[1] De officier wendt zich nu tot zijn vroegere sergeant-majoor en zegt tegen hem: 'Luister, geachte vriend, jij was enkele jaren bij mijn compagnie en vervulde je dienst steeds tot mijn volle tevredenheid. Als de dood ons niet op het slagveld had verrast, was jij zonder meer officier geworden. In deze wereld valt er volgens de goddelijke orde pas aan een bevordering te denken, als de Heer van alle aardse en hemelse functies ons er een zal verlenen.
[2] Door Zijn goedheid en barmhartigheid zijn wij nu voor het heilige aangezicht van de grote Alleenheerser der oneindigheid aangekomen. We hebben Hem leren kennen zoals de gehele aarde Hem amper vermag te kennen en hebben zonder de geringste verdienste bij Hem genade gevonden.
[3] Van ons allen ben jij Hem, naar het schijnt, beslist het meest nabij gekomen, want toen je met Hem op een nog nooit eerder gehoorde, verheven wijze hebt gesproken, heb ik zelfs tranen in Gods heilige ogen ontdekt, en vriend, dat is iets dat de hele oneindigheid nauwelijks ooit zal kunnen vatten!
[4] Zeg me eens, hoe heb je het voor elkaar gekregen om zo' n enorme wijsheid deelachtig te worden? Bezat je deze op aarde al of kreeg je die pas geleidelijk aan in deze wereld door de almachtige invloed van Jezus Christus, de Heer van eeuwigheid? Wel weet ik uit de mond van God Zelf, dat jouw grote liefde tot Hem je zo'n wijsheid gaf. Maar nu komt de belangrijkste vraag:
[5] Hoe heb jij die machtige liefde verworven, waaruit in je hart een wijsheid opwelt die zelden wordt aangetroffen in het vurige hart van een cherubijn? De Heer Zelf heeft me naar jou verwezen; wees daarom zo goed om me daarvoor een richtlijn te geven! Ik heb Jezus de Heer lief uit alle macht en zou echt niet weten hoe ik Hem nog meer zou kunnen liefhebben. Omdat jij het echter weet, zeg me dan hoe datgene wat voor mij tot nu toe onmogelijk was, toch mogelijk kan zijn.'
[6] De sergeant-majoor zegt: 'Mijn kapitein en mijn vriend, jouw eigen devies: 'Bij God zijn alle dingen mogelijk' moet jou toch aantonen dat aan de liefde tot God evenmin grenzen kunnen worden gesteld als aan de kennis over God. Hoe kom je dan op zo'n vraag? Kun jij meer zien dan het licht jou toestaat, en kan het licht sterker zijn dan datgene wat het licht veroorzaakt? Als jij het materiaal hebt om het enige grote vertrek, dat jij nodig hebt voor je werk, te verlichten, waarom verdeel je dan je materiaal om ook nog andere vertrekken, waarin je voorlopig niets te doen hebt, te verlichten?
[7] Gebruik het materiaal alleen voor de verlichting van dat ene vertrek! Is dat eenmaal zo verlicht dat je binnen alles even goed kunt zien als bij het helderste daglicht, open dan pas deuren en ramen. Er zal dan vanzelf uit het hoofdvertrek voldoende licht tot de naastgelegen vertrekken doordringen en deze afdoende verlichten. Als je niet verzamelt, raak je steeds verder achterop. Je moet dus verzamelen en sparen als je tot grote rijkdom wilt komen!
[8] De liefde is de grootste rijkdom van de hemelen; naar haar moet men hunkeren. En heeft men haar, dan moet men haar niet meteen aan iedereen uitdelen. De naastenliefde is weliswaar gelijk aan de liefde tot God, maar ze moet alleen bestaan uit werken omwille van God en nooit rechtstreeks uit de liefdegloed van het hart, maar altijd alleen via God op de naaste worden gericht, anders verzwakt zij de liefde tot God. Kijk naar jouw mooie Mathilde! Zij neemt in jouw hart drievierde deel in beslag van hetgeen de Heer alleen zou moeten hebben! Voel je nu wat de reden is van je zwakke liefde?'

«« 96 / 153 »»