[1] Jellinek wendt zich nu ook tot Mij en vraagt hoe Mij die zonderlinge kunstuiting is bevallen?
[2] Ik zeg tegen hem: 'Beste vriend, Ik moet je eerlijk bekennen dat Ik bij zulke gelegenheden veel minder Mijn aandacht vestig op het middel dan op het beoogde doel. Want het middel op zich kan vaak nog zo vreemd lijken, dat maakt niets uit als daarmee maar een in ieder opzicht nobel en goed doel wordt bereikt. Want hier in het rijk van de geesten heiligt altijd het bereikte goede doel ieder middel waardoor dit doel enkel en alleen bereikt kon worden. Hier doet de uitvoering van deze dans niets ter zake, maar met betrekking tot het alleen daardoor te bereiken nobele doel, is ze echter weer van oneindige waarde.
[3] Ik wil je deze weliswaar wat jezuïetachtig klinkende grondregel vooraf eerst op aardse wijze toelichten, zodat zijn geestelijke inhoud je des te duidelijker wordt. Luister dus naar Mij! Zie, deze grondregel luidt kort gezegd als volgt: Het goede doel heiligt ieder middel waardoor het zo mogelijk bereikt kan worden. Of deze grondregel echter ook juist is, zullen we nu zien aan de hand van verschillende voorbeelden:
[4] Kijk, een zoon op aarde heeft een vader, die bij zijn werk het ongeluk had een been zodanig te breken, dat hij alleen door een deskundige operatie weer genezen kan worden. Wat zou de goede, zijn vader boven alles liefhebbende zoon wel doen met iemand, die zijn vader puur uit woede of boosaardigheid zijn voet met een scherpe bijl zou afhakken? Deze zoon zou die booswicht grijpen en hem levenslang tuchtigen! En toch zou zijn vader bij deze 'spoedoperatie' heel wat minder geleden hebben, omdat deze dan pijlsnel aan een gezonde voet zou zijn uitgevoerd, dan wanneer de operatie nu aan een toch al uiterst pijnlijke voet door een dokter moet worden uitgevoerd. Kijk, het middel op zich, zonder samenhang met het daardoor te bereiken doel, zou zonder meer een gruwel zijn. Maar met betrekking tot het goede doel is het een zegen. En de zoon zal zich tegenover de kundige chirurg die zijn geliefde vader het leven redde, zeker uiterst dankbaar tonen. Want zonder hem zou zijn vader zeker aan koudvuur gestorven zijn. Laten we echter verder gaan!
[5] Wat zou jij met iemand doen, die jou met zijn vuist een tand uitsloeg? Je zou die woesteling voor het gerecht dagen en geen gering smartegeld van hem eisen. Maar wanneer je een slechte tand hebt die veel pijn veroorzaakt, ga je zelf naar een tandarts en betaalt hem graag voor het uittrekken van die slechte tand. Wie zou er een tandentrekker kunnen waarderen, die alleen voor zijn plezier de mensen hun tanden zou uitslaan of trekken? Heel anders ligt de zaak in handen van een echte tandarts, omdat hij door zijn vaak heel pijnlijke operatie een goed doel bereikt. Je kunt onmogelijk ontkennen, dat hier het op zich akelige middel door het bereikte doel wordt geheiligd. Dus daarom maar verder!
[6] Kijk, doodslag is een van de zwaarste zonden die een mens aan zijn naaste kan begaan. Er wandelt een vader met zijn zoon door een bos. Een booswicht die vermoedt dat de vader veel geld bij zich draagt, springt opeens uit het struikgewas naar voren, grijpt de vader bij de keel en wil hem wurgen. De zoon ziet het grote gevaar waarin zijn vader verkeert, grijpt meteen naar zijn geweer en doodt de roofmoordenaar! Kijk, doodslag is, zoals gezegd, een van de grootste zonden. Is echter de doodslag die de zoon beging aan de moordenaar die zijn vader wilde wurgen, ook zonde? O nee! Reeds het gezonde verstand zegt je: Doodslag is op zich en als middel tot het bereiken van een slecht doel een van de grootste zonden. Maar zoals hier, in verband met het goede doel, is hij even heilig als het doel zelf. In het bijzonder, wanneer hij het enige doeltreffende middel blijkt te zijn.
[7] Wat geldt bij deze drie voorbeelden, geldt ook voor iedere handeling die een mens of geest maar in staat is te verrichten. Wanneer ze na wijs overleg het enige werkzame middel tot het bereiken van een goed doel blijkt te zijn, dan is ze ook goed, rechtvaardig en door het bereikte doel geheiligd!
[8] En zo zul jij, beste vriend, bij deze arme danseressen wel een oogje dicht moeten doen. Want ze dansten om een meervoudig goed doel te bereiken. En dit is ook werkelijk bereikt, zoals je weldra zult inzien. Zeg eens, moeten we daarom wrok koesteren tegen deze danseressen, of zullen we hen daarvoor misschien ook een glaasje laten proeven van deze tweede fles?'
[9] Jellinek zegt: 'O, als het zo ligt, dan zeker! Kom maar hier jullie hartjes, jullie zullen ook een goede dag hebben!'

«« 59 / 150 »»