[1] Kijk, tot nu toe hebben we gezien, hoe zich alles vanuit de natuurlijke basis ontwikkelde, maar tot dusver ontbrak er aan iedere basis nog een hogere goddelijke sanctie, welke de enige bekrachtiging is waardoor de mens op aarde, vooral in zijn nog eenvoudige, natuurlijke staat, gebracht kan worden tot een voortdurende inachtneming van al datgene wat hem door zijn leider als plicht werd opgelegd.
[2] Hoe wijzer zo'n primitieve monarch vanaf het begin zijn volk leidt en hoe meer het volk door de successen ervan overtuigd wordt dat de leider werkelijk wijs is, des te meer zal het zich gaan afvragen: waar haalt hij zijn wijsheid vandaan en wij onze domheid? Het volk weet nog bijzonder weinig of zelfs niets van God, maar de leider heeft over Hem al meer of minder goede denkbeelden.
[3] Wat moet hij nu doen als er vanuit het volk, dat in natuurlijk opzicht zo goed mogelijk in het gareel loopt, dergelijke vragen op hem af komen? Hij roept degenen die wat meer bevattingsvermogen hebben, bijeen, verkondigt hun het bestaan van een hoger wezen dat alles geschapen heeft en alles leidt, en geeft hun dan op hun veelzijdige vragen ten antwoord dat hij voor hun welzijn de leidinggevende wijsheid rechtstreeks van dit hoogste wezen krijgt. Daar zij een heel gelovig volk zijn, kan hij hun ook met het grootste gemak het onloochenbare bestaan van een allerhoogste, alles scheppende, instandhoudende en leidende Godheid aantonen en ook dat juist deze Godheid alleen diepe wijsheid verleent aan degene die Zij tot een gelukkig makende leidinggever voor de volkeren heeft voorbestemd.
[4] Dat wil dan zoveel zeggen als, 'door Gods genade' of zoals bij de Romeinen, 'Favente jove'. Is deze stap gezet, dan is de alleenheerser en hoofdeigenaar kant en klaar en zit nu volkomen veilig in zijn machtscentrum, gesteund door machtige natuurlijke en nog machtigere geestelijke noodzaak.
[5] Eenieder die dit alles grondig heeft doorgenomen, moet tenslotte zeggen: werkelijk, daar valt absoluut niets tegenin te brengen, want alles hangt immers zo nauw samen met de eerste van nature rechtsgeldige oorkonden van ieder mens dat men daarvan niet het dunste draadje in tweeën mag snijden om een gelukkige menselijke samenleving niet tot in haar diepste fundamenten te vernietigen. Men kan wegnemen wat men wil, het defect zal onmiddellijk in de eerste natuurlijke principes van ieder mens merkbaar zijn.
[6] Als de zaken zich derhalve zo verhouden, dan volgt daaruit zonneklaar dat de Heer van hemel en aarde door dit negende gebod niets anders heeft willen bewerkstelligen dan het volkomen veiligstellen van bepaalde eigendommen, om zo de eerste natuurrechtprincipes in stand te houden. Daarom kan er geen andere betekenis achter dit gebod schuilen dan die welke zijn woorden aangeven.
[7] Wil of kan men aan dit gebod een andere betekenis geven, dan heft men daardoor het door het hoogste Wezen bekrachtigde hoofdfundament van de eerste natuurrechtelijke burgerlijke samenleving op. Als het eigendomsrecht wordt opgeheven, worden onvermijdelijk de vroegere oerdocumenten van ieder mens opgeheven en dan kan niemand meer iets verzamelen of vervaardigen. Kan hij dat niet, dan is het met zijn maag en zijn huid gedaan en zal de mens er in zijn bestaan beroerder aan toe zijn dan ieder dier. Met het wegnemen van de letterlijke betekenis van dit gebod, neemt men immers al bij voorbaat ook iedere leidinggevende hoofdman weg en dan staat de mensheid daar weer in haar eerste, tot onder het dierenrijk gezonken, wilde, chaotische, natuurtoestand.
[8] Dat is juist mijn lieve vrienden en broeders. Tot nu toe hebben we gezien dat door de uiteenzetting van de innerlijke, geestelijke betekenis de uiterlijke, natuurlijke betekenis in zijn rechtmatige werking naar buiten toe nergens is geschonden. We hebben ook gezien dat, door de onbekendheid met de innerlijke betekenis, een gegeven gebod of slechts heel moeilijk, niet zelden nauwelijks voor eenderde, soms echter ook helemaal niet in acht wordt of werd genomen.
[9] Wordt echter de innerlijke betekenis van een gebod begrepen, dan volgt de natuurlijke inachtneming vanzelf, precies zoals wanneer iemand goed zaad in de grond legt. De vruchtdragende plant zal zich daaruit dan vanzelf ontwikkelen, zonder dat de mens daarvoor nog een of andere handeling hoeft te verrichten.
[10] Zo is het ook bij dit gebod het geval. Wordt het innerlijk begrepen en nageleefd, dan valt al het uiterlijke, wat de letterlijke betekenis betreft, ten gevolge van de goede goddelijke ordening vanzelf weg. Maar is dat niet het geval, houdt men enkel vast aan de uiterlijke betekenis, dan heft men juist daardoor alle van oorsprong rechtsgeldige documenten van de mens op. Heersers worden tirannen en onderdanen worden gierigaards en woekeraars. De huid van de zachtmoedigen wordt over militaire trommels gespannen, ofwel de goedmoedige ezels van onderdanen worden tot boosaardig speel-goed van machtigen en woekeraars gemaakt.
[11] De gevolgen daarvan zijn volksopstanden, revoluties, politieke omwentelingen en vernietigingen, het ontstaan van verbittering tussen de volkeren onderling, waarop dan langdurige, bloedige oorlogen, hongersnood, epidemieën en dood volgen.
[12] Wat is derhalve de innerlijke betekenis van dit gebod, dat alle volkeren in acht moeten nemen om hun onverwoestbare, tijdelijke en eeuwige geluk te kunnen vinden? Hij luidt in het kort aldus:
[13] Heb achting voor elkaar uit wederzijdse, waarachtige broederliefde, en laat niemand de ander benijden wanneer deze, vanwege zijn grotere liefde, door Mij, jullie Schepper meer begenadigd werd. Als de meer begenadigde als broeder de daaruit volgende voordelen zoveel mogelijk aan al zijn broeders ten goede laat komen, dan zullen jullie onderling een eeuwige levensgemeenschap stichten, die door geen macht eeuwig ooit vernietigd zal kunnen worden!
[14] Wie ziet uit deze verklarende uitleg van het gebod niet ogenblikkelijk in dat er, door het zo na te leven, geen jota van de letterlijke betekenis gekrenkt wordt. En hoe gemakkelijk is het dan om dit gebod naar de letter in acht te nemen, wanneer men het op deze manier geestelijk in acht neemt. Want wie in zijn hart achting heeft voor zijn broeder, zal ook achting hebben voor hetgeen hij heeft verzameld en opgebouwd. Door de geestelijke naleving van dit gebod voorkomt men elke vorm van woeker en overdreven gewinzucht, die echter alleen maar in de letterlijke betekenis hun gesanctioneerde vertegenwoordigers of voorstanders vinden. Een korte nabeschouwing zal ons alles nog in het helderste licht plaatsen.

«« 89 / 127 »»