[1] Robert zegt verder: 'Zou ook hij zich hier ergens bevinden, net als ik en zoekt hij nu op deze totaal onschuldige elektrische manier contact met mij, als een man die zo ongeveer zijns gelijke is? Ja, ja! Want hij moet speciaal in de Egyptische magie, voornamelijk door de kennis van de verborgen natuurkrachten, een van de meest ervaren mannen zijn geweest. Daardoor zouden zijn zogenaamde wonderdaden ook heel goed te verklaren zijn, vooral als die domme Osmanen de grote bibliotheek van Alexandrië niet hadden verbrand.
[2] Ja, ja, zoals mij de wijsheid van Hegel en Range is bijgebleven, zo is ook hem een grote schat aan wijsheid bijgebleven met welks onschatbare hulp hij mij nu door bliksems te kennen geeft, dat hij zich in mijn nabijheid bevindt en misschien ook de wens heeft om in deze leegte ergens een mens te ontmoeten. Het moet voor iemand met de meest levendige geest ter wereld geen genoegen zijn 1800 jaar lang en nog zo' n 40 jaar erbij, zich alleen met zijn eigen gezelschap tevreden te moeten stellen. 0, edele, beste en grootste mensenvriend! Weliswaar ben ik tegenover jouw grootheid niet waard je schoenriemen los te maken, maar wat baat hier alle aardse grootheid? Hier verdwijnt werkelijk alle glans en alle aardse beroemdheid!
[3] Jouw naam en voortaan ook de mijne zullen nog wel lang op aarde geroemd en bewonderd worden, maar wat hebben wij beiden daaraan? Wij kunnen hier in de eindeloze leegte enkel door een soort elektrische bliksem telegraaf aangeven dat we ons beiden hier, misschien niet zo ver van elkaar, bevinden.
[4] Konden we maar dichterbij komen, heus dan zouden wij voor eeuwig aan elkaars gezelschap genoeg hebben! Twee edele, in hoge mate verwante zielen zouden wel eeuwig geen gebrek hebben aan de heerlijkste gespreksstof om de tijd en ook de eeuwigheid op de meest aantrekkelijke manier te korten en te veraangenamen! Maar wat heb je aan de beste wens? Wie zal of kan hem realiseren?
[5] Wellicht zweven er nog talloze andere wezens rond zoals wij beiden. Waren de hemellichamen misschien oorspronkelijk ook dat, wat wij nu zijn? Na triljoenen aardse jaren hebben zich talloze atomen rond hen opgehoopt. Zo zijn tenslotte hele hemellichamen uit hen ontstaan, in het centrum waarvan nog dezelfde geesten of zielen wonen waaromheen zich door opeenhoping hele werelden hebben gevormd!
[6] Misschien ben jij, mijn grote vriend, na bijna 2000 jaar ook al zo' n klein komeet je geworden en kun je uit je eigen dampkring al bliksems doen ontstaan? Bij mij zal nog veel geduld nodig zijn eer ik ook maar enkele meters dampkring om me heen zal hebben verzameld. Wanneer jij al een rijpe planeet zult zijn, word ik misschien een satelliet van jou? Of als jij misschien na vele deciljoenen aardse jaren zelfs een zon wordt, kan ik misschien zoals Mercurius je dichtstbijzijnde planeet worden!
[7] Dat zijn wel verwachtingen die nog ver in de toekomst liggen, maar wat kun je anders doen? Niets dan alles geduldig afwachten! Hier in het rijk van de eeuwigheid moet je je ook met eeuwige verwachtingen troosten, wil je niet van ontzettende verveling aan volkomen wanhoop ten prooi vallen.
[8] Maar kijk daar! Dit wazige, eigenaardige landschap diep onder mij wordt nu iets helderder en het lijkt ook of het dichterbij komt. 0, dat zou charmant zijn! Dat is zo ongeveer zoals ik het me al had voorgesteld.
[9] Mijn grote vriend Jezus... aha, daar bliksemt het weer! Maar dat doet er niet toe! Wat wilde ik ook al weer zeggen? Mijn grote vriend, die waarschijnlijk al tot een kleine komeet is uitgegroeid, heeft mijn vurige wens gehoord en doet nu al het mogelijke om naar mij toe te komen. Dan zal hij mij zeker tot zich trekken in het centrum van zijn jonge wereld en daardoor de aantrekkingskracht van de uitwendige etheratomen versterken en zo des te eerder en makkelijker aangroeien tot een volledige wereld. Ja, misschien heeft hij ook al een grote menigte hem verwante mensen om zich heen! Dat is heel goed mogelijk, want mensen zoals ik zijn er al heel veel geweest.
[10] Als hij mij nu kan aantrekken, dan heeft hij ook al zijn volgelingen, die vóór mij de echte kruisweg zijn gegaan, op eenzelfde wijze aangetrokken! Dus zou ik nu al een heel groot gezelschap rond hem kunnen aantreffen. Als dat zo zou zijn, wat zou me dat een genoegen doen!
[11] Het lijkt wel of dit werkelijk toch nog iets gaat worden. Dat eigenaardige landschap komt steeds dichterbij en wordt ook steeds helderder en duidelijker. Ik neem nu werkelijk al iets waar dat zo ongeveer op een kleine berg lijkt, omgeven door meerdere heuvels! God zij geloofd, zo kom ik met het nodige geduld misschien toch nog op wat vastere grond terecht.'

«« 11 / 150 »»