[1] 'O Heer', zegt Robert na een poosje, 'als U mij, een zondaar voor U, toch maar niet 'broeder' zou willen noemen! Want zo'n enorm grote genade ben ik toch eeuwig niet waard!'
[2] Ik zeg: 'Laat dat verder maar rusten! Nu leeft immers Mijn evenbeeld in jou. Door jouw liefde tot Mij ben je immers in Mij zoals Ik in jou ben, en daarom zijn we één in de liefde. En zie, deze eenheid vormt een echte broeder. Ook al staan we ieder volkomen op onszelf, dan staat dat toch de innigste verbroedering niet in de weg, die toch een echte éénwording door de liefde is. Want er bestaat maar één ware liefde en één waarachtige goedheid, en deze zijn identiek en dus één in alle engelen en andere zalige geesten, en volkomen gelijk aan Mijn liefde en het goede uit haar. En zie, deze volledige gelijkheid heet waarlijk 'een broeder'!
[3] En zo ben je voor Mij, omdat je Mij nu waarachtig liefhebt, ook een echte broeder. Zoals Ik eens op aarde allen die Mij daadwerkelijk navolgden, broeders noemde; niet uit een soort vriendelijke hoffelijkheid, maar volledig naar waarheid. Maak je dus in het vervolg geen zorgen meer als Ik je broeder noem, want nu weet je ook waarom!
[4] Maar zeg Me nu eens of dit tweede voorstel je liever is dan het eerste?'
[5] Robert zegt: 'O Heer! Allerbeste, heilige Vader van alle mensen en engelen, daar valt niets meer over te zeggen; iedere vergelijking valt vanzelf weg. Want wat U bepaalt, is steeds het allerbeste, omdat U, als de eindeloze goedheid, het zo hebt bepaald. Dat het tweede voorstel me duidelijk liever moet zijn dan het eerste, is vanzelfsprekend. Want om U, liefdevolste Vader, al is het maar schijnbaar, te moeten missen, kan toch zeker geen wezen dat U zo onbeschrijfelijk liefheeft als ik, even aangenaam zijn als wanneer hij U als zijn alles ook persoonlijk zichtbaar naast zich heeft!
[6] Maar daar U zo eindeloos barmhartig bent, vraag ik U uit het diepst van mijn hart ook om me genadig te willen aangeven wat ik dan moet doen, zodat ik Uw liefde tenminste iets waardiger mag zijn dan ik jammer genoeg tot nu toe ben geweest!'
[7] Ik zeg: 'Geliefde broeder! Je hebt op aarde toch meermalen een spel gezien dat 'schijf- of prijsschieten' heette? Je zegt bij jezelf: 'O ja, ik heb vaak zelf mee geschoten en zelfs soms een prijs gewonnen!' Goed, zeg Me dan eens, hoe en waarom heb je die prijs dan gewonnen? Allen die met schieten een prijs wilden winnen, moesten toch een zelfde som inleggen en toch won jij de prijs!
[8] Je zegt nu bij jezelf: 'Omdat ik gelukkigerwijs het middelpunt van de schijf geraakt heb! Degene die de prijs uitreikte, had daar goed beschouwd geen voordeel van, maar hij had er toch, evenals ik, groot plezier in dat ik in de roos schoot'.
[9] Ik zeg verder tot Robert: 'Zie, zo gaat het ook bij Mij; Ik ben een eeuwige prijs uitdeler voor al Mijn schepselen en in het bijzonder voor de uit hen voortkomende kinderen. De schietschijf is Mijn Vaderhart, de schutters zijn Mijn kinderen. Hun schietgeweren zijn hun eigen harten en de prijs ben Ikzelf weer en het meest volkomen eeuwige leven met en uit Mij!
[10] Wat moeten de kinderen derhalve doen om de prijs die Ik voor hen bestemd heb te winnen? Kijk, niets anders dan hun harten met scherp te laden en daarmee op het centrum van Mijn hart te schieten. En wanneer ze dat raken, hebben ze ook reeds de prijs van hun leven binnen. En bij Mij gaat dat des te gemakkelijker, omdat Ik helemaal geen inzet nodig heb, daar Ik iedereen toesta helemaal gratis te schieten.
[11] Zoals jij op aarde soms de beste schutter was, is het jou ook hier gelukt het centrum van Mijn hart met het jouwe te treffen. En zodoende heb je nu ook al alles wat Ik van je verlang, namelijk de ware liefde. Die alleen maakt je Mijn wederliefde waardig, omdat zij alleen door Mij wordt erkend als werkelijke verdienste. Waarom zouden er nog andere verdiensten voor Mijn genade nodig zijn? Want wanneer Ik met jou tevreden ben, dan zou Ik wel eens willen weten wat jij verder nog zou kunnen doen dat nog waardiger voor mij zou kunnen zijn.
[12] Hoe je echter Mijn liefde in jou ook zult moeten mededelen aan anderen van je medebroeders van verschillende aard, moet je je in je toekomstige positie eerst eigen maken, hetgeen je echter niet als een grotere verdienste zal worden aangerekend. Want de grotere vervolmaking van je wezen valt je alleen ten deel, opdat je zelf des te zaliger zult kunnen worden, dus alleen maar als voordeel voor jezelf! Maar van een waardiger worden voor Mijn genade kan geen sprake meer zijn, omdat je onmogelijk meer kunt doen dan Mij boven alles liefhebben, hetgeen het enige is dat Ik van jou en van ieder ander verlang.
[13] Maak je dus helemaal geen zorgen over grotere verdiensten, die Ik nimmer nodig heb. En let nu op, wat er zich voor je ogen zal gaan afspelen!
[14] Kijk, we bevinden ons nu nog op onze armzalige kleine wereld en je ontwaart nog niets buiten deze wereld, die ons slechts een beperkte standplaats biedt. Jij was van mening dat deze wereld zo'n kleine, beginnende komeet was, waaruit over triljoenen aardjaren zich eventueel een planeet zou kunnen vormen. Hij zou ontstaan op grond van de aantrekkingskracht van Mijn wezen, waardoor atomen uit de eindeloze ether zich rondom Mij zouden verzamelen. Maar dat is niet zo:
[15] Deze kleine, uiterst kale en schamele wereld komt uit jou voort en komt volledig overeen met jouw tot nu toe aanwezige innerlijke toestand, waarin en waarop Ik uiteraard het allerbeste ben. Zoals deze wereld, en zoals je Mij in het begin op haar waarnam, was de toestand van jouw innerlijk: de grond klein en zwak en Ik op deze grond slechts puur als mens!
[16] Nu echter, nu je hart Mij heeft herkend en in alle liefde tot Mij is ontbrand, zal uit deze kleine en erg povere wereld zo dadelijk een grotere, vastere en rijkere ontstaan.
[17] Ik handhaaf alleen nog de innerlijke afscherming in je, zodat het sterke licht van je geest nog niet in je ziel kan binnenstromen. Maar als Ik nu dit scherm binnen in je zal stukscheuren, zoals eens de voorhang in de tempel, waardoor het allerheiligste werd vrijgegeven, dan zul je meteen een heel andere wereld aanschouwen en je buitengewoon verbazen. Dus nu goed opgelet!'

«« 42 / 150 »»