[1] Paulus richt zich op en zegt tegen de bewoners van de grafkelder: 'Jullie hebben ons om zogezegd dringende redenen ontboden om jullie hierheen te volgen. Wat willen jullie dan dat we hier voor jullie doen? Tot welke daden achten jullie ons in staat en waardoor waren jullie dan genoodzaakt om naar ons toe te komen? Spreek, zodat we jullie kunnen helpen naar jullie behoeften en naar de drang van jullie gemoed!'
[2] Een van hen treedt naar voren en zegt: 'Ik ben een Rooms-Duitser ( De Duitse keizers van 'het Habsburger huis' noemden zich 'Rooms-Duitse keizer'.) (opmerking: de rang wordt bij personen die op aarde hooggeplaatst waren, in het geestenrijk niet gauw genoemd en soms ook niet hun namen) en ben hier in naam en rang de eerste en heet Rudolf. Ik zag laatst een grote beroering in de lucht en er kwam een vurige ruiter naar me toe die zei: 'Jullie huis zal verwoest worden achtergelaten en er zal geen steen op de andere blijven staan! De aarde zal door vuur en bloed worden gereinigd! Een luid weeklagen zal klinken uit de mond der groten; vuur en pest zal de armen bij miljoenen wegrukken, en het einde van de wereld zal komen!' Dat waren de schrikaanjagende woorden van de vurige ruiter. Toen hij uitgesproken was, werden wij door een grote vrees bevangen, zodat we heel angstig begonnen te schreeuwen.
[3] Daarop zei de vurige ruiter tegen ons: 'Maar God de Heer zal eerst nog allen oproepen, ook de meest verworpenen. De Heer zal Zelf in het geestenrijk komen en zal zich kenbaar maken aan allen, die door hun nacht gevangen worden gehouden. Zij die zich tot Hem zullen wenden, zal Hij ook behouden. Maar Zijn knechten Petrus, Paulus en Johannes zullen Hem voorgaan en zullen de gevangenen het licht verkondigen dat uit de naam van de almachtige God komt. Zij die deze naam in hun hart zullen opnemen, zullen zelf een nieuwe naam krijgen en de Heer zal hun halfvergane vestingen en hun vervallen burchten weer oprichten.
[4] Zo zal de Heer ook op aarde komen, weliswaar eerst alleen door het woord uit harten en monden van wijzen die Hij opgewekt heeft en waarvan Hij er nog verscheidene zal opwekken. Maar dan, als de aarde zal zijn gereinigd, zal Hij ook in Zijn allerheiligste persoon komen tot al diegenen die Hem liefhebben en in hun hart rein en barmhartig zijn!' Daarop verliet de vurige ruiter ons en reed als een bliksemschicht weg, waarna we hem niet meer zagen.
[5] Nu hebben we echter het gerucht vernomen, dat er in onze oude residentiestad Wenen bij de 'Spinnerin am Kreuz' mensen zouden zijn aangekomen die zich voor boden van God uitgeven en ook wonderdaden verrichten om voor de blinden de waarachtigheid van hun zending te bevestigen. Bij dit bericht hebben we direct ons hoogadellijke paleis verlaten en zijn in goede orde snel naar buiten gegaan om zulke boden zo mogelijk zelf te ontmoeten. We hebben hen werkelijk ontmoet en hebben hen hierheen geleid. U bent ontegenzeggelijk zelf zulke boden!
[6] Wij vorsten leggen ons verzoek aan uw voeten - dat hierop neerkomt dat u onze oude vestingen en burchten weer zou willen oprichten en zo versterken dat ze nooit meer door een of andere vijand kunnen worden veroverd en verwoest. Ook ons hoogadellijk paleis hier moge u dermate versterken dat niemand het ooit meer zal kunnen verwoesten. Dat is nu ons hele verzoek en de reden waarom we u tegemoet kwamen en u hierheen hebben gebracht. Want zou dit hoogadellijk paleis ooit iets kwaads kunnen worden aangedaan, dan zou dat ook zowel terug- als vooruitwerkend een grote ramp zijn voor de hoge dynastie van Habsburg- Lotharingen en haar voortbestaan zou al spoedig op het spel staan.
[7] In het jaar 1848 raakte in ons hoogadellijk paleis een enkele steen wat los, en kijk, de dynastie had moeite om haar eeuwenoude aanzien te handhaven! Ze heeft zich nu weer hersteld en heeft de redelijke bedoeling haar onderdanen naar beste vermogen te besturen en te leiden, de goeden te belonen en de bozen onverbiddelijk te straffen naar de ernst van hun misdrijf. Dat is zeker volkomen in overeenstemming met Gods wil, omdat Hijzelf zo handelt en het zo wil hebben. Het zou daarom werkelijk een onvoorstelbaar kwaad zijn voor alle ondergeschikte volkeren, als de dynastie ook maar in enigerlei opzicht gevaar kon lopen of tenslotte zelfs haar oude troon zou kwijtraken!'
[8] Paulus zegt: 'Vrienden, de profetie van de vurige ruiter is wel juist, maar nog niet verwezenlijkt. Maar jullie verzoek en jullie bezorgdheid, die je noodzaakt ons een verzoek te doen, zijn ijdel en heel dwaas! Wat hebben jullie nog aan al die oude vestingen en burchten op aarde, waarvan er al vele duizenden door de tand des tijds in puin veranderd zijn? De vurige ruiter heeft wel gesproken over het oprichten van jullie vestingen en burchten, maar daaronder moeten niet jullie oude aardse vestingen en burchten worden verstaan, maar jullie geloof en jullie hoop door de macht van de liefde tot Jezus, God de Heer! Dat is de vesting en de burcht die de Heer bij jullie, die hier tengevolge van je eigen wil in een diepe geestesnacht smachten, al sinds lange tijd wil oprichten en tot nieuw leven wil wekken. Als jullie dat willen, zeg ik jullie in naam van de Heer, die ook hier is, maar die jullie niet herkennen en nog nooit gekend hebben: dat zal de Heer ook voor jullie doen als jullie Hem daarom zullen vragen!
[9] Ook de aardse dynastie zal Hij behouden zolang Hij het nodig acht en zolang deze zo zal handelen dat de volkeren door haar toedoen niet in te grote nood geraken. Zouden de volkeren echter in hun harten luid beginnen te klagen, dan zal de Heer ook spoedig een volledig einde weten te maken aan de dynastie. Want de dynastie is voor God niets en haar troon is ook niets en ze is er niet omwille van haar troon en de troon niet omwille van de dynastie, maar ze is er voor Gods kinderen als een herder, die wijs behoort te zijn. Kan of wil ze Gods kudde niet behoeden voor allerlei kwaad en God nooit geven wat Hem toekomt, dan is ze verder onbruikbaar. De Heer zal dan ook voor eens en voor al een einde maken aan een hooghartige dynastie!'

«« 57 / 153 »»