[1] Becher zegt schouderophalend: 'O Heer, wanneer U, die toch almachtig en alwetend bent, bij al die beroering op aarde om zo te zeggen het spoor al bijster bent, wat zou iemand van ons dan nog kunnen bedenken om de volkeren van de aarde te helpen! Wanneer het met innerlijke dwangmiddelen niet gaat, dan kan men nog uiterlijke dwangmaatregelen gebruiken, zoals b.v. hongersnood, de pest en dergelijke, en daarbij nog enkele frappante verschijnselen aan het firmament; dan zullen de mensen wel tot inkeer komen! En mogen deze middelen omwille van de vrijheid van de menselijke geest ook niet gebruikt worden, wel, laten we hen dan elkaar zo lang laten bevechten en doden tot ze er genoeg van hebben! Ik geloof trouwens, dat we ons over het algemeen te veel bekommeren om dat slechte mensenvolkje op aarde. Het beste zou volgens mijn mening zijn, het hele gepeupel van de aarde te verdelgen en er een beter en edeler volk voor in de plaats te zetten. Het volk dat nu de aarde bewoont, zal zich nooit beteren, tenzij het, zoals reeds gezegd, wordt prijsgegeven aan zeer grote natuurlijke ellende! Want nu zijn immers alle koningen en hun volkeren door de duivel bezeten. Waarmee zou men echter de vreselijke kwaadaardigheid van de duivel met succes kunnen intomen? Ik denk dat het, hoe dan ook, vergeefse moeite zal zijn. Dus weg met het gepeupel en een ander geslacht er voor in de plaats gezet! Dat is mijn bescheiden mening. Maar alleen, zoals gezegd, mijn mening!'
[2] Ik zeg: 'Mijn beste vriend Becher, zie, als de volkeren van de aarde op deze manier te helpen zouden zijn, dan zou dat inderdaad heel gemakkelijk zijn. Maar dat kan in geen geval, en zeker niet in het algemeen. Dat kan wel plaatselijk, maar ook dan nooit te hevig plaatsvinden. Algemeen en volledig, zoals jij het bedoelt, zou dat echter een grote ramp betekenen, niet alleen voor de aarde, maar ook voor het hele universum!
[3] Het menselijk geslacht op aarde is niet uit zichzelf zoals het is, maar het komt voort uit de aarde en heeft in alles haar natuur en eigenschappen! Dientengevolge zou met de volledige verdelging van alle nu op aarde levende mensen de eenmaal ingewortelde wanorde niet in het minst verholpen zijn! Want dan zouden we toch weer andere mensen uit de materie der aarde moeten laten ontstaan, die na korte tijd toch weer zouden lijken op de tegenwoordige, evenals de vruchten van een boom van een voorbij jaar lijken op de vruchten, die diezelfde boom het volgende jaar of nog later zal dragen.
[4] Men zou bijgevolg ook de hele aarde moeten laten verdwijnen en op haar plaats een andere zetten, wat echter een nog grotere inbreuk op Mijn orde zou zijn! Men kan van een boom, wanneer hij slechte vruchten draagt, wel de schors en sommige takken en twijgen afhalen, waarna hij dan weer echt goede vruchten zal dragen, maar het merg en de wortels mogen niet worden vernield. Want als men dat deed, zou de hele boom spoedig verdorren en nooit meer goede noch slechte vruchten opbrengen. De aarde is nu juist de levenskern voor de hele levensboom en is als een hoofdwortel voor de hele schepping! Zouden we haar vernielen, dan zouden we daardoor niet alleen de aarde, maar de hele zichtbare schepping aan haar uiteindelijke ontbinding prijsgeven, wat nog enige deciljoenen aardjaren te vroeg zou zijn.
[5] Jouw raad, beste vriend Becher, kan Ik dus al helemaal niet gebruiken! We zullen eens zien, misschien heeft Messenhauser intussen iets bruikbaars bedacht. Wel, vriend Messenhauser, kom er mee voor de dag, als je iets in jezelf hebt gevonden!'
[6] Messenhauser zegt: 'O Heer, U brengt me in grote verlegenheid. Wat zou ik voor raad kunnen geven, waar de eerste geesten van de aarde reeds hun stem hebben laten horen en daarmee weinig succes hebben geboekt? Dan zou er zeker een nog grotere domheid voor de dag komen!
[7] Zie o Heer, het zou gewoonweg dom van mij zijn om aan Uw eindeloze wijsheid een advies te willen toevoegen over wat U nu moet doen om de grote onlusten op aarde weer tot rust te brengen! Ik weet maar al te goed, dat aan U meer van de beste en werkzaamste middelen overduidelijk bekend zijn dan er sterren zijn in het onmetelijke heelal. Wilde U slechts het kleinste middel genadig toepassen, dan zal in één nacht alles weer in de beste orde zijn! Geef, o Heer, de heersers het ware licht en de ondergeschikten zachtmoedigheid en geduld in het dragen van hun kruis en bovendien nog een klein beetje Californië erbij, en alles zal zich weer in de prachtigste orde bevinden. En mocht het gewei van mijnheer de satan al te hoog gegroeid zijn, laat het dan door een paar bliksemflitsen enkele ellen inkorten. Dan zal naar mijn mening de hoogmoed van de groten op aarde ook wat verminderen, zoals b.v. bij Windischgrätz, wat zeer heilzaam voor hem zal zijn!
[8] Er zijn immers nog heel veel mensen op aarde, die het goed en eerlijk menen. Waarom zouden ook zij getuchtigd moeten worden, wanneer U de geweien van de hoogmoedigen wat korter zult maken? Ik zeg: geluk en zegen aan allen op aarde die een goed hart hebben en van goede wil zijn, maar daarentegen een hevige verdeemoediging voor allen, bij wie het mens zijn pas begint bij de baron. Ik wens hun niets kwaads toe, O nee, dat zij verre van mij, alleen het inzicht dat de groten eindelijk eens mochten beseffen, dat diegenen die zij enkel voor onbeduidend kanonnenvlees houden, ook mensen zijn!
[9] Er moeten nu eenmaal regenten zijn, want een mensengemeenschap zou slecht kunnen bestaan zonder regenten en wijze wetten. Maar deze regenten zouden moeten beseffen, dat zij er zijn omwille van het volk en niet het volk omwille van hen. Ook mogen zij het zwaard van recht en wet hebben en dragen. Ze mogen het echter alleen dan gebruiken, wanneer hun volkeren bedreigd worden door gevaren van buitenaf. Maar tegen hun eigen volk zouden ze het nooit mogen gebruiken, want bij hen zullen ze heel wat meer bereiken met het wapen van de liefde dan met het zwaard van de majesteit.
[10] Maar dat zijn slechts vrome wensen van mij! U echter bent de Heer, wiens geheime raadsbesluiten ondoorgrondelijk en wiens wegen onnaspeurlijk zijn. U zult wel de juiste maatregelen treffen, daarvan ben ik meer dan zeker! Alles moet maar eens goed spaak lopen en de snaren moeten nog wat meer gespannen worden, zodat ze dan des te zekerder springen. Er moet een scheuring plaatsvinden, omdat U het wilt. Want zonder scheuring zal het volgens mijn inzicht nog lang niet goed gaan op aarde. Nochtans alles alleen maar zoals U het wilt! Amen.'
[11] Ik zeg: 'Luister, helemaal waardeloos zijn jouw wensen niet! Er zou best iets van te maken zijn. Alleen het geven van het juiste licht aan de regenten, evenals het geven van geduld en zachtmoedigheid aan de volkeren, zal niet zo gemakkelijk uit te voeren zijn, want voor dat doel is reeds aan alle volkeren van de aarde het evangelie gepredikt; de oude bron van Jacob vol levend water is hun gegeven! Willen zij licht, inzicht en de zuiverste waarheid, dan kunnen zij dat alles uit de bron putten. Willen zij dat echter niet, dan kunnen we hun dat in geen geval met wat voor macht ook, opdringen. Deden we dat wel, dan zou hun dat weinig baten, maar veel schade berokkenen.
[12] Het zou iets heel anders zijn, als de koningen met hun volkeren Mij er om zouden vragen. Dan zou hun alles gegeven kunnen worden, waarom ze in Mijn naam vragen! Maar kijk, Mijn oor hoort weinig of niets van dien aard. Ik hoor wel hier en daar een geroep: 'Heer, bescherm onze tronen, scepters en kronen, en laat ons zegevieren over allen die zich tegen ons verheffen!' Anderzijds wordt er in het algemeen uit de mond van het volk bijna niets meer van een bede vernomen; de enkelingen gelden niet voor hele volkeren.
[13] Iedere enkeling wordt gegeven waarom hij vraagt, maar aan volkeren kan niet gegeven worden waarom maar enkelen vragen!
[14] Daarom, beste vriend Messenhauser, moeten we hier heel andere snaren gaan bespelen om tot een betere harmonie te komen onder de volkeren op aarde! De snaren zijn al wel gespannen, maar nog niet strak genoeg, zoals je zelf al hebt opgemerkt. Er zijn nu echter nieuwe stemmers opgewekt, die het hunne wel zullen doen! Waarlijk, er zal flink geveegd moeten worden tot al het kaf van het koren is gescheiden!
[15] Maar we hebben onze Helena nog niet gehoord; zij moet ook haar mening nog geven. Dus mijn liefste Helena, wat denk jij dat er moet gebeuren, opdat het op de aarde weer leefbaar wordt? Wie weet of jij ons niet de allerbeste raad zult geven? Zeg dus onomwonden je mening!'

«« 83 / 150 »»