[1] Ik zeg: 'Robert, kijk eens hier. Zij, die jij liefhebt, heeft de hele tijd aan mijn hart gerust. Jij hebt heel veel gezien en hebt grote ervaringen opgedaan, maar vraag haar wat zij gedurende die tijd van jouw belangrijke afwezigheid heeft gezien en gehoord! Jij bent in Mijn hemelen doorgedrongen en jouw Helena diep in de grote geheimen van Mijn liefde. Wat denk je nu, wie van jullie beiden heeft door diepe en belangrijke levenservaringen de beste vorderingen gemaakt?'
[2] Robert-Uraniël zegt: 'O Heer, zeker onze lieve Helena hier, want wie uit de oerbron zelf put, ontvangt zeker het zuiverste licht des levens. Wie echter door Uw heilige ordening wordt genoodzaakt om in de uitgestrekte gebieden waar Uw liefde, wijsheid en macht in uitstroomt de wonderen van Uw erbarmen te aanschouwen, drinkt Uw genade slechts druppelsgewijs, terwijl Helena hele stromen van Uw oerlicht in haar hart opneemt en daardoor wordt binnengeleid in het enorme gezichtsveld van Uw eindeloze erbarming en wonderdaden. Eén vluchtige seconde van ongestoord schouwen in Uw hart moet haar immers meer onthullen dan een heel millennium mij onthult, als ik ver van U verwijderd ben. Hoe zal ik mij nu bij haar staande houden? Ik ben een door kleine lichtdruppels verzadigde geest, en zij draagt zeeën van licht van alle wijsheid in zich mee!'
[3] Ik zeg: 'Bekommer je daar niet om. Als iemand op aarde een vrouw tot zich neemt, dan zal zij hem des te liever zijn naarmate ze rijker is aan goede eigenschappen. Daarom zal het jou hier zeker ook niet onaangenaam zijn als jouw ware vrouw een zo grote schat van Mij heeft ontvangen, dat jullie beiden daaraan voor de eeuwigheid genoeg zullen hebben. Haar rijkdom bestaat uit een onschatbare overvloed aan liefde en jouw schat aan wijsheid is ook niet de geringste.
[4] Je bent weliswaar met druppels gevoed, terwijl zij stromen in zich heeft opgezogen, maar wanneer je zo' n druppel in de overvloed van haar liefde zult dompelen, zal daaruit een groot aantal wonderen, nieuwe schepselen en werken ontstaan, waar je nooit op uitgekeken zult raken. Daarin pas zul je Mijn macht, grootheid, liefde en wijsheid in al zijn overvloed steeds meer gaan zien en aanbidden, want alles wat er tot nu toe met jou gebeurde was slechts een noodzakelijke voorbereiding op datgene waar je van nu af aan mee zult beginnen.
[5] Je zag jouw huis eerst van buiten; het beviel je buitengewoon. Toen je echter in de eerste zaal van je huis kwam, beviel het je nog veel beter, omdat je daar spoedig in een gezelschap kwam dat er weliswaar nog heel ruw uitzag _ in alles overeenstemmend met jouw innerlijk - maar dat spoedig zachtmoediger werd, naarmate jouw innerlijk zelf vriendelijker en zachtmoediger werd. Daarop werd een tweede zaal geopend, de grote eetzaal, waar je de tafels moest schikken, hetgeen je veel zorgen baarde. Daarop betraden we een derde, hele grote zaal, het museum genaamd. Daar leerde je al jouw gebreken en het zaad van de dood in jezelf kennen, en verwijderde alles uit je binnenste doordat je tot op de bodem van de hel (vanaf je allereerste bestaan) moest doordringen en je van haar moest zuiveren. En nu sta je nog in dezelfde museumzaal voor Mij.
[6] Maar ook hier blijven we nog niet. Daarom zullen we ons nu in de grote schatkamer begeven, waarin je de schatten te zien krijgt, die je met Helena als een vrije huwelijksgift van Mij ontvangt. Roep nu het hele grote gezelschap bij elkaar, dan zullen we meteen naar de vierde zaal gaan, die de grote schatkamer van jouw huis is. Begroet echter eerst jouw Helena, je hemelse echtgenote!'
[7] Robert begroet nu Helena met ware engelachtige tederheid en deze beantwoordt deze groet allerliefst. Robert vergaat bijna van zaligheid en roept: 'O, mijn hemelse Helena, hoe groot ben je nu en hoe klein ben ik ten opzichte van jou!'
[8] Helena zegt: 'Liefste Robert-Uraniël, voor God de Heer, onze Vader vol zuivere liefde, bestaat noch iets groots, noch iets kleins! Hij geeft aan het ene werk dit, aan een ander werk een ander doel. Waar echter het doel goddelijk is, daar is ook het middel goed. Ik ben een middel in de hand van de goddelijke liefde en jij eveneens. Jij bent net als ik noch groot noch klein, maar wij zijn elkaars gelijke in de liefde voor God. Laten we daarom elkaar geen lof meer toezwaaien, maar elkaar innig vasthouden in God, onze heilige Vader! Jouw wijsheid moge zich verbinden met mijn in God gerijpte liefde! Als wij zo één worden voor God, dan worden wij een waarachtig echtpaar in de hemel en zullen in die hoedanigheid werken volgens Gods orde.'
[9] Robert-Uraniël zegt: 'Allerliefste zuster in de Heer en de Vader, en vrouw naar mijn hart, je hebt volkomen gelijk! Hoe zalig maken jouw woorden mij toch, want ik zag daaruit de geest van de zuivere goddelijke liefde in mijn hart stromen. Welk een lieflijke harmonie ontvouwde dat in mijn allerzaligste hart! 0 God, welke zaligheden ga ik nu tegemoet! Wat zullen mijn ogen allemaal te zien krijgen in de geheime schatkamer van de Heer! Zaligheden zonder tal, elk vergezeld van nieuwe, nooit vermoede wonderen van de goddelijke liefde, wijsheid en macht!' _Nu omarmt Robert-Uraniël Helena en kust haar op het voorhoofd.
[10] Ik zegen beiden andermaal en geef Robert te kennen dat hij nu iedereen moet oproepen om verder te gaan.

«« 38 / 153 »»