.nl.